Με ανοικτή επιστολή της στην εφημερίδα New York Times που τιτλίεζεται “Το ημερολόγιο μιας εγχείρησης”, η Ατζελίνα Τζολί με συγκίνηση γράφει για την επιλογή της να αφαιρέσει προληπτικά τις ωοθήκες της ώστε να μην προσβληθεί από καρκίνο.
Δύο χρόνια αφού υποβλήθηκε σε προληπτική διπλή μαστεκτομή, η Τζολί εξηγεί ότι είχε προετοιμασθεί προ πολλού για την επέμβαση της αφαίρεσης των ωοθηκών, η οποία την έφερε στη φάση της εμμηνόπαυσης στα 39 της χρόνια.
«Είναι μια επέμβαση λιγότερο σύνθετη από την μαστεκτομή, αλλά με σοβαρές επιπτώσεις. Βάζει μια γυναίκα σε υποχρεωτική εμμηνόπαυση.
Έτσι, προετοίμαζα τον εαυτό μου ψυχολογικά και συναισθηματικά, συζητούσα τις πιθανότητες με τους γιατρούς, έκανα έρευνες για εναλλακτικές ιατρικές μεθόδους και κατέγραφα τις ορμόνες μου, για πιθανά υποκατάστατα των οιστρογόνων ή της προγεστερόνης. Αλλά ένιωθα πως έχω ακόμα χρόνο για να κάνω την επέμβαση»
Πριν από δυο εβδομάδες μου τηλεφώνησε ο γιατρός με τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου. Μου είπε ότι η CA-125 είναι φυσιολογική και ανέπνευσα με ανακούφιση, αφού αυτός ο δείκτης, αυτή η πρωτεΐνη στο αίμα, καταγράφει τον καρκίνο ωοθηκών. Είναι μια εξέταση που κάνω κάθε χρόνο εξαιτίας του οικογενειακού ιστορικού μου.
Όμως μου είπε πως έχουν ανέβει οι δείκτες που δείχνουν την ύπαρξη κάποιας φλεγμονής και αυτό θα μπορούσε να είναι ένδειξη καρκίνου. Ήθελε να με δει επειγόντως χειρουργός και να ελέγξει τις ωοθήκες μου.
Προσπάθησα να είμαι ήρεμη, να είμαι δυνατή, να σκέφτομαι πως δεν έχω λόγο να ανησυχώ, πως θα ζήσω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να μεγαλώσω τα εγγόνια μου. Τηλεφώνησα στον άντρα μου στη Γαλλία που έφτασε με αεροπλάνο σε λίγες ώρες. Το όμορφο με αυτές τις στιγμές στη ζωή είναι πως έχεις τόση διαύγεια», γράφει η Τζολί.
«Δεν είναι δυνατόν ο κίνδυνος να έχει πλήρως εξανεμιστεί και στην πραγματικότητα παραμένω επιρρεπής στον καρκίνο. Θα ψάξω φυσικούς τρόπους για να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα. Ξέρω ότι τα παιδιά μου δεν θα χρειαστεί ποτέ να πουν “η μαμά μου πέθανε από καρκίνο των ωοθηκών”», συμπληρώνει.
