Στο
Eurogroup οι υπουργοί θα πρέπει να υλοποιήσουν
τον απαράβατο όρο συμμετοχής του ΔΝΤ
στο ελληνικό πρόγραμμα, σχολιάζει η
γερμανική εφημερίδα, γιατί έρχονται
εκλογές και γιατί η ΕΕ χρειάζεται την
Ελλάδα στο προσφυγικό.
Ο
σχολιαστής αναφέρεται στο επίμαχο
σημείο της συμφωνίας της 14ης Αυγούστου
του 2015, όπου τονίζεται ότι το ΔΝΤ πρέπει
να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Όμως η απόφαση δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί
και το ερώτημα, στο οποίο θα πρέπει οι
υπουργοί Οικονομικών να απαντήσουν
είναι πότε θα εφαρμόσουν τη συμφωνία ή
πότε θα την παραβιάσουν.
Εύκολη
λύση στο δίλημμα δεν υπάρχει, αλλά παρόλα
αυτά υπάρχουν δύο δυνατότητες, υποστηρίζει
ο σχολιαστής. «Η μια είναι επιθυμητή, η
άλλη ρεαλιστική. Εάν ήταν στο χέρι των
συμμετεχόντων στο ελληνικό παζλ, τότε
θα αντικαθιστούσαν το ΔΝΤ με έναν
ευρωπαϊκό θεσμό ελέγχου, τον Ευρωπαϊκό
Μηχανισμό Σταθερότητας EMΣ. Από καθαρά
οικονομικής άποψης, οι Ευρωπαίοι δεν
χρειάζονται τα δις. του Ταμείου, από
τεχνικής ο EΜΣ στο μεταξύ θα μπορούσε
να αναλάβει το ρόλο ενός ευρωπαϊκού
νομισματικού ταμείου. Αλλά αυτό το
σενάριο δυστυχώς δεν είναι ρεαλιστικό,
τουλάχιστον όχι ακόμη».
Ο
σχολιαστής ανατρέχει στο παρελθόν και
υπενθυμίζει ότι ο απαράβατος όρος
συμμετοχής του ΔΝΤ δεν υπάρχει μόνο στο
κείμενο της απόφασης του Αυγούστου
2015, αλλά τόσο το γερμανικό όσο και σε
άλλα εθνικά κοινοβούλια ενέκριναν το
πρόγραμμα με τη σταθερή πεποίθηση στη
συμμετοχή του Ταμείου. Τυχόν αντικατάστασή
του από το EΜΣ θα έπρεπε να περάσει από
τη γερμανική βουλή, κάτι που θέλει να
αποτρέψει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μιας
και η αναθέρμανση της ελληνικής κρίσης
αποτελεί εσωτερικοπολιτική βόμβα, που
θα έδινε στο λαϊκιστικό κόμμα “Εναλλακτική
για τη Γερμανία” μεγάλη χαρά. Εκτός
αυτού υπάρχουν και οι εκλογές στην
Ολλανδία με το κόμμα του λαϊκιστή
Βίλντερς να έρχεται πρώτο.
«Άρα»
συμπεραίνει ο σχολιαστής «δεν υπάρχει
άλλος δρόμος από την παραμονή του ΔΝΤ.
Και όποιος το επιθυμεί, πρέπει παράλληλα
να δεχθεί και τους όρους του». Η εφημερίδα
περιγράφει την όλη προβληματική, τις
διαφορές απόψεων για το κατά πόσο είναι
βιώσιμο το ελληνικό χρέος και τις
γερμανικές απαιτήσεις για διατήρηση
του πρωτογενούς πλεονάσματος από το
2018 και για άλλα δέκα χρόνια στο 3,5%. ‘Οποια
κι αν είναι η κατάληξη των διαπραγματεύσεων
και οι δύο πλευρές θα πρέπει να κάνουν
παραχωρήσεις. Στο τέλος θα μείνει μια
πικρή αλήθεια, ότι η Ελλάδα είναι χώρα
που οι άλλοι αποφασίζουν γι αυτήν (…)
Πηγή:
Deutsche Welle
