ΆΔ

Άρης Δάγλας

Στον λαβύρινθο της καφκικής γραφειοκρατίας 

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα αναφερόμενα, δεν είναι συμπτωματική)

documents 3816835 1920

Φτάνοντας ο Κ, στην υπηρεσία του, σ’ ένα μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, πληροφορήθηκε από την προϊσταμένη αρχή ότι το τμήμα του, θα μετακομίσει σε άλλο γραφείο σε ένα παρακείμενο κτήριο, περισσότερο λειτουργικό και πιο κατάλληλο από το προηγούμενο. Τα παλιά έπιπλα, παραδόθηκαν για καταστροφή μιας και ήταν σκουριασμένα και ξεχαρβαλωμένα και δρομολογήθηκε η διαδικασία για την προμήθεια καινούργιων. Για την ακρίβεια, ίσως από διαίσθηση, μπορεί κι από τύχη, κράτησε ένα παλιό τραπεζογραφείο  από την… εποχή του Κολοκοτρώνη, για την περίπτωση που τα καινούργια έπιπλα καθυστερούσαν λιγάκι.

Και κάπως έτσι, άρχισε η Οδύσσεια: 

«Τι πρέπει να κάνω για να προμηθευτώ ένα γραφείο, μια ντουλάπα και μια συρταριέρα;» ρώτησε τον Ψ, έναν παλιότερο που ήξερε καλά τη ρουτίνα και θα τον καθοδηγούσε σωστά. 

«Θα πρέπει πρώτα πρώτα να πας στο γραφείο της Τεχνικής Υπηρεσίας και να ζητήσεις να σου βγάλουν τις προδιαγραφές. Μετά θα σου πουν αυτοί το επόμενο βήμα», είπε να ύφος παντογνώστη ο Ψ. «Πριν απ’ όλα όμως πρέπει να πάρεις ένα δελτίο παραγγελίας και να το πας να το εγκρίνει η αρμόδια Διεύθυνση, ώστε να γίνει η παραγγελία με «παγία» εντολή από τη διοίκηση, για να μην καθυστερήσει πολύ». Με θαυμασμό στις απέραντες γνώσεις του Ψ, ο Κ αναζήτησε να βρει το σχετικό δελτίο παραγγελίας. Μετά από αρκετές ερωτήσεις και περιπλανήσεις, το πήρε στα χέρια του από μια καλή συνάδελφο που τον λυπήθηκε και πήγε να πάρει υπογραφές από τη διεύθυνση και τη διοίκηση του νοσοκομείου. Φυσικά ούτε λόγος για υπηρεσιακή διακίνηση του εγγράφου. Έπρεπε μόνος να κάνει όλη τη διαδικασία, παρότι η δουλειά του ήταν άλλη στο νοσοκομείο. Έτσι, αφού την επόμενη μέρα πήρε τις υπογραφές αυτές, πήγε στην Τεχνική Υπηρεσία. Μετά από αναζήτηση του αρμόδιου Γραφείου, έψαξε κάποιον για να συνεννοηθεί. Έτσι, παρουσιάστηκε μπροστά του ο Τ, ένας υπάλληλος που θα τον διαφώτιζε για τις προδιαγραφές. 

«Μετρήσατε τις διαστάσεις του γραφείου που θέλετε;» τον ρώτησε κοφτά.

 «Μα δεν με μοιάζει αυτό», απάντησε ο Κ. «Αρκεί να χωράει. Δεν έχω τέτοιο πρόβλημα». 

«Πάρτε αυτή τη μεζούρα, πηγαίνετε μετρήστε και ελάτε πάλι με τις διαστάσεις. Τα γραφεία βγαίνουν 1,50 ή 1,80», είπε ο τεχνικός και έδωσε τη μεζούρα στον Κ, ο οποίος αμίλητος πήρε το δρόμο για το γραφείο του. Σε λιγάκι, επέστρεψε ενημερώνοντας τον Τ ότι το ιδανικό μήκος θα ήταν το 1,50 ώστε να μην κλείσει ο χώρος.  

«Ωραία. Από τι υλικό το θέλετε; Κόντρα πλακέ, ξύλο ή νοβοπάν;» ήταν η επόμενη ερώτηση του Τ.

«Ό,τι να’ ναι κύριε, δεν με πειράζει. Κάτι που να βάλω πάνω τον υπολογιστή και τα χαρτιά μου να δουλέψω», απάντησε ο Κ, νοιώθοντας μια αγανάκτηση να φουντώνει μέσα του. 

«Οκ λοιπόν, να πούμε μελαμίνη που θα βγει και φθηνότερη», είπε μονολογώντας ο Τ, σημειώνοντας κάτι σε ένα ειδικό δελτίο. 

«Η ντουλάπα τι διαστάσεις θέλετε να έχει;» ρώτησε εκ νέου, κάνοντας τον Κ να αιφνιδιαστεί και πάλι. 

«Να ας είναι σαν και το μπόι μου», είπε ασυναίσθητα, έχοντας  ετοιμαστεί για την επόμενη ερώτηση. «Ξέρετε, οι ντουλάπες αυτές έχουν 2 διαστάσεις. Βγαίνουν στα 2 μέτρα και στο 1,90», είπε ο Τ. 

«Ας είναι 1,90» απάντησε ο Κ με μια ανάσα.

 «Εντάξει λοιπόν. Να είναι μονόφυλλη ή δίφυλλη» επανήλθε ο Τ απτόητος. 

«Δίφυλλη καλύτερα για να χωράει τα κλασέρ και τα υπόλοιπα ντοσιέ» είπε ο Κ. 

«Πλάτος να βάλουμε 1,40 ή 1,60;» συνέχισε ο Τ. «Μήπως θέλετε να πάτε να μετρήσετε το χώρο σας και να μου πείτε;» συνέχισε.

«Όχι όχι, βάλτε 1,40 να τελειώνουμε», είπε κοφτά ο Κ και το μάτι του είχε αρχίσει να αγριεύει.

«Να τελειώνουμε; Ε όχι δα… Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα», απάντησε σαρκαστικά ο Τ, κόβοντας τα πόδια του

Κ οριστικά. «Θα πρέπει να μπείτε σε κάποια sites  και να βρείτε 2 προσφορές για τα είδη που ζητάτε. Στη συνέχεια θα τα εκτυπώσετε και θα τα φέρετε εδώ. Μετά θα σας πω τη συνέχεια», κατέληξε και έδειξε στον Κ ότι η συζήτηση μεταξύ τους έπρεπε να τελειώσει.

«Μα καλά, εγώ θα την κάνω αυτή τη δουλειά;» ρώτησε απορημένος. «Δε τα θέλω για το σπίτι μου τα πράγματα, για το νοσοκομείο είναι». 

«Ε και; Ποιος περιμένεις να την κάνει; Έτσι γίνεται με την «παγία» κύριε. Αν θες να πάει γρήγορα η δουλειά, φέρε δυο προσφορές για τα τυπικά και προχωράμε», είπε και έβαλε τελεία.

Μην έχοντας διάθεση να αντιπαρατεθεί ο Κ, βλέποντας ότι η μάχη της λογικής ήταν χαμένη από χέρι, τράβηξε για το γραφείο του και επιχείρησε να ανοίξει τον υπολογιστή του. Πώς να συνδεθεί όμως χωρίς ίντερνετ;

Ευτυχώς είχε εσωτερικό τηλέφωνο, κι έτσι κάλεσε την υπηρεσία της Πληροφορικής: «Παρακαλώ σας καλώ από το Γραφείο Τάδε και θέλω να μου συνδέσετε τον υπολογιστή στο διαδίκτυο.

«Μάλιστα. Θα το φροντίσουμε το συντομότερο δυνατόν. Αύριο θα σας ενημερώσω για το πότε μπορέσουμε να περάσουμε», είπε ο Φ υπάλληλος της Πληροφορικής. 

«Μα τι λέτε; Σήμερα πρέπει να έρθετε. Πρέπει να συνδεθώ για να πάρω προσφορές για νέα έπιπλα. Τα πράγματά μου είναι στο πάτωμα», είπε γρήγορα με αγωνία ο Κ ώστε να προλάβει τον τεχνικό μην κλείσει το τηλέφωνο.

«Σήμερα; Το σήμερα δεν …παίζει», είπε κυνικά ο Φ και συμπλήρωσε : «Και χρόνο να είχα, δεν έχω σπλίτερ για να στο συνδέσω. Αν θες συμπλήρωσε ένα δελτίο να κάνουμε την παραγγελία και σε καμιά δυο βδομάδες θα’ ρθει», τον αποτελείωσε… 

Ο Κ, στο τσακ γλίτωσε το εγκεφαλικό. «Πόσο στοιχίζει αυτό το σπλίτερ να πάω να το πάρω απ’ έξω;» ρώτησε αγανακτισμένος. 

«Δεν είναι ακριβά, καμιά δεκαριά ευρώ. Κι εγώ απ’ έξω παίρνω όταν χρειαστώ για μένα», είπε με…  κατανόηση ο Φ. 

«Καλά λοιπόν, θα πάω να το πάρω» είπε ο Κ και βγήκε με μια μικρή άδεια να πάει να βρει κατάστημα για να αγοράσει το σπλίτερ.

 Αφού το βρήκε, επέστρεψε και ακολουθώντας τις οδηγίες, το συνέδεσε ο ίδιος. Έτσι, μπήκε στο ίντερνετ και εκτύπωσε δυο προσφορές για το γραφείο και τη ντουλάπα. Στο μεταξύ η ώρα είχε περάσει και η επίσκεψή του στον Τα, θα γινόταν στην επόμενη μέρα. Πράγματι, περιχαρής και φρέσκος, μπήκε στο γραφείο του Τ κρατώντας εκτυπωμένες τις προσφορές, σαν βαρύτιμο τρόπαιο. 

«Τις έφερα, είπε» και τις ακούμπησε στο γραφείο. 

«Όχι εδώ, όχι εδώ!» τον προσγείωσε ο υπάλληλος λες και άφηνε στο γραφείο του εκρηκτικό μηχανισμό. «Θα πας τώρα με αυτά τα χαρτιά, στο Γραφείο Προϋπολογισμού στον κάτω όροφο να σου βάλουν ΚΑΔ», είπε και άρχισε να κάνει άλλη δουλειά. 

Η υπάλληλος Π του Γραφείου Προϋπολογισμού, έπιασε τα χαρτιά και άρχισε να τα ψειρίζει λες και θα ανακάλυπτε κάποιο ένοχο μυστικό. Και μάλιστα, νόμισε πως το βρήκε : «Αυτή η παραγγελία πρέπει να ανεβεί στο σύννεφο», είπε με σιγουριά μετεωρολόγου και κοίταξε την απέναντι υπάλληλο, την κυρία  Ξ για επιβεβαίωση. 

«Μα είναι με παγία, δεν μπαίνει σε διαδικασία δημοπρασίας. Τι σύννεφα και αστραπές;», τόλμησε να εκστομίσει ο Κ που στο μεταξύ κάτι είχε αρχίσει να μαθαίνει. 

«Είστε ειδικός; Τη δουλειά μας θα μας μάθετε;» είπε υποτιμητικά η Π, πρώην τραπεζοκόμος και νυν μεταταγμένη διοικητικός υπάλληλος.  «Σύννεφο εννοούμε το ιντερνέτ», εξήγησε με ύφος Μπίλ Γκέιτς,  τονίζοντάς το στη λήγουσα… 

«Έχει δίκιο ο άνθρωπος. Το ΚΑΔ μπορεί να μπει γιατί οι κωδικοί των ειδών αρχίζουν από 11, που σημαίνει ότι είναι εκτός δημοπρασίας λόγω του επείγοντος», παρενέβη η Ξ, αποσπώντας το κεραυνοβόλο βλέμμα της Π, που αν είχε στιλέτο θα της το έριχνε…

«Δόξα τω Θεώ», σκέφτηκε ο Κ, που  νόμισε πως καθάρισε πια. Πήρε τα χαρτιά με την επικόλληση του barcode και ρώτησε αν ήταν όλα εντάξει. 

«Από εμάς τελειώσατε προς το παρόν», είπε η Π. «Τώρα θα πάτε στο Γραφείο Υλικού για να γίνει η έγκριση. Μόλις τελειώσουν σε δυο τρεις μέρες, θα σας πουν αυτοί τη συνέχεια», απάντησε εκδικητικά αφήνοντάς τον ξερό. 

Ο Κ, μαζεύοντας τα κομμάτια του, κατευθύνθηκε στο Γραφείο Υλικού όπου και άφησε για έγκριση όλο το χαρτομάνι. Μετά από δυο μέρες πήγε και ρώτησε αν η παραγγελία  είχε εγκριθεί. Και ευτυχώς είχε… Πήρε τα χαρτιά και καθ’ υπόδειξη του αρμοδίου υπαλλήλου, τα πήγε στο Γραφείο Προμηθειών. Εκεί έμειναν μια εβδομάδα, προκειμένου να μπουν οι υπογραφές. 

Στη συνέχεια, μεσολάβησε ο Οικονομικός Διευθυντής για να εγκρίνει τη δαπάνη και να βεβαιώσειότι υπήρχε κονδύλι μετά από τη συνεννόησή του με το αρμόδιο  γραφείο. 

Μετά από κει, αφού τον ειδοποίησαν ότι τα έγγραφα είχαν ετοιμαστεί, τα πήρε και κατόπιν της παρότρυνσής τους, πήγε να συνεννοηθεί στο Εποπτείο, το οποίο θα κανόνιζε και την τελική παραλαβή. 

«Θα πρέπει να πάρετε την εταιρεία του προμηθευτή να συνεννοηθείτε για το πώς και πότε θα γίνει η παράδοση», είπε ο Ζ, υπεύθυνος του Εποπτείου. «Μετά θα σας πω εγώ τι θα γίνει», συμπλήρωσε.

Ο Κ, πραγματικά, τηλεφώνησε στην εταιρεία του προμηθευτή και διαπίστωσε ότι τα πράγματα ήταν ετοιμοπαράδοτα, αλλά λυμένα μέσα σε κουτιά που ήθελαν συναρμολόγηση. Οι συνάδελφοι τον ενημέρωσαν ότι για να μην περιμένει, όταν έρθουν θα πρέπει να ανασκουμπωθεί για να το συναρμολογήσει ο ίδιος…

Ακόμα κι αυτό θα το δεχόταν, αρκεί όλη αυτή η Οδύσσεια να τελείωνε.  Έτσι, ενημέρωσε τον Ζ ότι η συνεννόηση είχε γίνει, αλλά ο προμηθευτής θα έπρεπε να πληρωθεί στο κατάστημα με μετρητά ή με τραπεζική κατάθεση και έπειτα θα έστελνε την παραγγελία, η οποία θα παραδιδόταν «στο πεζοδρόμιο», -όπως είναι η σχετική ορολογία της αγοράς- και δεν θα μεταφερόταν στο κτήριο των γραφείων.  

«Εμείς δεν βγαίνουμε να περιμένουμε σε ουρές στις τράπεζες για να πληρώνουμε τους προμηθευτές», είπε κάθετα ο Ζ. Να έρθει να πληρωθεί εδώ μετρητοίς».

 Έτσι ο Κ ξαναπήρε τηλέφωνο τον προμηθευτή και τον παρακάλεσε να δεχτεί να πληρωθεί με μετρητά στο νοσοκομείο. «Αυτό δεν γίνεται κύριε γιατί εμείς στέλνουμε τις παραγγελίες με εταιρεία ταχυμεταφοράς και όχι με δικά μας φορτηγά», είπε αμετακίνητος εκείνος. 

Ο διάλογος μεταφέρθηκε στον Ζ και προκρίθηκε η λύση να πάρει ο δύσμοιρος ο Κ τα χρήματα από τον Ζ και να πάει ο ίδιος στο κατάστημα να παραλάβει και να πληρώσει τα πράγματα. Στη συνέχεια θα τα έφερνε στο

Γραφείο Ποιότητας για έλεγχο και θα τα πήγαινε με τη βοήθεια εργατών στο κτήριο του τμήματός του.

«Κοίτα όμως να δεσμεύσεις  την κράτηση υπέρ δημοσίου», είπε ο Ζ στον Κ. Είναι το 4% που στην περίπτωσή μας είναι 8 ευρώ. Η απόδειξη θα γράφει 208 ευρώ, αλλά το τιμολόγιο που θα κόψει θα γράφει 200. Μην τυχόν και δεν τα κρατήσεις»…

«Δεν συνεννοείστε εσείς κύριε Ζ μου, να μην στραβώσει πάλι τίποτα, τώρα που φτάσαμε στην πηγή;», ρώτησε ο Κ.

«Όχι, δεν έχω να συνεννοηθώ για τίποτα. Έτσι λέει ο νόμος πες του», απάντησε, παραβλέποντας τελείως ότι δεν ήταν δουλειά του Κ να κάνει όλη αυτή την ιστορία…

«Και πώς θα γίνει όλο αυτό;» είπε ο Κ.

«Αύριο, θα έρθεις εδώ να σου δώσω τα χρήματα και να φωνάξουμε τον κυρ Λ τον οδηγό, να δούμε ποιο αμάξι λειτουργεί να πάτε μαζί να τα πάρετε», είπε και ο Γολγοθάς  του Κ έδειχνε να τελειώνει. 

Η άλλη μέρα (η 20η  όλης αυτής της διαδικασίας) επιτέλους ήρθε, και το παλιό βανάκι του νοσοκομείου ξεκίνησε για το κατάστημα. Ο Κ κρατούσε μια στοίβα χαρτιά και 200 ευρώ για να πληρώσει. Σαν έφτασαν στο μαγαζί, ο Κ ενημέρωσε τον υπεύθυνο και η παραγγελία ετοιμάστηκε για να φορτωθεί. Πριν όμως, πήγε στο λογιστήριο για να πληρώσει, λέγοντας ακριβώς αυτά που του είχε επισημάνει ο Ζ. 

Όμως ο ταμίας είχε άλλη άποψη: «Τι λέτε κύριε που θα σας κόψω 8 ευρώ. Και πότε θα τα πάρω εγώ πίσω απ’ το δημόσιο; Ξέρεις πόσα έχω μπει μέσα από το στρατό και τα νοσοκομεία; Αν θες να τα πάρεις δώσε μου 208 ευρώ αλλιώς παράτα τα και φύγε», είπε έντονα και ο Κ είδε όλη αυτή την Οδύσσεια να ξαναρχίζει απ’ την… Τροία που ξεκίνησε…

«Να πάρουμε ένα τηλέφωνο τον Ζ;», ρώτησε ο Κ. 

«Πάρε όποιον θες, αλλά τα πράγματα είναι όπως τα λέω εγώ. Έκπτωση δεν κάνω».

«Μα δεν πρόκειται περί έκπτωσης, αλλά περί κράτησης υπέρ του δημοσίου», τον διόρθωσε ο Κ. 

«Ρε δε πα να λες εσύ», απάντησε αγενώς ο ταμίας και άρχισε να στρίβει το τσιγάρο του.  

Στο μεταξύ ο Κ είχε καλέσει τον Ζ και του έδωσε να μιλήσει με τον ταμία. Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν έντονος και μετά από λίγο ο ταμίας έδωσε πάλι το τηλέφωνο στον Κ. 

«Πάρε τα χαρτιά και φύγε!» είπε νευριασμένος ο Ζ. «Άντε με τον κάθε καραγκιόζη! Θα πάρουμε άλλη προσφορά!»

Ο Κ έμεινε με το τηλέφωνο στο χέρι, χαμένος στις σκέψεις του. 

«Να τα δώσω εγώ τα 8 ευρώ να πάει στον αγύριστο;» ρώτησε.

«Όχι. Το θέμα είναι και λογιστικό. Δε μπορεί να έρθει στο εδώ νοσοκομείο ένταλμα με διαφορά, γιατί θα γίνει ετούτο και το άλλο και το παράλλο», άρχισε να παραθέτει ακαταλαβίστικα επιχειρήματα στον αέρα, γιατί ο Κ δεν άκουγε πια. Έκλεισε το τηλέφωνο και αντίκρισε το βλέμμα του κυρ Λ του οδηγού, που περίμενε να φορτώσει τα έπιπλα. 

«Και καλά, τζάμπα ήρθαμε τόσο δρόμο;» ρώτησε αθώα εκείνος και πήρανε το δρόμο του γυρισμού, με το αμάξι άδειο και 20 μέρες χαμένες στα υπόγεια της γραφειοκρατίας…. 

Αφού γύρισε ο Κ στο νοσοκομείο, επέστρεψε τα χρήματα στον Ζ και μαζί μ’ αυτά και όλα τα χαρτιά που κουβαλούσε για την αγορά. 

«Δεν κάνεις ένα κόπο να τα πας μέχρι το Γραφείο Προμηθειών για να ακυρωθεί η παραγγελία;», τον ρώτησε κατάμουτρα. 

«Ας είναι..», κατάπιε τα νεύρα του ο Κ που μέσα του ένοιωθε μιαν αμυδρή ικανοποίηση, γιατί αφενός η ταλαιπωρία του είχε τελειώσει έστω έτσι άδοξα και αφετέρου γιατί είχε κρατήσει εκείνο το αρχαίο γραφείο.

Πήρε λοιπόν τα έγγραφα και τα πήγε στο Γραφείο Προμηθειών.

«Τι είναι αυτά;» ρώτησε η υπάλληλος Σ, πρώην Βοηθός Θαλάμου, με φωνή τσιριχτή πέραν του ανεκτού.

«Μια παραγγελία για ακύρωση. Είναι από το γραφείο Τάδε», απάντησε ο Κ. 

«Α, μπα; Ακύρωση; Δε φτάνει που μας πρήξατε ένα μήνα για αυτή και τώρα ακυρώνεται!» τσίριξε επιθετικά και άρπαξε τα χαρτιά με μένος. «Μισό λεπτό κι έρχομαι», είπε επιτακτικά. 

Σε ένα λεπτό, ξαναεμφανίστηκε με ενισχύσεις. Η άλλη υπάλληλος (ας την πούμε Υ), παραμερίζοντας την Σ, κατευθύνθηκε με αέρα πολλών μποφόρ προς τον Κ και κραδαίνοντας τα έγγραφα, τού τα έφερε μπροστά στο πρόσωπο λέγοντας στον ενικό: «Να τα πας στην Διεύθυνση που έκανε την παραγγελία να ζητήσεις ακύρωση και να ακολουθήσεις την αντίστροφη διαδικασία ώστε να ξεχρεωθεί η υπηρεσία από αυτήν»…. 

Μαύρα σύννεφα πύκνωσαν στο βλέμμα του Κ… Ευτυχώς η Υ τα είδε έγκαιρα και έκανε μεταβολή πριν ξεσπάσει η καταιγίδα…

Ο Κ κατάλαβε τον Κάφκα καλύτερα από ποτέ… 

Και η ιστορία ίσως κάποτε συνεχιστεί….

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Ρομπότ Σοφία: Η πρώτη συνέντευξη στην ελληνική τηλεόραση – «Δεν έχουμε επιθυμία να κατακτήσουμε τον κόσμο» (video)

Ρομπότ

Ρομπότ Σοφία: Η πρώτη συνέντευξη στην ελληνική τηλεόραση – «Δεν έχουμε επιθυμία να κατακτήσουμε τον κόσμο» (video)

«Είμαι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι είναι», ανέφερε το Ρομπότ…

Στο εδώλιο πρώην εισαγγελέας για χιλιάδες δικογραφίες που έκαναν… φτερά στην Κέρκυρα

δικαστηριο 3

Στο εδώλιο πρώην εισαγγελέας για χιλιάδες δικογραφίες που έκαναν… φτερά στην Κέρκυρα

1.000 περίπου δικογραφίες έτοιμες για κάψιμο είχαν βρεθεί στην αποθήκη φίλης της, ενώ άλλες στο…