Στον κόσμο του ο Γιατρομανωλάκης – «Η κυβέρνηση έχει στηρίξει τον κλάδο του πολιτισμού»

Τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση για τη στήριξη των εργαζομένων στον Πολιτισμό βρέθηκαν στο επίκεντρο της τοποθέτησης του υφυπουργού Πολιτισμού αρμόδιου για θέματα σύγχρονου πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη, κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων.

Ωστόσο, την προηγούμενη εβδομάδα 44 καλλιτεχνικά σωματεία έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό για να καταγγείλουν την ανεπαρκή στήριξη της κυβέρνησης στον καλλιτεχνικό κόσμο και την απαγόρευση εργασίας με τη νέα δέσμη μέτρων λόγω της έξαρσης της πανδημίας. 

Κατά τη διάρκεια της δευτερολογίας του, ο υφυπουργός Πολιτισμού υπογράμμισε ότι «η κυβέρνηση έχει λάβει μέτρα στήριξης του κλάδου ύψους 448 εκατ. ευρώ με εργαλεία πέρα και πάνω από τα οριζόντια μέτρα στήριξης της οικονομίας, όπως για παράδειγμα το Μητρώο Καλλιτεχνών μέσω του οποίου έχουν διατεθεί περισσότερα από 106 εκατ. ευρώ σε εργαζόμενους και επαγγελματίες του πολιτισμού».

Παρ’ όλα αυτά, μάλλον ξέχασε να αναφέρει τους αμέτρητους αποκλεισμούς, τα λάθη και τις παραλείψεις στο περίφημο αυτό Μητρώο με αποτέλεσμα χιλιάδες καλλιτέχνες να μην έχουν καταφέρει ακόμη να εγγραφούν και να πάρουν την αποζημίωση. Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους του κλάδου δεν έχει καμία σχέση με τις δηλώσεις του Γιατρομανωλάκη καθώς οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι και ουσιαστικά εκτός εργασίας από τον Ιούλιο του 2021.

Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση του Συλλόγου Βορείου Ελλάδος στο Documento στο φύλλο της προηγούμενης εβδομάδας: 

«Τα στοιχεία που συγκέντρωσε και απέστειλε ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος στο υπουργείο Εργασίας καταδεικνύουν ότι αφενός οι βασικοί κωδικοί µε τους οποίους ασφαλίζονται οι µουσικοί δεν συµπεριλαµβάνονται στη λίστα των αποδεκτών κωδικών για µονοµερείς συµβάσεις, αφετέρου χώροι που απασχολούν µουσικούς και χρόνια πληρώνουν τα νόµιµα ένσηµά τους δεν µπορούν να τους βγάλουν σε αναστολή γιατί οι ΚΑ∆ τους δεν συµπεριλαµβάνονται στη λίστα των αποδεκτών ΚΑ∆ – οι δε ηχολήπτες δεν περιλαµβάνονται πουθενά ούτε αναφέρονται ως επάγγελµα που πλήττεται. ∆εν είναι η πρώτη φορά που καλούµαστε να αντιµετωπίσουµε τέτοια φαινόµενα. Το ότι είναι η πολλοστή φορά όµως µας κάνει και αναρωτιόµαστε: τελικά αυτά τα λάθη είναι σκόπιµα προκειµένου να µη δοθούν χρήµατα σε ανθρώπους που τα δικαιούνται (ή να δοθούν όσο το δυνατόν λιγότερα) ή οι αρµόδιοι υπάλληλοι δεν έχουν καµία απολύτως σχέση µε το αντικείµενο και τα προβλήµατα που καλούνται να λύσουν;».

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος κινήθηκε και το κείμενο του Άρη Λάσκου στο Documento: 

«Μάλιστα την τελευταία περίοδο λόγω των κρουσµάτων παραστάσεις κατεβαίνουν η µία µετά την άλλη, καθώς το θέατρο ειδικά δεν µπορεί να λειτουργήσει µε πολλαπλές αντικαταστάσεις ή τηλεργασία. Υπηρετώντας εξ ορισµού µια συλλογική τέχνη, είµαστε παράλληλα οι πιο εκτεθειµένοι, καθώς δεν µπορούµε να παίξουµε µε µάσκες ή τηρώντας αποστάσεις χωρίς αλλοίωση του καλλιτεχνικού αποτελέσµατος. Ετσι, σε περίπτωση κρούσµατος οι ασθενείς µπαίνουν σε αναρρωτική άδεια και οι υπόλοιποι εργαζόµενοι σε αναγκαστική αργία χάνοντας µεροκάµατα. Και ως προς αυτό, δύο χρόνια µετά δεν υπάρχει κανένα µέτρο στήριξης προς τις παραστάσεις αυτές και τους εργαζoµένους τους. Ηδη µαθαίνουµε για παραγωγούς που υπαναχωρούν από συµπαραγωγές ή παραστάσεις που αναβάλλονται για του χρόνου. Είναι σαφές επίσης πως κανείς δεν γνωρίζει τι µέλλει γενέσθαι και πώς θα κινηθεί το κοινό από εδώ και πέρα».

Αλήθεια έχει να απαντήσει κάτι σε όλα αυτά ο υφυπουργός Πολιτισμού;