Έκριναν με βάση το αυτονόητο, ότι δεν θα πρέπει δηλαδή να είναι οι μόνοι που θα κάνουν θυσίες και ότι πρέπει να συμβάλουν και οι πιστωτές της εταιρίας. Το μέλλον, όμως, είναι πολύ αβέβαιο.
Η ιταλική κυβέρνηση επαναλαμβάνει με κάθε τρόπο ότι στον ορίζοντα δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.
Κανονικά η εταιρεία θα πρέπει να τεθεί σε καθεστώς έκτακτης διαχείρισης με στόχο την οριστική διακοπή της λειτουργίας της, ενώ υπολογίζεται ότι το ταμείο ανεργίας για τους εργαζόμενους θα κοστίσει στο ιταλικό κράτος περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Εκτός και αν υπάρξει μια εξέλιξη της τελευταίας στιγμής, με έναν επενδυτή που να θελήσει να αγοράσει την Alitalia ή έκτακτη κρατική βοήθεια. Στην περίπτωση αυτή, όμως, μπορεί να υπάρξουν αντιρρήσεις από τις Βρυξέλλες, σε ό,τι αφορά τυχόν κρατική βοήθεια.
Ύστατες προσπάθειες για εξεύρεση λύσης
Σύμφωνα με ρεπορτάζ την Deutsche Welle, τα συνδικάτα βέβαια πιέζουν ώστε να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια. Ακόμη και οι τρεις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες είχαν ταχθεί υπέρ της συμφωνίας, ζητούν τώρα να μην επιλεγεί η οδός της ουσιαστικής διάλυσης της εταιρείας.
Στα αρχικά σχέδια περιλαμβανόταν και η δυνατότητα να πωληθεί ο ιταλικός αερομεταφορέας στη γερμανική Lufthansa αλλά μετά από οικονομική εξυγίανση και αύξηση της παραγωγικότητας, μια διαδικασία που θα έπρεπε να διαρκέσει τουλάχιστον τρία χρόνια.
Πλέον, όμως, τα ταμεία της εταιρείας είναι σχεδόν άδεια. Απαιτούνται επειγόντως 950 εκατομμύρια ευρώ. Διαφορετικά η Alitalia μπορεί να κλείσει ακόμη και σε τρεις εβδομάδες και οι 11.000 εργαζόμενοί της να βρεθούν -μετά από 24 μήνες κρατικής στήριξης- στην ανεργία.
