Τα «Μεταλλεία Σερίφου», η επιχείρηση που εγκατέλειψε το νησί πριν από μισόν αιώνα επιστρέφει διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού.Το μέρος όπου γράφτηκε μια σπουδαία σελίδα στην ιστορία των εργατικών αγώνων του τόπου, εκεί όπου τέσσερις απεργοί μεταλλωρύχοι έπεσαν νεκροί διεκδικώντας οκτάωρη εργασία, βιώνει για πολλοστή φορά την απειλή των ιδιωτικών συμφερόντων που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη δημόσια γη.
Συγκεκριμένα, ένα επενδυτικό fund με επικεφαλής τον κύριο Χάρη Καρώνη, διεκδικεί 2.600 στρέμματα στο νησί, μέσω της Societe des Mines de Seriphos et de Spiliazeza (Au Laurium), που αγόρασε από την οικογένεια Θεόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου προ διετίας. Για αρκετά χρόνια, και μέχρι το 2022, πρόεδρος της γαλλικής εταιρείας ήταν ο Μάρτον Σίμιτσεκ, στενός συνεργάτης της κ. Αγγελοπούλου στον οργανισμό «Αθήνα 2004», που συντόνισε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Δημοσιεύματα στον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο κάνουν λόγο για σχέδιο αξιοποίησης της μεγάλης έκτασης στη Σέριφο, οι τοπικές δημοτικές αρχές είναι στα κάγκελα, οργανώσεις κάνουν δηλώσεις στο Bloomberg για τη διάσωση των νησιών κ.λπ.
Είναι μία από αυτές τις πολλές ιστορίες λεηλασίας της πολύτιμης δημόσια γης, στις ακτές των νησιών , των τελευταίων ετών. Επαναλαμβάνεται την τελευταία περίοδο παντού. Επενδυτές, εργολάβοι, μεσίτες, ανάμεσα τους απατεώνες παντός τύπου επιχειρούν να βάλουν στο χέρι το πολύτιμο τοπίο του Αιγαίου
Πρόσωπα που παρακολουθούν τη διαμάχη υποστηρίζουν στο powergame.gr πως το θέμα με την έκταση της «Εταιρείας Μεταλλείων Σερίφου και Σπηλιαζέζας (στο Λαύριο)» δεν φούντωσε τυχαία αυτές τις ημέρες. Αντίθετα, το χρησιμοποιούν όσοι στηρίζουν τη φερόμενη προσπάθεια της JP Morgan να αποκτήσει το σύνολο των μετοχών της Viva Wallet. Πώς; Μέσω του θορύβου περιορίζεται η αξία της μεγάλης έκτασης της Σερίφου και συνεπώς ο Χάρης Καρώνης και ο Μ. Αντύπας δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν ως εγγύηση για να πάρουν δάνειο και να επαναγοράσουν αυτοί το ποσοστό τη JP Morgan. Εδώ και καιρό κυκλοφορεί η πληροφορία πως θέλουν να πάρουν πίσω το ποσοστό (48,5%) που απέκτησαν προ διετίας οι Αμερικανοί έναντι συνολικού τιμήματος κοντά στο ένα δισ. ευρώ. Και πως έχουν βρει συμμάχους για να καταθέσουν πρόταση στην JP Morgan.
Η γαλλική εταιρεία Societe des Mines de Seriphos et de Spiliazeza au Laurium (Ανώνυμη Εταιρεία Μεταλλείων Σερίφου και Σπηλιαζέζας στο Λαύριο) ιδρύθηκε το 1880 από μια κοινοπραξία που περιελάμβανε την τότε ισχυρή Οθωμανική Τράπεζα, πλούσιους χρηματοδότες από την Κωνσταντινούπολη και άλλους αξιόλογους επιχειρηματίες, όπως ο Ανδρέας Συγγρός και ο Ιωάννης Σερπιέρης, γνωστός από τα Μεταλλεία Λαυρίου. Το 1884, ωστόσο, η διαχείρισή της πέρασε στον Γερμανό Αιμίλιο Γκρόμαν.
Η εν λόγω εταιρεία εξελίχθηκε γρήγορα σε μία από τις μεγαλύτερες εξορυκτικές επιχειρήσεις της Ελλάδας, μάλιστα στις αρχές του 20ού αιώνα έφτασε στο αποκορύφωμά της, ωστόσο αυτή η περίοδος ευημερίας δεν ήταν χωρίς προκλήσεις.
Στα μέσα, ωστόσο, του 20ού αιώνα άρχισαν και τα πρώτα οικονομικά προβλήματα, καθώς η εξάντληση των κοιτασμάτων του νησιού και ο αυξανόμενος παγκόσμιος ανταγωνισμός χτύπησαν σκληρά την κερδοφορία του ορυχείου. Το τιμόνι πλέον της εταιρείας το 1933 το ανέλαβε ο γιος του Γκρόμαν, με τη θητεία του όμως να στιγματίζεται, καθώς κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι που είχε αποτέλεσμα να εκδιωχθεί από τη Σέριφο.
Η μεταπολεμική περίοδος ήταν γεμάτη δυσκολίες για τα μεταλλεία της Σερίφου, τα οποία τελικά σταμάτησαν τη λειτουργία τους το 1951. Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι σιδηρομεταλλευμάτων εξορύχθηκαν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 από το παράρτημα της εταιρείας στο Λαύριο. Το οριστικό κλείσιμο των ορυχείων ήρθε εν τέλει το 1965. Μετέπειτα, η άλλοτε κραταιά εταιρεία Μεταλλείων πέρασε στην οικογένεια Αγγελόπουλου.
Η υπόθεση των Μεταλλείων της Σερίφου, ωστόσο, ξανά ήρθε στο προσκήνιο τον Νοέμβριο του 2022, όταν οι νέοι ιδιοκτήτες της εταιρείας Μεταλλεία Σερίφου και Σπηλιαζέζης (στο Λαύριο), Societe des Mines de Seriphos et de Spiliazeza (au Laurium), έκαναν την εμφάνισή τους. Η υπόθεση φούντωσε όμως τις τελευταίες εβδομάδες. Ο δήμαρχος της Σερίφου, Κωνσταντίνος Ρεβίνθης, και μέρος των κατοίκων του νησιού υποστηρίζουν πως οι εκτάσεις των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων είναι πλέον δημόσιες και πρέπει να αξιοποιηθούν και να αναδειχθούν ως ένα υπαίθριο μεταλλευτικό μουσείο, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σήμα κατατεθέν των Κυκλάδων.
Σε επίσημη τοποθέτησή της, που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή», η WeRealizeProperties, η εταιρεία του Χάρη Καρώνη, που μέσω αυτής προχώρησε στην απόκτηση των Μεταλλείων Σερίφου, υποστηρίζει πως οι εκτάσεις δεν περιλαμβάνουν ούτε περιουσία του κράτους ούτε δημόσια γη. Επισημαίνει επίσης ότι «δεν διεκδικεί εκτάσεις από οποιονδήποτε τρίτο, ενώ υπερασπίζεται τις ιδιοκτησίες της έναντι κάθε προσβολής με τον προσήκοντα νόμιμο τρόπο» και «διαθέτει μετεγγραμμένους τίτλους ιδιοκτησίας, που ανατρέχουν από το έτος 1880 και μεταγενέστερα και έχουν επιπλέον αναγνωριστεί ως προς την εγκυρότητά και τη νομιμότητά τους με αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων».
Τι υποστηρίζει η εταιρεία
Στην επίσημη τοποθέτησή της στην «Εφ.Συν.» η WeRealizeProperties διατείνεται πως οι εκτάσεις δεν περιλαμβάνουν ούτε περιουσία του κράτους ούτε δημόσια γη. Πως η εταιρεία «δεν διεκδικεί εκτάσεις από οποιονδήποτε τρίτο, ενώ υπερασπίζεται τις ιδιοκτησίες της έναντι κάθε προσβολής με τον προσήκοντα νόμιμο τρόπο» και «διαθέτει μετεγγραμμένους τίτλους ιδιοκτησίας, που ανατρέχουν από το έτος 1880 και μεταγενέστερα και έχουν επιπλέον αναγνωριστεί ως προς την εγκυρότητά και την νομιμότητά τους με αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων. Εχει προβεί σε δήλωση του συνόλου των εκτάσεών της στο κτηματολόγιο» – το οποίο όμως δεν έχει ολοκληρωθεί.
Θεωρεί επίσης πως της ανήκει ο μαρτυρικός τόπος των μεταλλείων. «Η εταιρεία έχει επανειλημμένως δηλώσει την επιθυμία να στηρίξει την αποκατάσταση και ανάδειξή τους, πάντα σε συνεργασία με τους αρμόδιους κρατικούς φορείς» υποστηρίζει στην «Εφ.Συν.». Σε ό,τι αφορά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, απαντά πως στέκεται δίπλα τους και στην τοπική κοινωνία και διαβεβαιώνει ότι η «αναφερόμενη ανάπτυξη προβλέπεται να γίνει με σεβασμό στο ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και αποκλειστικά σε ιδιόκτητες εκτάσεις. Μέσω της επένδυσης θα προστατευθεί το περιβάλλον και το βιομηχανικό τοπίο με ανταποδοτικές ενέργειες, που θα εξασφαλίσουν τη διατήρησή τους με βιώσιμο τρόπο και θα υποστηρίξουν την τοπική ανάπτυξη».
Σε ερώτημα για το σχέδιο της επένδυσης, η εταιρεία συνεχίζει να τη συγχέει με το καλό που υπόσχεται να φέρει στον τόπο, ισχυριζόμενη ότι επιδιώκει να δραστηριοποιηθεί στηρίζοντας τη βιωσιμότητα και τις υποδομές του «με σημαντικές επενδύσεις και τον σχεδιασμό αναπτυξιακών έργων πνοής που θα προσφέρουν στην τοπική οικονομία. Τα έργα αυτά περιλαμβάνουν την προστασία και ανάδειξη των μεταλλείων και των μνημείων της περιοχής, αναβάθμιση του οδικού δικτύου και συντήρηση μονοπατιών, έργα διαχείρισης υδάτινων πόρων, ενίσχυσης της ενεργειακής επάρκειας, και μία ήπια οικιστική ανάπτυξη. Ολα αυτά με σεβασμό στη σημαντική πολιτιστική κληρονομιά και ιστορία του τόπου και στην τοπική κοινωνία».
Για τους ίδιους λόγους, για την ανάδειξη των μεταλλείων και της περιοχής, ο κ. Καρώνης διατράνωνε στο δημοτικό συμβούλιο ότι σκόπευε να χρηματοδοτήσει έναν «φορέα μεταλλείων Σερίφου» σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού. Σύμφωνα πάντως με την τοποθέτηση της WeRealizeProperties στην «Εφ.Συν.», τέτοιος φορέας δεν υφίσταται. Αρα είναι απορίας άξιον ποιος τοποθέτησε τον Απρίλιο του 2023 ταμπέλα σε ιδιοκτησία της, στο διατηρητέο κτίριο του αστυνομικού σταθμού, για την αποκατάστασή του από τον «Κοινωφελή Φορέα Ιστορικών Μεταλλείων Σερίφου» με προϋπολογισμό 400.000 ευρώ και «έγκριση μελέτης από το ΥΠΠΟΑ».
Ανταλλαγή εξωδίκων
Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2022 η εταιρεία τοποθέτησε πινακίδες σε φερόμενες ιδιοκτησίες της στο Μεγάλο Λιβάδι και στον Κουταλά, ενώ ακολούθησε ένα μπαράζ εξωδίκων που μόνο διάθεση για συνεργασία δεν φανερώνει. Ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο αμφισβήτησε ευθέως το δικαίωμα κυριότητάς της, εξουσιοδοτώντας τον δήμαρχο, Κωνσταντίνο Ρεβίνθη, να τις απομακρύνει άμεσα και να υποβάλει μήνυση κατά παντός υπευθύνου για κατάληψη κοινόχρηστων χώρων.
Η εταιρεία απέστειλε εξώδικο προς τον δήμο και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου για να τους ζητήσει να τεκμηριώσουν τον αυθαίρετο, κατά την ίδια, χαρακτηρισμό του δημόσιου και του κοινόχρηστου σε ιδιοκτησίες, από όπου αφαιρέθηκαν οι ταμπέλες, υποστηρίζοντας ότι η ακίνητη περιουσία της προκύπτει από τα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου, και για να λάβει εξώδικη δήλωση-απάντηση από τον κ. Ρεβίνθη πως αυτή είναι που πρέπει να προσκομίσει τίτλους ιδιοκτησίας για τις επίμαχες εκτάσεις σχεδόν σε όλο το νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Η πληρεξούσια δικηγόρος της εταιρείας επανήλθε τον περασμένο Δεκέμβριο με νέο εξώδικο και αφού σημείωσε με νόημα «σταθήκαμε συνειδητά έξω από τα “κοινά” και αναμέναμε τα αποτελέσματα των εκλογών», κάλεσε τον δήμο να «απέχει από οποιαδήποτε πράξη προσβολής ή διατάραξης της νομής επί των αγροτεμαχίων».
Στο μεταξύ ωστόσο έκανε εξώδικο και στα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, καταλογίζοντας στον δήμαρχο ότι χειραγώγησε και παρέσυρε σε παράνομη απόφαση (για τις πινακίδες) το δημοτικό συμβούλιο, που επέδειξε «αδικαιολόγητη αμέλεια» στα καθήκοντά του, και ότι όλοι μαζί «παραπλανούν τους κατοίκους» και καθυστερούν «την αξιοποίηση των ακινήτων και την ανάδειξη και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού».
H εταιρεία επιφυλάχθηκε του δικαιώματός της να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για «τις παράνομες πράξεις που έχουν λάβει χώρα ή λάβουν στο μέλλον», εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι θα δικαιωθεί. Προς το παρόν δεν έχει προβεί σε κάποια τέτοια ενέργεια. Σημειώνεται ότι με άλλη εξώδικη διαμαρτυρία είχε ζητήσει από τον δήμο να αποδείξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και σε δρόμο προς τον Αβυσσαλό -με αφορμή έργο ασφαλτόστρωσης- υποστηρίζοντας ότι αυτός χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους «με την ανοχή» της διότι «αποτελεί μέρος των ιδιοκτησιών της».
Facebook
Twitter
Tα σχόλια στο site έχουν απενεργοποιηθεί. Μπορείτε να σχολιάζετε μέσα από την επίσημη σελίδα στο Facebook
Σχόλια
Επικοινωνία
