Στείλτε τον σπίτι του

Του Θανάση Καρτερού

Δύσκολα μπορείς να μείνεις ψύχραιμος και να μην αρχίσεις να κατεβάζεις καντήλια, διαβάζοντας τις διαδικτυακές πομπές του Δημήτρη Καμμένου. Και δεν χρειάζεται να είσαι αριστερός, μπα. Ένας απλός δημοκρατικός πολίτης να είσαι, ένας λογικός άνθρωπος, που λέει όχι στη μισαλλοδοξία οποιουδήποτε είδους. Στον ρατσισμό, στη φυλετική χυδαιότητα, στην ομοφοβία. Και στην ανθρωποφαγία γενικώς, που ξεκινάει με λέξεις και καταλήγει σε κρεμάλες.

Για ποιον όμως χτυπά η καμπάνα; Για τον υφυπουργό της συμφοράς; Μπα, γι’ αυτόν ακούγεται το πρώτο κουδούνι, πριν την παράσταση. Μήπως για τον άλλο Καμμένο, τον Πάνο, που πρόσφερε αυτό το φαιό δώρο στην κυβέρνηση; Πάλι μπα. Γ’ αυτόν ακούγονται το δεύτερο και τρίτο κουδούνι, πριν ανοίξει η αυλαία. Αλλά όταν ανοίξει, εκείνος που πρωταγωνιστεί δεν είναι κανένας Καμμένος. Είναι ο αποστελλόμενος στο πυρ το εξώτερο Αλέξης Τσίπρας.

Έτσι πάει το πράγμα, δυστυχώς. Ο πρωθυπουργός και μαζί του η κυβέρνηση κατηγορούνται για ανοχή σε απόψεις που σε καμιά περίπτωση δεν τις ανέχονται. Η συζήτηση μετατίθεται από την τραγωδία του προσφυγικού, τις δυσκολίες του Μνημονίου, τις πρώτες δηλώσεις των υπουργών, την Παιδεία, τις συντάξεις, τις εξαγγελίες για το αύριο, στο χθες ενός τύπου που με όσα έχει πει ο στόμας του και έγραψε το χεράκι του θα έπρεπε να πάρει μεταγραφή στον Μιχαλολιάκο.

Τα πολλά τα λόγια είναι συνεπώς φτώχεια. Επειδή ο ίδιος ο δράστης των φαιών αναρτήσεων το παίζει χαζός, το καθήκον να εισηγηθεί την αποπομπή του είναι του Πάνου Καμμένου. Ο τρώσας και ιάσεται. Αυτό απαιτεί το πνεύμα έντιμης συνεργασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, μιας και η ευθύνη -και η ρετσινιά, και οι κατηγορίες, και οι συνακόλουθες συκοφαντίες- πέφτουν στον πρωθυπουργό, ο Τσίπρας πρέπει χθες να τελειώσει την υπόθεση.

Να την τελειώσει χωρίς κανένα δισταγμό. Γιατί κάθε δισταγμός, κάθε τραινάρισμα, κάθε αμηχανία μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, ξέρουμε σε τίνος το ψωμί είναι βούτυρο. Και μέλι. Και δεν εννοώ εδώ μόνο τους φασίστες. Αλλά και όσους είναι έτοιμοι να φορτώσουν στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ ανώμαλες ανοχές και συμπάθειες, ιδιοτελή παρασκήνια, κουμπαριές με φασίζουσες ή φασιστικές απόψεις. Θυμάστε πόσα ακούστηκαν προεκλογικά.

Στείλτε σπίτι του αυτόν τον καλό άνθρωπο. Γιατί όσο δεν το κάνετε, είμαστε όλοι μας λίγο καμένοι…

 

Πηγή: Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr