Σταύρος Γκλέτσος ή Απόστολος Θεοδωράκης;

Ομοιότητες σε πολλά πράγματα μπορεί κανείς να εντοπίσει στα μικρότερα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η «ΤΕΛΕΙΑ» του Απόστολου Γκλέτσου και του «ΠΟΤΑΜΙ» του Σταύρου Θεοδωράκη. Οι γενικότητες είναι ποταμός και δεν μπαίνει πουθενά τελεία, ώστε να βοηθηθεί ο ψηφοφόρος στην επιλογή του. Η κατάσταση θυμίζει υποψήφιους σε πασαρέλα. Εκεί επί της ουσίας η επιλογή θα γίνει με βάση το ποιόν προτιμά κανείς σε προσωπικό επίπεδο. Τον Σταύρο ή τον Απόστολο.
Αν και με μια πρώτη ανάγνωση οι θέσεις των δύο κομμάτων έχουν διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, στο δια ταύτα ο παρατηρητής μπορεί να εντοπίσει πολλές ομοιότητες.
Για παράδειγμα:

ΤΕΛΕΙΑ	ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Πιστεύει στις κατακτήσεις των λαών και όχι στα αποκτήματα.	Νέες κατακτήσεις και ανανέωση θεσμών στις οποίες πρέπει πρωταρχικό ρόλο να έχουν όλοι οι πολίτες
Εμπιστεύεται τις δυνατότητες και τις γνώσεις των Ελλήνων και την δημιουργικότητα τους	Το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας θα είναι ο βασικός μηχανισμός εφαρμογής αλλαγών στην χώρα
Επικροτεί θέση με εθνικό πρόσημο από οποιαδήποτε δημοκρατική παράταξη.	Πνεύμα συνεργασίας και πιστεύει στην «συνωμοσία του καλού»
Διαχωρίζει το φιλολαϊκό από το λαϊκίστικό	Τονίζει την κυριαρχία της λαϊκής βούλησης και όχι του λαϊκισμού
Δημοκράτες Πολιτικούς δίπλα στους Δημοκρατικούς πολίτες	Όσοι ασκούν εξουσία στο όνομα των πολιτών να δίνουν λογαριασμό για τον πως την ασκούν.
Θέλει τον Έλληνα πολίτη αυτού του κράτους και όχι υπήκοο	Οι πολίτες είναι υπεύθυνοι για τις επιλογές και τις πράξεις τους
Η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε σε επαγγελματίες πολιτικούς	Δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί ούτε επιδιώκουμε να πάρουμε σύνταξη από την πολιτική

Έτσι λοιπόν με τα σενάρια για συνεργασίες να δίνουν και να παίρνουν, αυτό που δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά είναι εάν το «ΠΟΤΑΜΙ» θα πάρει μακριά σε ένα μετεκλογικό ταξίδι την «ΤΕΛΕΙΑ» ή αν θα μπει τελικά «ΤΕΛΕΙΑ» στο «ΠΟΤΑΜΙ»…