ΜΡ

Μαρία Ρουσοχατζάκη

Σταμάτα να μου λες να εγκαταλείψω τη ζώνη άνεσης μου!

Η ζώνη άνεσή σας είναι εδώ για να σας προστατεύει, ακόμα και αν οι ειδικοί λένε το αντίθετο. Σήκωσε το χέρι σου αν κουράστηκες να ακούς ότι η ζωή ξεκινά στο όριο της ζώνης άνεσής σου.

desimo

Είναι αδύνατο να αποφύγουμε τις επιρροές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που διακηρύττουν ότι η επιλογή της ασφάλειας αποτελεί αυτό-σαμποτάζ κι ότι χωρίς να ξεβολευτούμε, δεν θα φτάσουμε πουθενά στη ζωή μας.

Σε «ρήσεις» όπως  ‘Η ζωή ξεκινάει στο τέλος της ζώνης άνεσής σου’, ‘Είναι ωραίο μέρος η ζώνη άνεσης, όμως τίποτα δεν αναπτύσσεται εκεί’, ‘Κάνε κάθε μέρα κάτι που σε τρομάζει’, πίστευα κάποτε, ναι, κι εγώ!

Η εμπειρία μου, ωστόσο, με δίδαξε κάτι διαφορετικό. Όταν πίεζα την ζώνη άνεσής μου ασταμάτητα, με οδηγούσε σε κατάρρευση!

Έμαθα να ορίζω και να εκτιμώ τα όρια της ζώνης άνεσής μου και από τότε, απέκτησα ένα σπουδαίο προσόν που με βοήθησε να κάνω μεγάλα βήματα.

Τα περισσότερα πρωινά, το άγχος μού ανέβαζε την αδρεναλίνη, η οποία ήταν το μόνο πράγμα που με κρατούσε από την κατάρρευση. Μέχρι τότε πιεζόμουν συνεχώς για τα πάντα: οικογένεια, πανεπιστήμιο, δουλειά. Από την απέξω όλα έμοιαζαν έξοχα, από την από μέσα όμως, ένιωθα κουρασμένη, αβοήθητη. Καθώς έμενα προσηλωμένη στην αυτό-βελτίωσή μου, έριχνα το φταίξιμο στη δική μου αναποτελεσματικότητα. Αν ένιωθα ότι δεν είχα προσπαθήσει αρκετά, προφανώς έπρεπε να επιταχύνω περισσότερο.

Καθώς οι μήνες περνούσαν, η αίσθηση του «που πάω;» μεγάλωνε. Ενώ η αντιμετώπιση του φόβου μου, θα έπρεπε να μου επιτρέψει να αναπτύξω τα κίνητρά μου, βρήκα τον εαυτό μου τρομερά κουρασμένο, να υποφέρει από ταχυκαρδίες και εφιάλτες-πόνους. Πιέζοντας τον εαυτό μου να ‘ξεβολευτεί’, έφτασα στο σημείο της εξάντλησης. Έπρεπε να δεχτώ ότι εκεί που ήταν τα όριά μου, αυτά με προστατεύουν.

Κυριολεκτικά, η ζώνη άνεσης αναφέρεται σε μια άριστη διάθεση. Σύμφωνα με την Ψυχολογία, είναι μία κατάσταση, κατά την οποία ο άνθρωπος αισθάνεται άνετα και σε σύμπνοια με το περιβάλλον του. Πώς, όμως, το να ξεπεράσεις αυτή τη κατάσταση έγινε εμμονή της αυτό-βελτιστοποίησης, είναι περίεργο!

Μια πρώιμη αναφορά (1907) έγινε σε ένα ερευνητικό άρθρο του Αμερικανού ψυχολόγου Robert Mearns Yerkes, ο οποίος ανακάλυψε ότι στα ποντίκια ‘το άγχος βελτιώνει την απόδοσή του τόσο, έως ότου φτάσει σε ένα ικανοποιητικό σημείο’.

Η ιδέα της χρήσης μιας αγχωτικής κατάστασης με σκοπό την βελτίωση της απόδοσης κέρδισε έδαφος στα πρόθυρα της οικονομικής απορρύθμισης την δεκαετία του 1990. Το 2009, ο Βρετανός μάνατζερ Alasdair White έγραψε ότι ‘το κλειδί για την κατανόηση της επίδοσης είναι η διαχείριση του άγχους’ και περιέγραψε το άγχος ως ένα βοηθητικό εργαλείο για την διαχείριση της επίδοσης.

Ωστόσο, έρευνες έδειξαν ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για να στηρίξουν αυτή την θέση. «Παρόλα αυτά», ο συγγραφέας έγραψε ότι «παρά το γεγονός ότι όλα τα στοιχεία έρχονται σε αντίθεση, η έννοια ότι το άγχος είναι ‘καλό’ για μια κατάσταση είναι ακόμα εμπορεύσιμο από εγχειρίδια μάνατζμεντ».

Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση, στις αρχές του 20ού αιώνα με τον αναπτυξιακό  ψυχολόγο Lev Vygotsky, ο οποίος την αποκαλεί ως «ζώνη της εγγυημένης ανάπτυξης». Ο χώρος αντίληψης, ο οποίος είναι κοντά στην ζώνη άνεσης, επιτρέπει μια υγιή και  βαθμιαία ανάπτυξη.

Για μένα, αυτό σημαίνει ότι  θα αντιμετωπίσω διάφορες προκλήσεις σκόπιμα, αλλά μόνο μετά από πολλή σκέψη για τα προσόντα μου και σχεδιάζοντας πολύ προσεκτικά κάθε βήμα.

Με το να αναγνωρίζω και να σέβομαι την ζώνη άνεσής μου, μπορώ να προσδιορίσω πότε μια κατάσταση απειλεί την ευεξία μου. Και καθορίζοντας τα όρια μου, μπορώ να επιστρέψω από το άγχος σε ένα μέρος όπου νιώθω ψυχολογικά ασφαλής.

Σε ένα κόσμο όπου μεγαλώνουν οι απαιτήσεις του χρόνου μας και της προσοχής, η ζώνη άνεσής μας είναι ο χώρος, όπου μπορούμε να ψάξουμε για καταφύγιο, όταν το άγχος γίνεται υπερβολικό. Όταν εμείς ξοδεύουμε λιγότερο χρόνο παγιδευμένοι στη δυσφορία, μπορούμε να επικεντρωθούμε περισσότερο στα πιο σημαντικά. Αν οι άνθρωποι που καθημερινά πιέζουν τους εαυτούς τους πέρα από την ζώνη άνεσης τους, είναι σαν να κάνουν βουτιά από αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο, αυτοί που επιλέγουν να εργαστούν μέσα από τη ζώνη άνεσής τους, είναι σαν να χτίζουν πέτρα- πέτρα με ασφάλεια, δημιουργώντας ένα σπίτι στο οποίο μπορούν να ευδοκιμήσουν.

Ας ξαναδούμε, λοιπόν, το άγχος, το δημιουργικό άγχος, τη ζώνη άνεσης, τα όριά μας, τα όνειρά μας, τους στόχους μας και μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο καθένας χωριστά να προσδιορίσει πως μπορεί να ζει και να εξελίσσεται υγιώς.

 *Μαρία Ρουσοχατζάκη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Επικοινωνίας
Λογοπαθολόγος M.S., C.C.C. – Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων,
www.mrous.gr
E-mail : [email protected]
Facebook : Μαρία Ρουσοχατζάκη
Youtube: Μαρία Ρουσοχατζάκη

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

ap briths

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

Το αεροσκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 1,5 μέτρου από... αδέσποτο drone που πετούσε σε υπερβολικά…

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…