Στα νύχια του «Κράκεν»

Έχω να σας δώσω μία συμβουλή από καρδιάς και από πνευμόνων. Όποτε ακούτε τα κυβερνητικά εξαπτέρυγα να κηρύσσουν «το τέλος της πανδημίας στην Ελλάδα», να τους παίρνετε με τις πατσαβούρες και τέλος πάντων να κλείνετε τα αυτιά σας με βουλοκέρι. Είτε είναι πολιτικοί είτε ενσωματωμένοι στο καθεστώς επιστήμονες είτε πετσωμένοι δημοσιογράφοι είτε κομματικοί τσάτσοι είτε κάποιου άλλου τύπου εξαπτέρυγα.

Το τεστ του γυμνού οφθαλμού δεν λέει ψέματα. Γύρω μας είναι άρρωστοι οι πάντες και τ’ αδέλφια τους. Και τα ανίψια τους, στη δική μου περίπτωση. Το στατιστικά που εδέησαν χθες αι αρχαί να δώσουν στη δημοσιότητα «σπάζοντας τη σιωπή τους», πανικόβλητες προφανώς από τη νέα έξαρση της πανδημίας και από τις παραλλαγές που καμωνόμαστε ότι δεν μας πιάνουν, προκαλούν τρόμο.

Μέσα σε μία εβδομάδα, θρηνήσαμε 186 νεκρούς από τον Covid-19, πάει να πει καμιά 25αριά την ημέρα, θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου, που μαίνεται μολονότι εμείς τον τερματίσαμε μονομερώς στο μιλητό. Δεν τα θρηνεί άλλωστε κανείς τα θύματα του κορονοϊού, πέρα από συγγενείς και φίλους, αφού δημοσίως προέχει να θωρακιστεί το αφήγημα περί «επιτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση». Πώς θα πάμε στις κάλπες, εάν ο δρόμος είναι μπλοκαρισμένος από φέρετρα με μπλε κορδέλα;

Ο αριθμός των ασθενών με Covid-19 που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ πλησιάζει ξανά τους 150, ενώ η νέα υποπαραλλαγή που για κάποιον λόγο βαπτίστηκε «Όρθρος» κατέφτασε στην Ελλάδα με 93 κρουσματάρες, για να κάνει παρέα στην υποπαραλλαγή με το ανατριχιαστικό όνομα «Κράκεν». Μάσκα δεν φοράει πια κανένας, καλά καλά ούτε στο μετρό. Τα μέτρα προστασίας που κρατούσαν τα μπόσικα ανήκουν στο μακρινό παρελθόν, ενώ το εμβολιαστικό πρόγραμμα πνέει τα λοίσθια, ιδίως στις μικρότερες των 75 ετών ηλικίες.

Οι εν Ελλάδι θάνατοι αγγίζουν πλέον τους 35.000, ολογράφως τριανταπέντε χιλιάδες, ενώ ο αριθμός των φουκαράδων που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κρεβάτια απλής θεραπείας ελλείψει διαθέσιμων ΜΕΘ φυλάσσεται ως επτασφράγιστο μυστικό, υπό τον φόβο του λαϊκού ξεσηκωμού και του γενικού ξυλοφορτώματος.

Σε συνολικό θανάτων, η Ελλάδα εξακολουθεί να κάνει πρωταθλητισμό, αφού βρίσκεται στη 15η θέση, με 3.371 νεκρούς ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Πίσω από το Περού, που βιώνει μία λατινοαμερικάνικου τύπου εκατόμβη, ακολουθούν σχεδόν αποκλειστικά χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης: Βουλγαρία, Ουγγαρία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Κροατία, Γεωργία, Τσεχία, Σλοβακία, Λιθουανία, Σαν Μαρίνο, Ρουμανία, Σλοβενία, Ελλάδα και αμέσως μετά οι ΗΠΑ: το παγκόσμιο βασίλειο των ψεκασμένων και των χριστιανοταλιμπάν.

Αφήσαμε πίσω στις στατιστικές ακόμα και τη Βραζιλία του Μπολσοναρισμού, ενώ τις συγκρίσεις με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες τις κλειδώσαμε στο χρονοντούλαπο για να μη τις δει κανένα αδιάκριτο μάτι ψηφοφόρου. Μη σας ενοχλούμε στη ραστώνη σας, όμως, κύριε Πλεύρη μου, έχετε και πένθος αυτές τις μέρες, με το θάνατο του άνακτα…

Η Ένωση των νοσοκομειακών γιατρών, στο μεταξύ, διαλαλεί σε όλους τους τόνους αυτό που όσοι πέρασαν από νοσοκομείο πρόσφατα γνωρίζουν από πρώτο χέρι: ξαναζούμε την εποχή του ράντζου. Μάλιστα η κατάσταση έχει χειροτερέψει ακόμα περισσότερο αυτή την εποχή με την έξαρσης της γρίπης και των άλλων εποχικών ιώσεων. Στο Αττικό και στον Ευαγγελισμό, τα ράντζα ξεπερνούν τα 100 και σε μερικές περιπτώσεις φτάνουν τα 120. Ράντζα επιστρατεύονται επίσης στο Γεννηματάς και σε άλλα νοσοκομεία της Αττικής.

Στη χώρα μας λειτουργούν 35.000 κλίνες στα Δημόσια Νοσοκομεία, δηλαδή 3,5 ανά 100.000κατοίκους, ενώ το αντίστοιχο νούμερο για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 5,3 κλίνες.  Το 2013 λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων έκλεισαν 10 νοσηλευτικά ιδρύματα, τα οποία ξεφόρτωναν εισαγωγές από τα μεγάλα νοσοκομεία των ράντζων.

«Για παράδειγμα», τονίζει ο Μιχάλης Γιαννάκος, «το Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής, πρώην Λοιμωδών, συνεφημέρευε με το Αττικό Νοσοκομείο και βοηθούσε. Το έκλεισαν το 2013, το ξαναθυμήθηκαν για λίγο στη πανδημία, το άνοιξαν για νοσηλεία περιστατικών κορονοϊού αλλά χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό και προσωπικό, ώσπου το ξανακλείσανε».

Έχουμε, όμως, παπάδες, για να εξομολογήσουν τους μελλοθάνατους και για να ψάλουν τους πεθαμένους. Και μιλιούνια αστυνομικών, ων ουκ έστιν αριθμός. Σας αφήνω τώρα, γιατί πρέπει να κλείσω ραντεβού για την 4^η δόση του εμβολιασμού. Και ξαφνικά με έπιασε βηχαλάκι.