Στα χέρια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η λύση

 Το 1977 ο Ανδρέας Παπανδρέου, αφού εκκαθάρισε το  κόμμα του από τις φράξιες, συγκέντρωσε τους υπολοίπους σε μια Συνδιάσκεψη και ξεκαθάρισε: Εσωστρέφεια τέλος- πάμε για την κυβέρνηση. Όποιος δεν συμφωνεί, ας πάρει τώρα το δρόμο του. Στη συνέχεια  διακήρυξε ότι ζητάει αυτοδυναμία για να διώξει τη ΝΔ και να φέρει την Αλλαγή -και όποιος θέλει τον ακολουθεί.  Στις επόμενες εκλογές πήρε  48%».

Απόσπασμα από την ιστορία του ΠΑΣΟΚ

Απίστευτο. Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε αδιέξοδο και η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να καταλάβει το χώρο που απελευθερώνει στο κέντρο η δεξιά στροφή της ΝΔ,  οι φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ  αυξάνονται, συμμαχούν μεταξύ τους εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και παίζουν παιχνίδια ομφαλοσκοπήσεων , που αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη.

 Στην Κουμουνδούρου έκανε την εμφάνισή της μια νέα ομάδα με φιλοπροεδρικό προφίλ αποσπώμενη από μια άλλη ευρύτερη ομάδα με την ίδια ταυτότητα. 

Την επομένη, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η γνωστή ομάδα  Τσακαλώτου «53+» , επισημοποίησε την αντιηγετική σύμπραξή της με τους Ν. Βούτση, Ν. Φίλη και τον Π. Σκουρλέτη. Αλλά και με τον… Δημ. Παπαδημούλη πλέον στις γραμμές της.

Η συσπείρωση των επιμέρους ομάδων της εσωκομματικής αντιπολίτευσης – με επικεφαλής ολόκληρη την «ομάδα των Βορείων Προαστίων» – και η αντισυσπείρωση των ομάδων που αναφέρονται στον Τσίπρα άνοιξε πάλι τους ασκούς της εσωστρέφειας.

Η πολιτική δομή και η κοινοβουλευτική διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ καταλύθηκε στο όνομα οργανωτικών αναδιατάξεων που επιδιώκουν την ιδεολογική  καθήλωση του κόμματος, από  τις μωροφιλοδοξίες των βαρόνων και τις ιδεοληψίες που διακινούν.

Στην ουσία πρόκειται για «προνουντσιαμέντο» κατά του Τσίπρα, τον οποίο επιχειρούν να θέσουν υπό επιτροπεία. Το σχέδιο είναι «να χάσει μια φορά ακόμη και να φύγει». Για το πρώτο οι σπόνσορες βρέθηκαν ήδη, με την ευγενική συμπαράσταση του Μητσοτάκη, που τρίβει τα χέρια του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ- έχοντας γνώση ότι αυτά συμβαίνουν στο σκέλος «ΣΥΡΙΖΑ» του κόμματός του και δεν αφορούν το σκέλος «Προοδευτική Συμμαχία» -παρότι δεν αιφνιδιάσθηκε, χαιρέτησε την λεγομένη «Ομπρέλα». Γα να κερδίσει χρόνο. 

Ο Θανάσης Καρτερός προσπάθησε επιδέξια να διασκεδάσει την κατάσταση από την «Αυγή»:

«Οι τάσεις είναι ομάδες ιδεών. Δεν είναι περίεργο να ομαδοποιηθούν οι ιδέες, όσο απείθαρχες κι αν είναι.  Δεν είναι φράξιες. Δεν έχουν ξεχωριστή πειθαρχία ούτε βέβαια δίνουν μάχες με λίστες και άλλα κόλπα στα όργανα για την κατάληψη θέσεων». 

Προφανώς εν γνώσει του ότι και φράξιες είναι και ξεχωριστή δομή έχουν και περιορισμό της επιρροής Τσίπρα στα όργανα επιδιώκουν και σε καμία εκλογική νίκη δεν αποβλέπουν.

Αυτά τα «ρεύματα» οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ είτε στον γκρεμό της επικράτησης τους -που θα τον καθηλώσει σε περιθωριακό κόμμα- είτε στο ρέμα τροφοδότησης των σχεδίων του Μητσοτάκη. Όπως εκφράζονται από τον αναβαθμισθέντα Βορίδη:  Ποτέ ξανά η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, πάση θυσία.

Η… προέγκριση των πρωτοβουλιών του Προέδρου

Το σχήμα το οποίο προσπαθεί να δώσει στο κόμμα ο άξονας Τσακαλώτος, Σκουρλέτης -Βούτσης κ.λ.π. διευκολύνει αυτή την επιδίωξη της Δεξιάς και του Κατεστημένου, χωρίς καν πολιτική μάχη.

Με τη διακήρυξη «εργαζόμαστε για τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της ριζοσπαστικής  Αριστεράς >, εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται τον αιώνα τον άπαντα να πλησιάσει την  κυβέρνηση. Ποιος θα ψηφίσει ένα κόμμα με αυτό το σύνθημα;  

Σε ένα υπερφίαλο και σχεδόν παρανοϊκό κείμενο 22 σελίδων και 8,6 χιλιάδων λέξεων οι «συνωμότες» της γραμμής «Αριστερά και τίποτε άλλο», με αναφορές σε «ηγεμονία της Αριστεράς» και μειοψηφικές θεωρίες για «συμμαχίες», επισημοποιούν την πρόθεσή τους να ακυρώσουν τον Αλέξη Τσίπρα ως φυσικό επικεφαλής της Προοδευτικής παράταξης.

Πρακτικά ως εκφραστή της κυβερνητικής προοπτικής των δυνάμεων Αριστεράς- Κεντροαριστεράς και Κέντρου, με στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίσηΣε περίοδο στην οποία έπρεπε να προέχει η συσπείρωση όλων των δυνάμεων στην ηγεσία του κόμματος και η εκλογική προετοιμασία, οι «ενωμένες φράξεις»  ζητούν «περισσότερη συλλογικότητα και λιγότερο αρχηγισμό», ελιτίστικη και… ιδεολογικού τύπου αντιπολίτευση και «ριζοσπαστική αριστερά με κινηματικά χαρακτηριστικά».

Απο καιρό είναι γνωστο ότι στο όνομα της «εσωκομματικής δημοκρατίας» επιδιώκουν αφαίρεση των προεδρικών προνομίων του Τσίπρα και ακινητοποίηση  του κόμματος ως  αντιπολίτευση, με «τακτικότερες συνεδριάσεις των οργάνων», «διαβούλευση πριν από κάθε ανακοίνωση του κόμματος» και το εξωφρενικό «προέγκριση των παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών του προέδρου».

Τώρα ένα διχαστικό κείμενο επιτίθεται στην ηγεσία Τσίπρα με πρόσχημα πρακτικές επιμέρους στελεχών, κλείνει το θέμα της διεύρυνσης- χάριν τη αριστερής καθαρότητας- και ωθεί σε «συλλογική ηγεσία» που θα  θεωρητικολογεί επί θεμάτων ιδεολογίας, χωρίς επιμόλυνση από αντιλήψεις και στελέχη της Κεντροαριστεράς και του πρώην ΠΑΣΟΚ.

Σ’ αυτόν τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό η απάντηση των «προεδρικών» με την ανάδειξη μιας νέας «φράξιας -μέσα στη φράξια» με το ατυχές αρκτικόλεκτο  ΡΕΝΕ, λειτουργεί συμπληρωματικά.

Εν πολλοίς αυτοκαταστροφικά, προσφέροντας αντίπαλο στην άλλη φράξια ,που επιδιώκει να μετατρέψει το κόμμα σε πεδίο εσωτερικών εκκαθαρίσεων  και συγκρούσεων συσχετισμών.  

Οι τάσεις, τα ρεύματα και ο Αλέξης Τσίπρας

Η θεωρία της αντικατάστασης των «τάσεων» από «ρεύματα ιδεών» είναι αντάξια των συζητήσεων για το φύλο των αγγέλων και ενισχύει τη συσπείρωση προς τα κάτω.  

Η αχαλίνωτη πλέον δραστηριότητα των ομάδων αναδεικνύει ότι το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η απουσία στρατηγικής και διαπεραστικού λόγου, που οφείλεται πρωτίστως στην έλλειψη πολιτικής.

Σ αυτό βρίσκουν έδαφος οι κινήσεις επιστροφής στο περιθωριακό παρελθόν των ομάδων,  με την «αναβάθμιση» που προσέφερε σε πρόσωπα και παρέες το κυβερνητικό διάλειμμα.

Δεν υπάρχει χειρότερη εξέλιξη- από την πλευρά της εντύπωσης που κάνει στη δημοκρατική κοινή γνώμη-από το φαινόμενο να συνεδριάζουν τη μια μέρα οι «ομπρελοφόροι» και την άλλη «οι προεδρικοί», με ενδιάμεσες συσκέψεις των «σημιτικών» της «Γέφυρας».  Αυτό δεν ειναι πολιτική, ειναι φραξιονισμός.

 Μη φραξιονιζόμενοι είναι πλέον ελάχιστοι στην Κουμουνδουρου . Κυ ρίως οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, που κάνουν και την ουσιαστική πολιτική δουλειά  με  πεπειραμένα στελέχη  όπως οι Στεφ. Τζουμάκας, Γ. Ραγκούσης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου,  Χαρ. Τσιόκας και σε άλλο επιπεδο ο <πρόδρομος> Αντ. Κοτσακάς και ο Χρ. Σπίρτζης, που μετέχουν ωστόσο σε ομάδες.

 Το συμπέρασμα απλό: στην αξιωματική αντιπολίτευση κυριαρχεί   εθελοτυφλία για τις ομαδοποιήσεις και ας προσπαθεί να τις απασφαλίσει , δια της ενσωμάτωσης , ο πολύπειρος Καρτερός- σχεδόν τρολάροντας:

«Οι τάσεις δεν στρέφονται η μια κατά της άλλης.  Καλλιεργούν την αντιπαράθεση ιδεών και τη σύνθεση, όχι την αποσύνθεση.  Επίσης στηρίζουν τον Τσίπρα. Όλες. Προσπαθώντας φυσικά να τον πείσουν να βελτιώσει κάποια πράγματα στην πολιτική, την επικοινωνία, το ύφος κ.λπ. Αυτά περίπου υποστηρίζουν οι τάσεις για τον εαυτό τους. Και δεν έχουμε λόγο να μην τα πιστέψουμε».

Έχουν όμως λόγο να μην τα πιστέψουν οι δημοκρατικοί πολίτες που στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις –αλλά προβληματίζονται για την επόμενη, με όσα βλέπουν στην Κουμουνδούρου.

Αυτοί όμως είναι η πραγματική δύναμη του Αλέξη Τσίπρα και σ’ αυτούς πρέπει να απευθυνθεί. Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και της κίνησης μπροστά, με προσφυγή στη βάση της Παράταξης.

Να διαλύσει τις ομαδοποιήσεις, να συγκροτήσει το κόμμα του από την αρχή -ανοίγοντας τις πόρτες τους πολίτες -και να τεθεί επικεφαλής του κινήματος εξόδου από την κρίση με ριζοσπαστική ιδεολογία, καθαρή πολιτική, ανανεωμένη  κομματική βάση και νέα ηγετική ομάδα.

Είναι θέμα ανάληψης της ιστορικής ευθύνης του απέναντι στη Δημοκρατική Παράταξη ,που σ’ αυτόν προσβλέπει για να ξαναδεί η χώρα προοδευτική κυβέρνηση- και όχι σε καμιά «Αριστερά».

Αν δεν την αναλάβει τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να γίνει «σαν το ΠΑΣΟΚ», που απεύχονται οι ρήτορες της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, θα καταλήξει «σαν το παλιό ΚΚΕ εσωτερικού» που επιδιώκουν.

Πηγή:Anoixtoparathyro

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr