Ο ασθενής προσήλθε με συμπτώματα έντονης δυσκαταποσίας, δύσπνοιας και συριγμού στην ομιλία, με προϋπάρχουσα διάγνωση για όγκο και στη συνέχεια διαγνώστηκε μετατραυματικό ανεύρυσμα διαστάσεων στην υποκλείδιο αρτηρία.
«Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, έχουν δημοσιευθεί συνολικά 50-60 μεγάλα ανευρύσματα, εκ των οποίων αυτό που αντιμετωπίσαμε είναι το μεγαλύτερο παγκοσμίως. Τα μετατραυματικά ανευρύσματα είναι εξαιρετικά σπάνια και γι΄ αυτό πολλές φορές υπάρχει αδυναμία διάγνωσης. Το συγκεκριμένο προκλήθηκε από τραύμα το 2001 και μεγάλωνε συνεχώς και ενώ ο ασθενής είχε τη συμπτωματολογία, αλλά και ευρήματα στην ακτινογραφία, δεν οδήγησαν στη διάγνωση του ανευρύσματος» αναφέρει ο αγγειοχειρουργός Νικόλαος Σαρατζής.
Όπως επισημαίνει ο κ. Σαρατζής, «εάν ένα ανεύρυσμα της υποκλείδιας αρτηρίας παραμείνει αδιάγνωστο, τότε οδηγείται μοιραία σε ρήξη χωρίς να μπορεί ο ιατρός να προσφέρει στον ασθενή βοήθεια, διότι λόγω της εντόπισης είναι δύσκολη η προσπέλαση κάτω από συνθήκες αιμορραγικής καταπληξίας. Το συγκεκριμένο περιστατικό, όπου δεν είχε προλάβει να διαρραγεί, αντιμετωπίστηκε με εξαιρετικό τρόπο από την ομάδα μας, η οποία διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε βαριά περιστατικά και με τον απαιτούμενο υπερσύγχρονο εξοπλισμό του Ιατρικού Διαβαλκανικού».
«Λόγω του πολύ μεγάλου μεγέθους του ανευρύσματος, επιλέχθηκε η προσέγγιση με μέση στερνοτομή και όχι θωρακοτομή, διότι παρείχε τη δυνατότητα να παρασκευαστούν όλα τα αγγεία του αορτικού τόξου και μετά την ανευρυσματεκτομή να τοποθετηθεί μόσχευμα στην δεξιά υποκλείδια αρτηρία, χωρίς να πειραχθούν τα υπόλοιπα αγγεία του αορτικού τόξου. Ο ασθενής είχε καλή μετεγχειρητική πορεία, νοσηλεία μόλις 5 ημερών στο Ιατρικό Διαβαλκανικό, από όπου εξήλθε με αποκατάσταση των προβλημάτων δύσπνοιας και της λειτουργικότητας» αναφέρει ο καρδιοθωρακοχειρουργός Όμηρος Χαλβατζούλης.
