Το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού

Όπως και όσα ακόμη χειρότερα συμβαίνουν στην Ελλάδα, η οποία ανήκει συστηματικά στις 5-6 χώρες με την ακριβότερη τιμή της ενέργειας στην Ευρώπη, δεν οφείλονται πουθενά αλλού παρά στην άκρως νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη που άφησε την αγορά της ενέργειας απολύτως αρρύθμιστη και εντελώς ανεξέλεγκτη. 

Όσο φιλότιμες κι αν είναι οι προσπάθειες των πιστών υπηρετών του σκληρού προσώπου του καπιταλισμού να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να το παρουσιάσουν πιο χαμογελαστό, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.

Στην αρχή είπαν ότι το φαινόμενο της ακρίβειας είναι παροδικό. Τους διέψευσε όμως η συνεχής επί εξάμηνο και πλέον ανοδική πορεία του. Που τώρα με τον πόλεμο αποκτά πια μόνιμα χαρακτηριστικά.

Μετά είπαν ότι φταίει η διεθνής ενεργειακή κρίση. Τους διέψευσε και πάλι η διαφοροποίηση των τιμών στην Ευρώπη, με την Ελλάδα να είναι διαρκώς ανάμεσα στις ακριβότερες χώρες. Με τις ελληνικές τιμές να είναι 2 φορές ακριβότερες από της Γερμανίας και 3 φορές από της Σουηδίας.

Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός της δικαιολογίας του καπιταλισμού, σε πρόσφατη συνέντευξή του, είπε που θα πάει; Θα περάσει ο καιρός και θα έρθει το καλοκαίρι, να γλυτώσουμε από τις αναπόφευκτες αυξήσεις των τιμών. Τον διέψευσαν όμως 19 από τις 27 χώρες της Ευρώπης που, μέχρι να έρθει το πολυπόθητο καλοκαίρι, μείωσαν τις τιμές των ΕΦΚ των καυσίμων, δίνοντας λύση στο ασφυκτικό πρόβλημα της ακρίβειας στις χώρες τους.

Ύστερα ήρθε ο υπουργός των ιδιωτικοποιήσεων Κ. Χατζηδάκης, ο οποίος τον πρόσφατο Σεπτέμβριο, βάζοντας την τελευταία πινελιά στην εμπορευματοποίηση της ενέργειας με την ιδιωτικοποίηση τη ΔΕΗ, ισχυρίστηκε ότι το έκανε προς όφελος των καταναλωτών. Η ελεύθερη αγορά θα αυτορυθμίζονταν, όπως ισχυρίστηκε, με συνέπεια να πέσουν οι τιμές. Τον διέψευσε όμως η ίδια η ζωή. Αφού την επομένη της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν χωρίς σταματημό.

Η εξήγηση είναι απλή, όσο κι αν την κρύβουν τα εγχώρια πρωτοπαλίκαρα του καπιταλισμού που βρίσκονται στην κυβέρνηση.

Η ΔΕΗ των ακριβοπληρωμένων γαλάζιων golden boys, αντί να συνεχίσει να είναι η λύση στο πρόβλημα της ακρίβειας, έγινε και αυτή μέρος του προβλήματος. Αφού αντί να προστατεύει τους καταναλωτές, ρυθμίζοντας τις τιμές και ελέγχοντας την κερδοσκοπία στην αγορά, άρχισε να κερδοσκοπεί και αυτή σε βάρος τους.

Η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ παράγει σήμερα την ενέργεια από λιγνίτη στην τιμή των 130 ευρώ ανά MWh, με τιμή κόστους παραγωγής του λιγνίτη 50 ευρώ και με επιβάρυνση από τους φόρους των ρύπων άλλα 80 και την πουλά στις αγορές περισσότερο από 600 ευρώ ανά MWh, 5 φορές δηλαδή ακριβότερα από όσο την παράγει.

Σαν τους μαυραγορίτες στην κατοχή…

Δεν είναι όμως μόνο η ακρίβεια που προδίδει το σκληρό πρόσωπο του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού. Είναι και το γεγονός ότι απολιγνιτοποίησαν βίαια, βεβιασμένα και χωρίς σχέδιο την Ελλάδα, αυτοδιαφημιζόμενοι σαν Ηρακλείς της πράσινης μετάβασης.

Και αυτό που πέτυχαν ήταν να αποδυναμώσουν την ενεργειακή αυτοδυναμία της χώρας και να την εξαρτήσουν από το εισαγόμενο από τη Ρωσία φυσικό αέριο. Το οποίο ακολούθησε και αυτό την ανοδική πορεία της τιμής του, μόλις επιτεύχθηκε ο στόχος της μεγαλύτερης εξάρτησης της Ευρώπης από αυτό.

Ένα από τα παράδοξα του σκληρού προσώπου του καπιταλισμού είναι και αυτό που συμβαίνει με το χρηματιστήριο ρύπων. Παρά την εισαγωγή του οποίου στις διεθνείς αγορές, το… οικολογικότερο, ως καλύτερου μίγματος, φυσικό αέριο, εξακολουθεί να κοστίζει πολλαπλάσια από την ενέργεια που παράγεται από τον γκρίζο άνθρακα.

 

Ανεξήγητα φαινόμενα. Είτε ως αποτέλεσμα πάντως της πλήρους εμπορευματοποίησης του αγαθού της ενέργειας, είτε εξ αιτίας της άρνησης της κυβέρνησης να επέμβει ρυθμιστικά στις τιμές μέσω πλαφόν και μείωσης της φορολογίας των καυσίμων, είτε ως συνέπεια της δήθεν πράσινης απολιγνιτοποίησης, είτε και εξ αιτίας της καπιταλιστικής επινόησης της δημιουργίας χρηματιστηρίου ενέργειας, η εκτόξευση των τιμών και η τρελή αύξηση των κερδών των κερδοσκοπικών καρτέλ εξακολουθεί να λειτουργεί σε βάρος των καταναλωτών, φτωχοποιώντας βίαια τον πληθυσμό.

Αυτό είναι το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού. Τον οποίο υπηρετεί πιστά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προσπαθώντας με φτηνές δικαιολογίες να εξηγήσει τα ανεξήγητα και να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Και τι δεν είπαν. Πρώτα ότι φταίει ο πόλεμος, ο οποίος όμως κατά κακή τους τύχη ξέσπασε 6 μήνες αφού ξεκίνησε η τρελή άνοδος των τιμών της ενέργειας και αφού η Ελλάδα είχε ήδη αποκτήσει πληθωρισμό μεγαλύτερο του 7%.

Ύστερα το έκαναν καλύτερο. Είπαν ότι οι αγορές, που έχουν και μαντικές ικανότητες όταν πρόκειται να προστατέψουν τους κερδοσκόπους, γνώριζαν από τον… Οκτώβριο ακόμη ότι θα γίνονταν πόλεμος στην Ουκρανία τον χειμώνα και γι΄ αυτό άρχισαν να ανεβαίνουν οι τιμές από τον… Αύγουστο.

Κι όταν 19 από τις 27 χώρες της Ενωμένης Ευρώπης, προχωρώντας σε επεμβάσεις στις εσωτερικές αγορές ενέργειας, μείωσαν τον ΕΦΚ στα καύσιμα, οι εγχώριοι Ηρακλείς του καπιταλισμού και πάλι πρόβαλαν φτηνές και ανόητες δικαιολογίες.

Ισχυρίστηκαν ότι δεν μειώνουν τους φόρους γιατί έτσι δεν θα ευνοούσαν τους φτωχούς, που δεν έχουν αυτοκίνητο, αλλά μόνο τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού τύπου Porche Cayenne.

Τους εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς με τα μικρού κυβισμού αυτοκίνητα και τα εκατομμύρια των πάμφτωχων που αγωνιούν να ζεστάνουν τα σπίτια τους με τερατώδεις λογαριασμούς ρεύματος και καυσίμων που ξεπερνούν τις αμοιβές τους, δεν τους σκέφτηκε το σκληρό και ειρωνικό πρόσωπο του καπιταλισμού.

Το καλύτερο ήρθε στο τέλος. Αφού ο πρωθυπουργός της δικαιολογίας του καπιταλισμού είδε και αποείδε ότι το καλοκαίρι αργεί να έρθει, πέρασε στην αντεπίθεση. Έστειλε αυστηρή επιστολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας από τους Ευρωπαίους να κάνουν εκείνοι αυτό που ο ίδιος αρνείται πεισματικά τόσον καιρό να κάνει για τη χώρα του. Να βάλουν δηλαδή πλαφόν στις τιμές χονδρικής της ενέργειας στην Ευρώπη.

Κι όταν οι Ευρωπαίοι του απάντησαν, δείχνοντας το παράδειγμα του επίσης νεοφιλελεύθερου, πλην όμως και εργαζόμενου για το καλό της πατρίδας του, Γάλλου προέδρου Μακρόν, ότι μπορεί να βάλει κι εκείνος, αν τόσο το επιθυμεί, πλαφόν στην εγχώρια αγορά ενέργειας στην Ελλάδα, έγινε το αμίμητο.

Ο πρωθυπουργός της δικαιολογίας του ληστρικού καπιταλισμού δήλωσε με ειρωνικό κυνισμό ότι οι διεθνείς τιμές έπεσαν κατά 50% μόλις διάβασαν την επιστολή του.

Εδώ το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού πάει κατευθείαν για Νόμπελ οικονομίας. Πρέπει όμως να ξεπεραστούν κάποιες σοβαρές αντιρρήσεις στη Σουηδική Ακαδημία, καθώς πολλοί επιμένουν ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δεν θα πρέπει να είναι υποψήφιος για Νόμπελ οικονομίας, αλλά για το Νόμπελ… δικαιολογίας του καπιταλισμού. Το οποίο μόλις θεσμοθετηθεί θα το απονείμουν ισοβίως στον Μητσοτάκη.

Πηγή: Tvxs

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr