Σήμερα θα μιλούσαμε για ένα αχρείαστο Δημοψήφισμα…

Την περασμένη Κυριακή, 5 Ιουλίου, συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015

artwrok refer

Την περασμένη Κυριακή, 5 Ιουλίου, συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015, το οποίο προκηρύχθηκε από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στις 27 Ιουνίου 2015, με διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Το ερώτημα αφορούσε την αποδοχή ή μη του σχεδίου συμφωνίας της Τρόικας, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, η προκήρυξη του δημοψηφίσματος από μόνη της δημιούργησε έναν γενικευμένο φόβο και τρόμο, από τη μια μεριά, σε ένα ολόκληρο σύστημα διαπλοκής, το οποίο κυρίως με πράξεις είχε φτωχοποιήσει την ελληνική κοινωνία αλλά και όσους είδαν την κρίση τα προηγούμενα χρόνια ως ευκαιρία να υφαρπάξουν σαν ύαινες ό,τι είχε απομείνει, και από την άλλη, με παραλείψεις ενός παράλληλου συστήματος, το οποίο παρόλο που γνώριζε, δεν μιλούσε, δεν είχε εμπλοκή σε σκάνδαλα, αρκούμενο όμως στο μερίδιο «εξουσίας» που παραδοσιακά κατείχε ή που του επιτρεπόταν να έχει. Τότε ήταν που αναπτύχθηκαν αυτά τα δύο συστήματα άμεσα στη δημόσια σφαίρα, μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, στην αρχή προκειμένου να υποβιβάσουν τη σπουδαιότητα του δημοψηφίσματος και όταν αυτό δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, άρχισε η τρομοκρατία του ελληνικού λαού. Επιστρατεύτηκαν προηγούμενοι πρωθυπουργοί, οι οποίοι έφεραν ακέραια την ευθύνη για την οικονομική και πολιτική καταστροφή της χώρας, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οι οποίοι απειλούσαν ευθέως τον ελληνικό λαό και παρανόμως ενέπλεκαν εαυτούς στα εσωτερικά ζητήματα μιας κυρίαρχης χώρας και φυσικά «διανοούμενοι», «καλλιτέχνες» και «αριστεροί», οι οποίοι μάλιστα μέσα στον πανικό, που ενδεχομένως δημιουργούσε η οποιαδήποτε αλλαγή στο μικροκομματικό, συντεχνιακό ή συνδικαλιστικό τοπίο, πρότειναν και τρίτη επιλογή πέραν του ΝΑΙ ή ΟΧΙ.

Εκείνη η περίοδος ήταν πραγματικά η περίοδος των τεράτων, όπου ο παλαιός κόσμος πεθαίνει, και ο καινούργιος παλεύει να γεννηθεί. Ο λαός όμως δεν υπέκυψε στις απειλές, τη διαστρέβλωση και στους παλικαρισμούς ορισμένων και έδωσε στον Αλέξη Τσίπρα μια εντολή με 61,31%. Πότε όμως δόθηκε πραγματικά η εντολή, ποια ήταν αυτή η εντολή και γιατί θορύβησε πρώτα το διεφθαρμένο σύστημα και μετά την αριστερά, η οποία μάλιστα θεώρησε το δημοψήφισμα αχρείαστο και παραπλανητικό;

Εκείνη η περίοδος στην πολιτική ζωή του τόπου -με ό,τι προηγήθηκε δεκαπέντε με είκοσι χρόνια πριν αλλά σίγουρα και με τις μετέπειτα εξελίξεις- τηρουμένων των αναλογιών, παρουσιάζει αντιστοιχίες με τους Καρχηδονιακούς Πολέμους. Η Καρχηδόνα ήταν μια πόλη, η οποία ιδρύθηκε γύρω στον 8ο αιώνα π. Χ. και αποτέλεσε το κέντρο του Καρχηδονιακού πολιτισμού. Φοινικικής καταγωγής αποικία, η Καρχηδόνα, αναπτύχθηκε ως ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, δημιουργώντας μάλιστα ένα άρτιο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης και σημαντικούς θεσμούς, τους οποίους αναλύει διεξοδικά και ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του. Ο φιλόσοφος θεωρούσε μάλιστα πως η Καρχηδόνα διέθετε μια από τις κορυφαίες πολιτικές οργανώσεις στον κόσμο μαζί με την Αθήνα, τη Σπάρτη και την Κρήτη.

Όταν άρχισε να αναδύεται ηγεμονικά η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρήκε μπροστά της την Καρχηδονιακή Αυτοκρατορία, η οποία εκείνη την εποχή αποτελούσε την αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη της Δυτικής Μεσογείου, με τεράστια θαλάσσια υπεροπλία. Η ταχέως αναδυόμενη δύναμη, η Ρώμη, γρήγορα άρχισε να αναπτύσσεται επεκτατικά προς τη Σικελία, την οποία κατείχε η Καρχηδόνα. Μια μικρής έντασης τοπική αψιμαχία εξελίχθηκε σε γενικευμένη σύγκρουση και η Σικελία μετατράπηκε σε εμπόλεμη ζώνη. Η ταπεινωτική ήττα των Καρχηδονίων στην ξηρά ενάντια στις ρωμαϊκές λεγεώνες, στην Μάχη του Ακράγαντα (262 π.Χ.), τους ανάγκασε να μεταφέρουν τις συγκρούσεις στη θάλασσα, όπου είχαν και το πλεονέκτημα. Πράγματι, οι Καρχηδόνιοι πέτυχαν σημαντική νίκη στην Ναυμαχία των Νήσων Λίπαρι αλλά με την ανασύνταξη των ρωμαϊκών δυνάμεων φάνηκε πως η επικράτηση της μίας ή της άλλης δύναμης δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ο Α’ Καρχηδονιακός Πόλεμος ολοκληρώνεται το 241 π. Χ. με την υπογραφή συνθήκης που προέβλεπε όμως την εγκατάλειψη της Σικελίας από τους Καρχηδόνιους και πολεμικές αποζημιώσεις. Η Καρχηδόνα για λίγο απέφυγε την καταστροφή και την γενικότερη κρίση της εποχής, προετοιμάζοντας όμως τα επόμενα σχέδιά της για επικράτηση.

Πριν όμως τελειώσει ο Α’ Καρχηδονιακός Πόλεμος, θα αναδειχθεί μια σπουδαία προσωπικότητα της παγκόσμιας ιστορίας, ο Αννίβας Βάρκας ή Αννίβας ο Καρχηδόνιος. Ο Αννίβας θα επιτεθεί στην Ισπανία και θα καταλάβει εδάφη και συγκεκριμένα την πόλη του Σάγουντο, η οποία ήταν φιλική και σύμμαχος πόλη των Ρωμαίων. Ο επόμενος πόλεμος, ο Β’ Καρχηδονιακός, θα ήταν ένας πόλεμος στην ουσία μεταξύ δύο στρατηγών και ισχυρών στρατιωτικών διανοιών, του Αννίβα από τη μεριά των Καρχηδονίων και του Πόπλιου Κορνήλιου Σκιπίωνα ή Σκιπίωνα του Αφρικανού από την μεριά των Ρωμαίων. Η ευφυΐα του Αννίβα έφερε τους Καρχηδόνιους νικηφόρους στην Ιταλία. Οι ήττες δεν πτόησαν τους Ρωμαίους, οι οποίοι άρχισαν ξανά να αναδιοργανώνονται, επιστρατεύοντας πολίτες μέχρις ότου υπάρξει είτε μια ολοκληρωτική καταστροφή είτε μια θριαμβευτική νίκη. Ο Τερέντιος Βάρρος και ο Εμίλιος Παύλλους ορίζονται από τη σύγκλητο επικεφαλής των ρωμαϊκών λεγεώνων στην πιο αποφασιστική μάχη ενάντια στον Αννίβα και οδηγούν τη Ρώμη στην μεγαλύτερη καταστροφή της. Η μάχη των Καννών υπήρξε μια από τις φονικότερες μάχες, στην οποία μάλιστα σκοτώθηκαν και οκτώ ύπατοι μαζί και ο Εμίλιος Παύλλους. Το καθεστώς της παντοκρατορίας της Καρχηδόνας δεν έλεγε να πέσει όμως η επιμονή της νέας πραγματικότητας της Ρώμης συνέχισε την προσπάθεια. Μετά τη μάχη των Καννών οι Ιταλικές πόλεις άρχισαν σιγά σιγά να αμφισβητούν τη Ρώμη, καθώς δεν ήθελαν να προκαλέσουν την οργή του Αννίβα. Μέχρι και ο Φίλιππος Ε’ της Μακεδονίας απείλησε με εισβολή την Ρώμη προκειμένου να παράσχει βοήθεια και στήριξη στον Αννίβα.

Η πρώτη καλή είδηση ήρθε, όταν έγινε γνωστό πως ο ρωμαϊκός στρατός νίκησε τον αδερφό του Αννίβα στην Ισπανία, αλλά και αργότερα όταν ήρθε η δεύτερη μεγάλη ήττα των Καρχηδονίων στην Καμπάνια. Οι Ρωμαίοι αμέσως κινήθηκαν προς την πόλη της Καπούας, πολιορκώντας την και ταυτόχρονα δημιουργώντας έναν αδιαπέραστο αμυντικό σχηματισμό, κάνοντας τις προσπάθειες του Αννίβα να σπάσει την πολιορκία… αδύνατες.

Τότε είναι που ο Αννίβας θα κάνει το μοιραίο λάθος και θα στραφεί προς την Ρώμη, ώστε να πιέσει το ρωμαϊκό στρατό, να εγκαταλείψει την Καπούα. Ο Αννίβας ante portas θα δώσει χρόνο στους Ρωμαίους να καταλάβουν την Καπούα και να εκτελέσουν τους προδότες. Είχε ήδη φανεί πως ο Αννίβας δεν μπορούσε να προστατέψει τις Ιταλικές πόλεις και ότι το όλο εγχείρημα όδευε προς ολοκληρωτική καταστροφή για τους Καρχηδόνιους. Ο Πόπλιος Σκιπίωνας Αφρικανός θα επιβάλει την κυριαρχία της Ρώμης στην Ισπανία και η σύγκλητος θα τον αναγορεύσει ύπατο. Ο Αννίβας θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Ιταλία και να επιστρέψει στην Αφρική, ώστε να προστατέψει την Καρχηδόνα. Η τελική μάχη θα δοθεί κοντά στη Ζάμα, όπου οι Καρχηδόνιοι θα υποστούν ολοκληρωτική ήττα, υπογράφοντας ταυτόχρονα και ταπεινωτική συνθήκη «ειρήνης».

Η πολιτισμική και εμπορική υπεροχή της Καρχηδόνας όμως ακόμη και μετά την ταπεινωτική ήττα της και την υποτέλειά της στη Ρώμη για ορισμένους αποτελούσε διαρκή κίνδυνο. Ο Κάτων ο Πρεσβύτερος, μάλιστα, ύστερα από επίσκεψη στην Καρχηδόνα εντυπωσιάστηκε και ταυτόχρονα τρομοκρατήθηκε από τη ραγδαία ανάπτυξη της πόλης και έθεσε σκοπό της πολιτικής του να τελειώνει μια και καλή με το παλαιό καθεστώς της Καρχηδόνας. Στο τέλος κάθε λόγου προς τη σύγκλητο επαναλάμβανε εμμονικά τη γνωστή φράση «Ceterum autem censeo Carthaginem esse delendam» (Επιπλέον, η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί). Έτσι κατάφερε να οδηγήσει τις ρωμαϊκές λεγεώνες στον Γ’ Καρχηδονιακό Πόλεμο, καταστρέφοντας ολοσχερώς την πόλη της Καρχηδόνας. Ενώ, λοιπόν, ο πρώτος και ο δεύτερος Καρχηδονιακός Πόλεμος αποτέλεσαν σημαντικά ιστορικά γεγονότα, που οδήγησαν στην τελική επικράτηση της Ρώμης ως μια νέα ουσιαστική πολιτισμική οντότητα, ο τρίτος θεωρείται ένας αχρείαστος πόλεμος.

Έτσι και σήμερα θα μιλούσαμε για ένα αχρείαστο Δημοψήφισμα, εάν ο Αλέξης Τσίπρας δεν έδειχνε καμία ανοχή στις «σειρήνες». Καμία ανοχή… ούτε στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, ούτε στα οικονομικά κρατικοδίαιτα συμφέροντα, ούτε στους «εταίρους», ούτε στα διεφθαρμένα κόμματα που εξευτέλισαν την κοινωνία και χρεοκόπησαν τη χώρα, ούτε πολύ περισσότερο σε όσους από το κόμμα του έβαζαν προτεραιότητα την «αριστερή τους καριέρα», εγκλωβίζοντάς τον και κλείνοντάς τον στη γωνία και οδηγώντας τον τελικά να αναζητήσει λίγο πολιτικό αέρα από το λαό. Ο λαός είχε μίλησε ήδη από το Φεβρουάριο του 2015 αλλά τη φωνή του σκέπαζαν όλοι αυτοί. Μάλιστα, ο λαός το είπε καθαρά για τρίτη φορά στις πραγματικά αχρείαστες εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Μπορεί το 62% ενός δημοψηφίσματος να μην είναι αρκετό να αντιμετωπίσεις την Τρόικα ή να φτιάξεις την Ευρώπη και τον κόσμο, είναι όμως αρκετό να φτιάξεις το σπίτι σου… το κόμμα και τη χώρα σου.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

6167665

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

«Ουδέποτε, δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτώντας τους συγγενείς των θυμάτων