«Σχεδίαζα την αυτοκτονία μου»

Ο πόλεμος στην Ουκρανία κυριαρχεί στη διεθνή επικαιρότητα και δικαίως, αφού επηρεάζει τις ζωές μας με πολλούς διαφορετικούς οδυνηρούς τρόπους. Αναρωτιέμαι, όμως, μήπως, σε τελική ανάλυση, αυτό που συμβαίνει στην απέναντι άκρη του Ατλαντικού τις τελευταίες εβδομάδες –και που αναμένεται να κορυφωθεί μέσα στο καλοκαίρι- είναι ακόμα σημαντικότερο από τα τανκς του Πούτιν και από την ύφεση που μας τρίζει τα δόντια.

Οι λέξεις κλειδί είναι Ρόου και Ουέιντ, από μία υπόθεση του 1969 (Roe v Wade) που αποδείχθηκε κοσμογονικής σημασίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην εποχή του άκρατου συντηρητισμού και της ολοκληρωτικής αποχαύνωσης, όμως, το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ παίρνει τη σκυτάλη από τον Ντόναλντ Τραμπ και τους άλλους εθνοσωτήρες που διόρισαν τα γουνάκια του Ανωτάτου Δικαστηρίου και απειλεί να ανατρέψει όσα στον πολιτισμένο κόσμο θεωρούνται αυτονόητα.

Διαβάστε το παρακάτω «τιτίβισμα» που αλίευσα χθες στον ωκεανό του Twitter, για να πάρετε μια ιδέα: «Στο Ιράν, εάν ένα 12χρονο κορίτσι πέσει θύμα βιασμού από τον πατέρα της και μείνει έγκυο, υποχρεώνεται να γεννήσει το παιδί, ειδάλλως καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη. Όχι, συγγνώμη, σταθείτε, έκανα λάθος. Το παραπάνω ισχύει όχι στο Ιράν, αλλά στην Αλαμπάμα».

Και λίγο παρακάτω: «Στην ίδια Αλαμπάμα, η ποινή που επιβάλλεται σε θύμα βιασμού που κάνει άμβλωση είναι πιο βαριά από αυτήν που επιβάλλεται στον βιαστή»! Ανατριχιαστικό, αλλά πέρα για πέρα ακριβές. Όποιος έχει περάσει έστω λίγες μέρες στην αμερικανική επαρχία και ιδίως στις θεοφοβούμενες μεσοδυτικές και νότιες πολιτείες,  ξέρει ότι δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα η δυστοπία που περιγράφεται στο περίφημο σήριαλ «Α Handmaid’s Tail». 

Για κακή τύχη των ΗΠΑ και του υπόλοιπου πλανήτη, αυτές οι πολιτείες, της ακραίας θρησκοληψίας και της βαθιά ριζωμένης οπισθοδρόμησης, κατοικούνται από εκατομμύρια ανθρώπους. Και κάθε τέσσερα χρόνια εκλέγουν πλανητάρχες, οι οποίοι με τη σειρά τους στέλνουν στο παντοδύναμο Ανώτατο Δικαστήριο σκοταδιστές δικαστάδες, μπροστά στους οποίους οι δικοί μας μοιάζουν με δισέγγονα του Τσε Γκεβάρα.

Ο θάνατος της αθωότητας

Το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από μαρτυρίες γυναικών που επιβίωσαν χάρη στη  φιλελεύθερη νομοθεσία και στον αγώνα της «Τζέιν Ρόου», της οποίας το πραγματικό ονοματεπώνυμο ήταν Νόρμα ΜακΚόρβεϊ. Γράφει, για παράδειγμα, η @HideYoWifey, με το ιντερνετικό προσωνύμιο «Alex, but gay»:

«Όταν ήμουν 17 ετών, πήγα για πρώτη φορά σε πάρτι. Ήπια τέσσερα σφηνάκια και έχασα τις αισθήσεις μου. Όταν ξύπνησα, δύο άνδρες ήταν πάνω μου και με βίαζαν. Ήμουν παρθένα. Φορούσα τζιν και ένα αθλητικό μπλουζάκι του σόφτμπολ, αφού και πήγα στο πάρτι κατ’ ευθείαν από το γήπεδο.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα με πονοκέφαλο και με μεγάλες μαύρες μελανιές που κάλυπταν όλο μου το σώμα. Το στομάχι, η πλάτη, τα χέρια και τα πόδια μου ήταν μαύρα και μπλαβί. Πολλές από τις μελανιές είχαν το σχήμα ανδρικής παλάμης και δαχτύλων. Δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω χωρίς να κλαίω. Για τέσσερις μέρες ήταν αδύνατο να πάω στην τουαλέτα, αφού με είχαν βιάσει από μπροστά και από πίσω.

Και κανένας από τους φίλους μου δεν με πίστευε. Έλεγαν ότι είχα φερθεί σαν μεθυσμένη τσούλα εκείνο το βράδυ. Εννέα εβδομάδες αργότερα, έκανα τεστ εγκυμοσύνης και βγήκε θετικό. Δοκίμασα άλλες έξι φορές και όλα ήταν θετικά. Ήμουν έγκυος με το έμβρυο αυτών των δύο τεράτων.

Δεν ήξερα σε ποιον να το πω και τι να κάνω. Το ίδιο βράδυ παρακολούθησα μια ταινία με την οικογένειά μου. Τους αγκάλιασα και τους είπα πόσο τους αγαπούσα. Έπεσα στο κρεβάτι και άρχισα να σχεδιάζω την αυτοκτονία μου. Ήμουν τρομοκρατημένη. Όχι για τον θάνατο, αλλά για τη ζωή μου αν αναγκαζόμουν να κρατήσω το παιδί.

Καθώς έψαχνα το μπουκαλάκι με τα οπιοειδή της μητέρας μου, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τη φίλη μου τη Μπρι. Είπε ότι είχε δυνατό προαίσθημα και γι’ αυτό με πήρε. Έβαλα τα κλάματα και της εξήγησα τι είχε συμβεί, αφού δεν είχε ιδέα. Μου απάντησε ότι δεν ήταν απαραίτητο να το αποκαλύψω στους γονείς μου, παρ’ όλο που ήμουν ανήλικη, και ότι μπορούσα να κάνω έκτρωση.

Έκλαιγα όλη τη νύχτα. Την επόμενη μέρα έκλεισα ραντεβού με τον γιατρό. Η Μπρι ζούσε τότε στην Καλιφόρνια και έτσι στα 17 μου πήγα μόνη και έκανα άμβλωση. Τρομοκρατημένη. Πονεμένη. Μοναχή. Επειδή δύο ενήλικοι άνδρες αποφάσισαν ένα βράδυ να βιάσουν μία ανήλικη κοπέλα.

Εάν δεν μου είχε τηλεφωνήσει η φίλη μου για να με ενημερώσει, δεν θα ήμουν σήμερα εδώ. Θα είχα αυτοκτονήσει πριν από 10 χρόνια. Σήμερα υποφέρω από μετατραυματικό σύνδρομο, άγχος και κατάθλιψη εξαιτίας όσων μου συνέβησαν τότε. Γράφω αυτή την ανάρτηση και δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου. Διότι το ξέρουν μόνο η Μπρι και η σύζυγός μου.

Δεν έχω πει σε κανέναν άλλον ότι έκανα έκτρωση. ΗΜΟΥΝ 17 ΕΤΩΝ. ΦΟΡΟΥΣΑ ΤΖΙΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΛΥΤΟ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ. ΜΕ ΒΙΑΣΑΝ ΒΑΝΑΥΣΑ. ΗΜΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, ΓΑΜΩΤΟ. Δεν μου άξιζε να το πάθω αυτό. Σε κανέναν δεν αξίζει. Η αθωότητα και η παιδικότητά μου πέθαναν εκείνη τη νύχτα. Η Άλεξ που ήμουν πριν πέθανε τη μέρα που αυτοί οι άνδρες με οδήγησαν σε ένα υπόγειο και με έκαναν κούκλα του σεξ. Ήμουν παιδί. Ένα παιδί ήμουνα, ρε γαμώτο σας…

Αυτή είναι η ιστορία μου. Υπάρχουν χιλιάδες άλλες παρόμοιες. Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να τη μοιραστώ. Δεν είστε μόνες. Η έκτρωση, τουλάχιστον για μένα, ήταν και παραμένει δικαίωμα της Δωρεάν Περίθαλψης (Healthcare).

Σας ευχαριστώ που διαβάστε μέχρι εδώ. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έγραψα ποτέ. Ακόμη βλέπω εφιάλτες για εκείνη τη νύχτα. Δέκα χρόνια αργότερα, η σύζυγός μου με κρατάει σφιχτά για να ξανακοιμηθώ, όποτε με ξυπνάει ο νυχτερινός τρόμος. Να είστε πάντα  δυνατές. Σας αγαπώ όλες».

 Μία λίμνη από αίματα

Η δεύτερη ιστορία τρόμου που αναδημοσιεύω, γραμμένη από τη χρήστρια Νταϊάνα Μίλερ (@DianaMiller5) , είναι κάπως διαφορετική, αφού αφορά όχι θύμα βιασμού, αλλά τη μητέρα της, που κινδύνευσε να πεθάνει από τις παρενέργειες μίας αποβολής, την ίδια ώρα που οι χαρτογιακάδες ενός νοσοκομείου συζητούσαν με σάντουιτς και πορτοκαλάδες το δικαίωμα παρέμβασης.

Το συγκεκριμένο περιστατικό έγινε πριν τελεδικήσει (το 1973) η υπόθεση της «Τζέιν Ρόου». Γράφει η Μίλερ, με το διαδικτυακό προσωνύμιο «Masked, Vaxed, & Boosted ‘Cuz I Care About You» («Μασκοφορεμένη και τριπλοεμβολιασμένη επειδή νοιάζομαι για εσάς») :

«Πριν την υπόθεση Ρόου, σε ηλικία 8 χρονών, επέστρεψα στο σπίτι από το σχολείο και βρήκα τη μητέρα μου ξαπλωμένη μέσα σε μία λίμνη αίματος. Ήταν αδύναμη και μου ζήτησε να καλέσω μία γειτόνισσα. Είχε μόλις αποβάλει, αλλά το έμβρυο δεν έβγαινε από μέσα της. Επί 48 ώρες, αιμορραγούσε, ενώ οι γιατροί της μετάγγιζαν αίμα και περίμεναν. Οι αμβλώσεις ήταν τότε παράνομες.

Ο πατέρας μου αναγκάστηκε να φέρει εμένα και τη μικρή αδελφούλα μου στο νοσοκομείο για να μας δει το διοικητικό συμβούλιο και να αποδεχθεί ότι η οικογένεια είχε μικρά παιδιά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πώς στεκόμουν εκεί κι έβλεπα τον πατέρα μου να ΕΚΛΙΠΑΡΕΙ γονατιστός, για να σώσουν τη μητέρα μου.

Το νεκρό έμβρυο σκότωνε τη μαμά μου. Έμεινα όρθια στην αίθουσα επί ώρες και άκουγα μία ομάδα από γέρους να συζητούν αν άξιζε να σώσουν μία γυναίκα αφαιρώντας ένα μη βιώσιμο έμβρυο. Δεν καταλάβαινα τι έλεγαν, εκτός του ότι η μητέρα μου θα πέθαινε εάν ψήφιζαν ενάντια στην έκτρωση.

Ο πατέρας μου, αυτός ο δυνατός άνδρας που πάντοτε με έκανε να νιώθω ασφαλής, έκλαιγε επειδή αισθανόταν ανήμπορος να βοηθήσει τη μητέρα μου. Εάν νομίζετε ότι τέτοιες σκηνές αφήνουν ένα παιδί ανεπηρέαστο, είστε ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ. Δεν έχω ξεχάσει ποτέ εκείνο το δραματικό σκηνικό. Ήθελα να ρωτήσω τόσα πράγματα και κανένας δεν ήταν σε θέση να μου εξηγήσει.

Μετά από 72 ώρες διαβούλευσης, το συμβούλιο ψήφισε υπέρ της επέμβασης και της σωτηρίας της μητέρας μου. Ο πατέρας μου έμεινε άυπνος επί 72 ώρες. Τρία μερόνυχτα, δεν ήξερε αν θα ξαναδεί τη μάνα μου ζωντανή. Όταν ελήφθη η απόφαση για την υπόθεση Ρόου εναντίον Ουέιντ, ένιωσα τόση ανακούφιση, που δεν θα χρειαστεί να ξαναζήσει τέτοια θλίψη άλλο μέλος της οικογένειάς μου.

Πριν από δύο χρόνια, η κόρη μου είχε έκτοπη κύηση. Το έμβρυο ήταν κολλημένο πάνω σε μία αρτηρία και πιθανή ρήξη θα δημιουργούσε αιμορραγία μέχρι θανάτου προτού φτάσει το ασθενοφόρο. Η ζωή της σώθηκε χάρη στην “Απόφαση Ρόου” . Δεν είχε την πολυτέλεια να περιμένει 72 ώρες μέχρι να αποφασίσουν οι γιατροί αν “άξιζε” να επιβιώσει.

Έχω πέντε εγγονές. Ριγώ όταν σκέφτομαι ότι μπορεί κάποια από αυτές να πεθάνει από επικίνδυνη για τη ζωή της εγκυμοσύνη. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!

Γνωρίζετε τι έσωσε τη ζωή της μητέρας μου τότε; Ο οικογενειακός γιατρός μας ήταν Εβραίος. Και απείλησε να παραιτηθεί, αν οι άλλοι επέβαλαν τις “χριστιανικές” αντιλήψεις τους σε γιατρό άλλου θρησκεύματος. Οι δεξιοί δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι χριστιανοταλιμπάν.

Το Ρεπουμπλικανό Κόμμα κλαψουρίζει για το “νόμο της Σαρία” και τον θεωρεί μπαμπούλα, αλλά αυτοί είναι που στην πραγματικότητα προσπαθούν να ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ τις θρησκευτικές δοξασίες τους στους Αμερικανούς. Τι απέγινε με τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας; Πιστέψτε με, οι περισσότεροι από δαύτους δεν θα φτάσουν ποτέ στις Πύλες του Παραδείσου». 

Σας θυμίζει κάτι, το ερώτημα που διατυπώνει η Αμερικανίδα Μίλερ στην κατακλείδα του κειμένου της; Ή μήπως διέλαθε της προσοχής σας η ανερυθρίαστη προσπάθεια της εδώ Δεξιάς (με διαρκή υποδαύλιση της Εκκλησίας) για συντηρητικοποίηση του δημόσιου βίου και ξεδιάντροπη αναψηλάφιση των προοδευτικών κατακτήσεων;

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε

Ο θόρυβος των τελευταίων ημερών προκλήθηκε από τη διαρροή ενός προσχεδίου γνωμοδότησης του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (στην ανήσυχη ιστοσελίδα “Politico”) για ανατροπή της εμβληματικής «Απόφασης Ρόου».

Εάν μπει επίσημη σφραγίδα στο επίμαχο έγγραφο, οι αμβλώσεις θα περάσουν αυτόματα στην παρανομία σε 22 πολιτείες των ΗΠΑ. Χωρίς αστερίσκους και χωρίς «εάν και εφ’ όσον»: όλες ανεξαιρέτως οι αμβλώσεις, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, θα τεθούν εκτός νόμου.

Το Δημοκρατικό Κόμμα, που αν το λησμονήσατε κυβερνά, έσπευσε να διατρανώσει τη στήριξή του στην ιστορική απόφαση του 1973, με πρωτοστάτες τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, που ετοιμάζουν αντεπίθεση στη λαίλαπα με μέτρα έκτακτης ανάγκης. Αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο είναι παντοδύναμο στις ΗΠΑ και δεν λογοδοτεί σε κανέναν. Ούτε καν στον Λευκό Οίκο.

Μετά τις παρεμβάσεις των κυβερνήσεων Μπους και Τραμπ, η πλειοψηφία του είναι πλέον συντηρητική σε αναλογία 6 προς 3. Μόλις οχτώ μέρες πριν το τέλος της εφιαλτικής θητείας του, ο Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε να  αντικαταστήσει με τη σύμφωνη ψήφο της Γερουσίας την υπέροχη Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ (που είχε μόλις πεθάνει) με την μεσαιωνικών αντιλήψεων Έιμι Κόνεϊ Μπάρετ.

Η κατάσταση είναι πλέον απελπιστική παρά τον εξοστρακισμό του Τραμπ και η Αμερική μετακινείται σούμπιτη προς την ακροδεξιά, συμπαρασύροντας όλο τον πλανήτη. Η θητεία των 9 μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ είναι ουσιαστικά ισόβια. Ζήσε μαύρε μου, να φας μαυρίλα.

Στην υπόθεση «Ρόου εναντίον Ουέιντ», η 25χρονη γυναίκα (εργένισσα αλλά ήδη μητέρα δύο παιδιών) που πάλεψε με το τέρας και το νίκησε ήταν έγκυος από βιασμό και διεκδίκησε το δικαίωμα στην άμβλωση στα δικαστήρια του Τέξας. «Το Σύνταγμα των ΗΠΑ επιτρέπει σε κάθε πολίτη να μεταχειρίζεται το σώμα του όπως επιθυμεί», ήταν το βασικό επιχείρημα των δικηγόρων της.

Η αγωγή της απορρίφθηκε σε πρώτο βαθμό και η «Τζέιν Ρόου» υποχρεώθηκε να γεννήσει το παιδί του βιαστή, με όσα αυτό συνεπάγεται. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ωστόσο, η έφεσή της έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο, μαζί με την αντίστοιχη μίας 20χρονης κοπέλας από τη Τζόρτζια ονόματι Σάντρα Μπένσινγκ. Οι δικαστές δικαίωσαν τις δύο γυναίκες με ψήφους 7-2 και περιχαράκωσαν το δικαίωμα στην άμβλωση, μετακινώντας τον άξονα της γης.

Έκτρωση με κρεμάστρα

Οριστικά και αμετάκλητα; Φαίνεται πως όχι. «Διαβόητα λανθασμένη εξαρχής»,  χαρακτηρίζει στο σκεπτικό του την «Απόφαση Ρόου» ο Σάμιουελ Αλίτο, ένας από τους εννέα Ανώτατους Δικαστές που νομοθετούν εν έτει 2022. Η υπόθεση που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου αφορά την απόφαση της παραδοσιακά συντηρητικής πολιτείας του Μισισίπι να απαγορεύσει τις αμβλώσεις, αγνοώντας τη νομολογία που ισχύει πανεθνικά εδώ και 5 δεκαετίες. Και δεν είναι η μοναδική.

Ελπίζεται ότι οι αντιδράσεις σε εθνικό επίπεδο θα προκαλέσουν επανεξέταση, πίσω από τις κουίντες του Δικαστικού Μεγάρου, αποτρέποντας το ιστορικό πισωγύρισμα. Αντίθετα με τον κοιμώμενο Ελληνάκο, που καταπίνει τα πάντα αμάσητα, εκτός από όσα έχουν σχέση με τη Μακονία και τη μπάλα, ο μέσος Αμερικανός βγαίνει στους δρόμους όποτε βλέπει τα θεμελιώδη δικαιώματά του να κουρελιάζονται. Κινήματα όπως το «Black Lives Matter» αλλά και το «Me Too» άλλαξαν ριζικά το τοπίο.

Στην αρχική απόφαση, του 1973, το Δικαστήριο καθιέρωσε την «κλιμάκωση του τριμήνου». Στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης η γυναίκα είναι ελεύθερη να τη διακόψει δίχως να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Στο δεύτερο, προβλέπεται μερική ανάμιξη των αρχών στη διαδικασία της απόφασης. Στο τρίτο, έκτρωση γίνεται μόνο αν οι γιατροί θεωρήσουν ότι υπάρχει κίνδυνος της ζωής ή της υγείας.

Στον μισό αιώνα που ακολούθησε, οι πολέμιοι των εκτρώσεων ξανακέρδισαν λίγο από το χαμένο έδαφος, αφού ύστερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου έδωσαν ορισμένεες εξουσίες στις πολιτειακές κυβερνήσεις. Σε αρκετές πολιτείες, η διαμορφωμένη νομοθεσία επιβάλλει πλέον τη γονική ή δικαστική συναίνεση όταν μία νεαρή κοπέλα επιθυμεί να κάνει έκτρωση, ενώ αλλού προβλέπεται αναμονή αρκετών ημερών πριν γίνει η επέμβαση, ώστε η γυναίκα «να το ξανασκεφτεί».

Είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο το ταξίδι στο εξωτερικό για άμβλωση, ενώ στις ΗΠΑ ανθούν οι παράνομες κλινικές, με μαύρες αμοιβές που για τους αδίστακτους γιατρούς πλησιάζουν τα 1000 δολάρια. Σύμφωνα με μία έρευνα, οι φτωχές γυναίκες που έχουν επιχειρήσει να κάνουν έκτρωση με κρεμάστρες και άλλα κατασκευάσματα πλησιάζουν τις 240 χιλιάδες, μόνο στο Τέξας του Τζορτζ Μπους.

Τα στοιχεία της Google φανερώνουν ότι ερωτήματα όπως «πώς να κάνετε άμβλωση στο σπίτι», «πώς να φτάσετε σε αποβολή» ή «πού να προμηθευτείτε χάπια διακοπής εγκυμοσύνης» ξεπέρασαν τις 700.000 μέσα στο έτος 2015. Η «Απόφαση Ρόου», ωστόσο, παραμένει ισχυρή. Μέχρι να την ανατρέψουν πέντε ή έξι μισότυφλα μισάνθρωπα γουνάκια, στο όνομα του Χριστούλη και της Παναγίτσας.

Βυθισμένη στην παράνοια της πολιτικής ορθότητας και του συντηρητισμού, η Αμερική του 2022 ανάγκασε τους New York Times να αλλάξουν τη λύση του δημοφιλέστατου Wordle της περασμένης Δευτέρας, διότι η λέξη FETUS (ο έστι μεθερμηνευόμενον: έμβρυο) κρίθηκε πολιτικά φορτισμένη και προκάλεσε διαμαρτυρίες.

Στη θέση της, οι χρήστες που  ασχολήθηκαν μετά το μεσημέρι βρήκαν την ανώδυνη λέξη SHINE (λάμψη). Όλα κι όλα, μη μαθαίνουν τα παιδιά μας για έμβρυα και άλλα πλάσματα του διαόλου.

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr