Η Φράνκο, δημοτική σύμβουλος εκλεγμένη με το Κόμμα του Σοσιαλισμού και της Ελευθερίας (PSOL, ριζοσπαστική αριστερά), αγωνίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και των γυναικών κι εναντίον της αστυνομικής δυσανάλογης βίας, δολοφονήθηκε σε ηλικία 38 ετών τη 14η Μαρτίου, όπως και ο οδηγός του αυτοκινήτου της. Άγνωστοι γάζωσαν το όχημα στο οποίο επέβαιναν με αυτόματα όπλα. Η υπόθεση πυροδότησε ογκώδεις κινητοποιήσεις σε όλη τη Βραζιλία.
Ένας πρώην αστυνομικός κι ένας πρώην πυροσβέστης, τους οποίους βαρύνουν υποψίες ότι συμμετείχαν στη διάπραξη της δολοφονίας της ακτιβίστριας και πολιτικού, συνελήφθησαν τον Ιούλιο. «Όταν υπάρχει εμπλοκή ανθρώπων της εξουσίας» αυτοί έχουν «τη δυνατότητα να κινητοποιήσουν μέσα άμυνας, να αντισταθούν. Αλλά δεν έχω καμιά αμφιβολία: δεν υπάρχει τίποτε που μπορεί να αποτρέψει την αποκάλυψη των πράξεών τους, όλων τους», διαβεβαίωσε ο Ζούνγκμαν τους δημοσιογράφους.
Κατά δημοσιεύματα στον Τύπο της Βραζιλίας, οι πολιτικοί που πιστεύεται ότι ενέχονται στην δολοφονία είναι τρεις τοπικοί βουλευτές της Πολιτείας Ρίο ντε Ζανέιρο, που ανήκουν στο κόμμα Βραζιλιάνικο Δημοκρατικό Κίνημα (MDB) του προέδρου Μισέλ Τέμερ. Πρόκειται για τον Έντσον Αλμπερτάσι, τον Πάουλου Μέλου και τον ισχυρό πρώην πρόεδρο της πολιτειακής Βουλής Ζόρζι Πισιάνι. Και οι τρεις τους έχουν συλληφθεί και προφυλακιστεί για την εμπλοκή τους σε ένα δίκτυο διαφθοράς που συνδεόταν με τις μεταφορές και τις συγκοινωνίες.
Ο βουλευτής της αριστεράς Μαρσέλου Φρέισου, μέντορας της Μαριέλε Φράνκου, επιβεβαίωσε ότι κλήθηκε από τον επικεφαλής της υπηρεσίας δίωξης ανθρωποκτονιών και τον εισαγγελέα για να καταθέσει σχετικά με την ενδεχόμενη εμπλοκή των τριών συναδέλφων του. Ο Φρέισου ήταν πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής –η Μαριέλε Φράνκου ήταν μέλος της– που είχε εξαπολύσει επίθεση εναντίον ισχυρών παραστρατιωτικών οργανώσεων που δρουν στο Ρίο το 2008.
Ως και σήμερα, οι αρχές κάνουν την υπόθεση ότι κάποια από αυτές τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, που κατατρομοκρατούν και εκβιάζουν κατοίκους των φτωχότερων συνοικιών της πόλης, βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία της Φράνκου. Για το περιοδικό Veja, ο φόνος της πολιτικού ήταν «μια μορφή εκδίκησης» και είχε σκοπό να καταφερθεί πλήγμα «στον ίδιο» τον Φρέισου.
