Ρομαντικός συνωμότης εν δράσει

Το δεύτερο κύμα της πανδημίας όχι μόνο βρίσκεται εν εξελίξει στην χωρά μας, αλλά την σφυροκοπά βάναυσα και αποκαλύπτει παθογένειες, οι οποίες θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν καιρό πριν εμφανιστεί η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων, εάν η κυβέρνηση δεν επέλεγε την πολιτική του βλέποντας και κάνοντας. Τα κρούσματα μέσα σε λίγες μέρες διπλασιάστηκαν, τα τοπικά lockdowns διαδέχονται το ένα το άλλο και ο φόβος είναι και πάλι έκδηλος στην κοινωνία. Χθες, σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ, με τις λοιμώξεις να ανέρχονται σε 1259. Επίσης, ο Σωτήρης Τσιόδρας, μετά από πολύμηνη απουσία, έκανε την επανεμφάνιση του θέλοντας να στείλει το δικό του μήνυμα στους πολίτες.

Το όνομα του είχε ταυτιστεί με την επιτυχία αντιμετώπισης του πρώτου κύματος και τώρα στα δύσκολα που ακολούθησαν, ο κόσμος τον επιζητούσε και τον χρειαζόταν. Όσο κι αν προσπάθησε ο Γκίκας Μαγιορκίνης να τον αντικαταστήσει, κυρίως στις καρδιές των πολιτών, δεν τα κατάφερε. Κάτσε ρε συ Γκίκα. Τσιόδρας στην θέση του Τσιόδρα γίνεται; Δεν γίνεται. Κάτι η αντίθεση του με κυβερνητικές αποφάσεις, κάτι οι απειλές που δεχόταν ο ίδιος και η οικογένεια του και αποφάσισε να μείνει πίσω από τις κάμερες. Μέχρι χθες, που με αποφασιστικότητα και περίσσιο συναισθηματισμό μίλησε στις καρδιές μας, ποντάροντας στο φιλότιμο των Ελλήνων.

Δεν αντιλέγω. Είναι ιδιαιτέρως συμπαθής και ευγενής προσωπικότητα, εμπνέει εμπιστοσύνη και είναι ίσως ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση. Υπηρετεί ταυτόχρονα και άριστα δύο ρόλους. Από την μία ενημερώνει σαν επιστήμονας και καθησυχάζει σαν πατέρας και από την άλλη εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυβέρνησης. Όλοι γνωρίζουν πια, την σχεδόν καθολική κοινωνική αποδοχή που φέρει. Έτσι επιστρατεύεται στα ζόρικα, για να συνετίσει τους «απείθαρχους» Έλληνες. Μίλησε, λοιπόν, στις καρδιές και τις ψυχές μας, έκανε ισχυρή επίκληση στο συναίσθημα, με ύφος συμβουλευτικό, συμπονετικό έως και ρομαντικό. Μόνο που, καλός ο ρομαντισμός κ. καθηγητά αλλά με τις ευθύνες τι γίνεται;

Μας είπε πως, αν και γνωρίζει για τις ασφυκτικές συνθήκες και τον συνωστισμό που επικρατεί στα ΜΜΜ, η κατάσταση είναι αδύνατον να βελτιωθεί και δεν μπορεί να γίνει κάτι ως προς αυτή την κατεύθυνση. Αλήθεια; Και οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού και του αρμόδιου υπουργού για δεκάδες νέα λεωφορεία και συμφωνίες με τα ΚΤΕΛ, ώστε να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός; Γιατί δεν έγιναν ποτέ πράξη; Μάλιστα, την ίδια ώρα είναι ευρέως γνωστό, πως εκατοντάδες λεωφορεία και τρόλεϊ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άμεσα, εάν προχωρούσαν οι επιδιορθώσεις των αναγκαίων για την λειτουργία τους ανταλλακτικών.

Μας συμβούλεψε, για την διαφύλαξη της υγείας μας, να μην χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ. Και η λοιμωξιολόγος κ. Γιαμαρέλλου, μας προέτρεψε, πριν λίγο καιρό, να αποφεύγουμε τα ΜΜΜ και να περπατάμε. Σοβαρά επιχειρήματα, όχι αστεία. Για πείτε τα αυτά σε ένα άνθρωπο, σε έναν φοιτητή, σε έναν νέο που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει ταξί για τις μετακινήσεις του και το σπίτι του απέχει χιλιόμετρα από την εργασία του. Καλώς ή κακώς, δεν μένω στην Αθήνα, ωστόσο αντιλαμβάνομαι πως κάποιες αποστάσεις δεν είναι ανθρωπίνως και χρονικώς δυνατόν να καλυφθούν με τα πόδια. Αντί να πιέζουν την κυβέρνηση ώστε να αυξηθούν τα δρομολόγια, επιλέγουν να ξεπλένουν τις ευθύνες της.

Γιατί δεν μας λέει κάτι ο κ. Τσιόδρας για τα σχολεία; Τόσους μήνες είχε στην διάθεση της η κυβέρνηση για να διαφυλάξει την, όσο τον δυνατόν, ορθότερη και ασφαλέστερη λειτουργία τους. Κι όμως, δεν έπραξε απολύτως τίποτα. 349 είναι τα σχολεία και τα τμήματα που βρίσκονται σε αναστολή. Τα κρούσματα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς αυξάνονται καθημερινά κατά δεκάδες. Ως ένα βαθμό αυτό θα ήταν και φυσική εξέλιξη των πραγμάτων από την στιγμή που αποφασίστηκε το άνοιγμα τους. Όμως, σήμερα μας φταίνε οι μαθητές που προβαίνουν σε καταλήψεις με αιτήματα όπως το σπάσιμο των τμημάτων, στελέχωση στην καθαριότητα και οικοδομοτεχνικά έργα αλλά δεν φταίει η κυβερνητική αδράνεια που άφησε τα παιδιά μας στο έλεος του κορονοϊού. Ούτε εκεί μπορούσαμε να κάνουμε κάτι κ. Τσιόδρα;

Για τα νοσοκομεία τι έχετε να μας πείτε; Πέρασαν περίπου έξι μήνες από το καθολικό lockdown, και ενώ όλοι οι επιστήμονες χτυπούσαν καμπανάκι για το δεύτερο κύμα του φθινοπώρου, προτρέποντας σε θωράκιση του δημοσίου συστήματος υγείας, με αύξηση καταλλήλως εκπαιδευμένου προσωπικού, αύξηση κλινών ΜΕΘ και ιατροφαρμακευτική επάρκεια, η κυβέρνηση και πάλι απέδειξε πως είναι πρωταθλήτρια στην απραξία και την ολιγωρία. Από το χειροκρότημα στους ήρωες υγειονομικούς, περάσαμε στο ξύλο σε όποιους διεκδικούν αναβάθμιση συστήματος, οι καταγγελίες για απλήρωτες υπερωρίες και ανειδίκευτο προσωπικό έγιναν καθημερινότητα και η κυβέρνηση σφύριζε αδιάφορα. Καλά που έγιναν δωρεές από επιφανείς και μη επιχειρηματίες και απέκτησε ο Κικίλιας και οι συν αυτώ αφήγημα.

Ο κ. Τσιόδρας επέλεξε να γίνει συνωμότης και συνεργός στο «έγκλημα» του ξεπλύματος κυβερνητικών ευθυνών και μεταφοράς τους στους πολίτες. Ρομαντικός μεν, συνωμότης δε. Είναι εύκολο και συνάμα Σωτήριο να κατηγορείς τους πολίτες και δη τους νέους, ως αποκλειστικούς υπαίτιους για την έξαρση της πανδημίας. Μόνο που εδώ συγκρούεται η αλήθεια με το ψέμα. Ναι, φταίνε και νέοι, φταίνε και ηλικιωμένοι, φταίνε και μεσήλικες. Όμως, για τα προβλήματα στα ΜΜΜ, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στα γηροκομεία, στους χώρους δηλαδή που συναντάμε μεγάλη διασπορά της νόσου, ευθύνεται κατά κύριο λόγο η κυβέρνηση, με την πολύμηνη απραξία της, άνευ λόγου και αιτίας, καθώς τότε χρήματα υπήρχαν. Και τώρα, τελευταία ώρα, τρέχουμε να προλάβουμε τι; Το κακό έχει ήδη γίνει και τα χειρότερα δεν αποτελούν πλέον απλές εικασίες και απειλές αλλά θλιβερή πραγματικότητα. Έτσι δεν είναι κ. Τσιόδρα;

Ο Θεόκριτος Αργυριάδης είναι φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο ΔΠΘ

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr