Σχολεία: Το ρίσκο είναι για το καζίνο… όχι να παίζεις με ανθρώπινες ζωές

Λίγα εισκοσιτετράωρα πριν ηχήσει το πρώτο κουδούνι, η κυβέρνηση μένει ήδη μετεξεταστέα  καθώς ανοίγει τα σχολεία, παρά το γεγονός πως οι σοβαροί επιστήμονες αντιδρούν, για την εξάπλωση του κορονοϊου. Η χρονιά δηλαδή ανοίγει όπως τελείωσε, χωρίς ιδιαίτερα μέτρα προστασίας, χωρίς επιπλέον αίθουσες και με ένα πρωτόκολλο ασφαλείας από το υπουργείο Παιδείας που γελάνε ακόμα και οι συνδικαλιστές καθηγητές της ΝΔ. 

Τι και αν οι ειδικοί αλλά και τα μέλη της επιτροπής εμπειρογνωμόνων χτυπούν καμπανάκια για τον κίνδυνο να θεριέψει η μετάλλαξη Δέλτα στα σχολεία λόγω έλλειψης ουσιαστικών μέτρων ασφαλείας (ολιγομελή τμήματα, προσλήψεις στον τομέα καθαριότητας), η κυβέρνηση δια χειρός της Νίκης Κεραμέως προχωρά στο άνοιγμα των σχολείων  με υγειονομικό ρίσκο, δείγμα της επιτελικής ανοργανωσιάς. Αν κρίνει κανείς ότι την τελευταία στιγμή Μαξίμου – υπουργείο Παιδείας προσανατολίζονται στην απόσυρση της πρόβλεψης που αφορά το κλείσιμο των τάξεων μόνο αν νοσήσει το 50% των μαθητών συν ένας μετά τις σχετικές επίμονες προειδοποιήσεις των λοιμωξιολόγων για τους κινδύνους ευρείας διασποράς του ιού. Δηλαδή ενώ τόσες ημέρες, γονείς μαθητές, καθηγητές επιστήμονες που  εξέφραζαν τις έντονες ανησυχίες τους, ως προς το υγειονομικό πρωτόκολλο, θεωρούντο αρνητές. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, άπαντες θέλουμε να ανοίξουν τα σχολεία αλλά με τις σωστές προϋποθέσεις. 

Λογικό λοιπόν να υπάρχει φόβος και ανησυχία από τους γονείς. Δηλώσεις όπως της κ. Ζ. Μακρή που ανέφερε ακόμα και σήμερα «εάν και εφόσον υπάρχει έξαρση, εάν και εφόσον οι ειδικοί το υποδείξουν, προφανώς και τα σχολεία θα έχουν διαφορετικά πρωτόκολλα και ενδεχομένως θα προβούν σε κλείσιμο. Αλλά με το εάν και εφόσον, εμείς δεν μπορούμε ούτε πολιτική να ασκήσουμε, ούτε μέτρα να υποδείξουμε», και στην συνέχεια αναιρεί αυτο που πρωτίστως είπε καθώς όπως πρόσθεσε με το άνοιγμα των σχολείων ενδεχομένως θα καταγραφεί αύξηση κρουσμάτων, δικαιολογώντας το ότι αυτό  θα είναι απότοκο των αυξημένων τεστ και όχι γιατί το σχολείο επιβαρύνει την επιδημιολογική κατάσταση της χώρας και τη δημόσια υγεία. Δηλαδή οι μαθητές θα φταίνε που φέρνουν τον ιο, και όχι ότι ο ίδιο ο ιός που βρίσκει χώρο να χτυπά όταν δεν υπάρχουν σωστά υγειονομικά μέτρα.

Μάλιστα με κυνισμό ανέφερε,  ότι ο μαθητής που θα νοσήσει και δεν προσέρχεται στο σχολείο  «προφανώς και θα παίρνει απουσίες».  Η υφυπουργός ισχυρίστηκε πως κατανοεί τις ανησυχίες των γονέων, αλλά -προσπερνώντας τη μετάλλαξη του ιού που πλήττει ευρέως τα παιδιά– υποστήριξε πως «ακολουθώντας και πέρσι τις οδηγίες των ειδικών, η δημόσια υγεία δεν επιβαρύνθηκε από τη λειτουργία των σχολείων».

 

Αν βάλουμε και στην εξίσωση-στη σκιά της έλλειψης μέριμνας που αφορά το άνοιγμα των σχολείων- ότι στην κυβέρνηση (σύμφωνα με δημοσίευμα της Αυγής) επιδιώκουν  να εκπέμψουν σήματα προετοιμασίας του ΕΣΥ σε περίπτωση εξάπλωσης της μετάλλαξης Δέλτα στους μαθητές, καθώς το υπουργείο Υγείας επεξεργάζεται «να αυξηθούν οι κλίνες ΜΕΘ στα παιδιατρικά νοσοκομεία και μάλιστα άμεσα», προεξοφλώντας ότι τα κρούσματα αλλά και οι περιπτώσεις νοσηλείας των παιδιών πρόκειται να αυξηθούν, τότε το ρίσκο που παίρνει η κυβέρνηση είναι τεράστιο και όλα αυτά για να ωφεληθούν τα ιδιωτικά σχολεία. 

Η κυβέρνηση πήρε μια απόφαση υψηλού υγειονομικού ρίσκου, αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας, που γίνεται μόνο και μόνο για λόγους πολιτικού κόστους, με γνώμονα τον νόμο των πιθανότήτων και στο μυαλό μου συνειρμικά, μου  ήρθαν κάτι κουβέντες από έναν στενό μου φίλο και συνάδελφο που τυγχάνει να έχει σπουδάσει και στατιστική.

«Η ζωή είναι a priori ένα «παιχνίδι πιθανοτήτων» . Δηλαδή, από την πρώτη ημέρα που έρχεσαι σε τούτον εδώ τον κόσμο παίζεις με τις πιθανότητες. Παράδειγμα. Αν κάτσεις στο σπίτι σου και δεν πας ποτέ κανένα ταξίδι, έχεις μικρότερες πιθανότητες να σκοτωθείς σε τροχαίο, σε αεροπορικό δυστύχημα ή σε κάποιο ναυάγιο.  Μη συνεχίσω με τα παραδείγματα. Είναι ατελείωτα. Από νωρίς σε τούτον εδώ τον κόσμο μαθαίνεις ότι δεν υπάρχει τίποτα χωρίς επιπτώσεις. Ακόμα και ένα αθώο παγωτό για έναν ηλικιωμένο ή ένα καλοκαιρινό ταξίδι σε νησί με κάποιο παλιό πλοίο της γραμμής που μολύνει τη θάλασσα. 
Υπάρχει άραγε κάτι στη ζωή χωρίς επιπτώσεις; Το  συμπέρασμα είναι πως ζούμε με τις επιπτώσεις των επιλογών μας από την ημέρα που γεννηθήκαμε.»

Των δικών μας όμως επιλογών και όχι ενός τρίτου που αποφασίζει για τις ζωές μας. Και όπως είχε πεί κάποτε μια καθηγήτρια μου: «Μην εμπιστεύεστε ποτέ την τύχη σας σε χέρια άλλου. Ειδικά αν έχει ιδεοληψίες και είναι απόλυτος. Είναι μαθηματικά βέβαιο θα σας οδηγήσει στην καταστροφή»

Και έχει δίκιο…γιατί εξ όσων γνωρίζουμε το ρίσκο το παίρνεις εκεί που σε παίρνει,  μετρώντας όλες τι παραμέτρους, όπως για παράδειγμα  στο καζίνο που εκεί το πολύ-πολύ να χάσεις χρήματα, γνωρίζοντας όμως και τις συνέπειες της ολικής καταστροφής,  και όχι ρισκάροντας με τις ζωές των παιδιών.

 Ας ελπίσουμε πως αυτή η απόφαση  δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ σ´ όλους όσοι βρίσκονται σε αυτήν τη θέση, γονιούς και μαθητές, μόνο και μόνο για τα καπρίτσια της Κεραμέως!

Όπως και να έχει καλή σχολική χρονιά… και ο θεός βοηθός

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr