Οι Γερμανοί που έζησαν κατά τον μεσαίωνα, ήταν εκείνοι που πρωτοξεκίνησαν την παράδοση αυτή. Ωστόσο, ακόμα και πριν τους Γερμανούς, πολλοί πολιτισμοί, συμπεριλαμβανομένων των αρχαίων Αιγυπτίων, Κινέζων και Εβραίων λάτρευαν τα αειθαλή δέντρα και είχαν τα κλαδιά τους ως σύμβολο της αιώνιας ζωής.
Ωστόσο, οι Γερμανοί κατά τον μεσαίωνα πιστεύεται ότι έφεραν πρώτοι τα έλατα μέσα στα σπίτια τους στις 24 Δεκεμβρίου. Τα δέντρα ήταν διακοσμημένα με γκοφρέτες, κεριά και κόκκινα μήλα. Ο ι Γερμανοί εμπνέονταν από τα «παραδεισένια δέντρα» που συμβολίζουν τον Κήπο της Εδέμ.
Οι Γερμανικοί άποικοι του 17ου αιώνα έφεραν την παράδοση στη Βόρεια Αμερική. Η παράδοση όμως δεν εξαπλώθηκε μέχρις ότου η Βασίλισσα Βικτωρία το έκανε δημοφιλές. Το 1846, η Βασίλισσα Βικτώρια και ο Γερμανός σύζυγός της, Πρίγκιπας Αλβέρτος, στόλισαν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και το διακόσμησαν με παιχνίδια, καραμέλες, ποπ κορν και κέικ.
Από εκεί κι ύστερα η δημοτικότητα των χριστουγεννιάτικων δέντρων εξαπλώθηκε. Έγινε παράδοση σε όλη την Αγγλία και τη Βόρεια Αμερική. Σήμερα, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα τα βρίσκουμε σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
