«Κάπου εδώ κλείνουμε αγαπητοί ακροατές… Η φωνή της ελληνικής Ραδιοφωνίας σιγεί! Καλή συνέχεια… θα τα πούμε… θα ξαναβρεθούμε… Τα μικρόφωνα αυτά κλείνουν. Ψυχή Βαθιά!». Με τα λόγια αυτά έκλεισε την εκπομπή του ο δημοσιογράφος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Νίκος Τσιμπίδας, όταν αναγκάστηκε να αφήσει το στούντιο κατόπιν αστυνομικής εντολής.
Το ημερολόγιο έδειχνε 7 Νοεμβρίου του 2013.
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 7 Νοεμβρίου 2013 τα ΜΑΤ και με παρουσία εισαγγελέα εισέβαλαν στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, το εκκένωσαν και προσήγαγαν τέσσερις εργαζόμενους. Με τον τρόπο αυτό έβαλαν τέλος στην επί πέντε μήνες εκπομπή ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού προγράμματος από το Ραδιομέγαρο.
Ακολούθησαν συμπλοκές και χρήση δακρυγόνων έξω από το κτήριο της Λεωφόρου Μεσογείων όπου συγκεντρώθηκε κόσμος μετά από κάλεσμα των εργαζομένων.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Η φωνή της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης παρέμεινε φιμωμένη για σχεδόν τρία χρόνια, μέχρι να της ξαναδοθεί η δυνατότητα να εκπέμψει.
Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι τα γεγονότα εκείνων των ημερών σημάδεψαν ανεξίτηλα τις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων ετών. Το κλείσιμο της ΕΡΤ σήμανε την αρχή του τέλους για την τότε κυβέρνηση, αλλά και την αντίστροφη μέτρηση για την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά στην εξουσία. Ακολούθησε η επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι οι μέρες εκείνες του 2013, θα γραφτούν στα βιβλία της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και το συγκλονιστικό ντοκουμέντο των τελευταίων στιγμών της Ελληνικής Ραδιοφωνίας θα λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι στις μέρες μας τίποτα δεν μπορεί να λαμβάνεται ως δεδομένο: ούτε καν ότι η εμφάνιση αστυνομικών δυνάμεων επιβολής της τάξης μέσα σε δημοσιογραφικά στούντιο έχει περάσει στο παρελθόν…
