Πρότυπο οικογένειας ή οικογενειοκρατίας ;

Για αρχή θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό.
Η φωτογραφία αυτή απεικονίζει την οικογένεια του πρωθυπουργού . Συμφωνούμε ? Συμφωνούμε . 
Πριν μερικά χρόνια μια τέτοια  φωτογραφία  δεν εμπεριείχε τον αποβιώσαντα Κων. Μητσοτάκη , μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη , την Ντόρα Μπακογιάννη , τον Κώστα Μπακογιάννη και άλλους συγγενείς όπου σήμερα κατέχουν ΟΛΟΙ κρατικά αξιώματα ; Επειδή τυχόν θα με πουν κάποιοι κακοπροαίρετο δεν απαντώ , αφήνω την απάντηση του προβληματισμού μου σε εσάς. 

Θα ξεκινήσω τα λιγοστά λεγόμενα μου , λέγοντας ευθύς εξαρχής πως δεν έχω πολλά να πω και φυσικά δεν έχω πολλά να δείξω. Εξάλλου δεν υπάρχει κάτι που να μην έχουμε δει και φυσικά δεν υπάρχει κάτι περαιτέρω να πούμε αφού μια εικόνα 1000 λέξεις όπως λέει και η λαϊκή σοφία.

Να πούμε αρχικά , πως και ιστορικά να το δει κανείς η δεξιά πάντα επένδυε δια της ψευδούς εικονας στην αυταπάτη και τη λαϊκή πλάνη.
Φυσικά ο μόνος τρόπος για να αναδείξει κάνεις αυτή τη σκοτεινή και ζοφερή πρακτική της δεξιάς χωματερής , είναι να την δώσει στο φως αποκαλύπτοντας τη.
Αυτό ακριβώς θα κάνουμε και εμείς , σύντομα , περιεκτικά και ευθύβολα.

Είναι γνωστό πως η τακτική της χειραγώγησης και της εξαπάτησης του λαού περνά μέσα από το όνειδος της ψευτιάς και του λαϊκισμού. Αυτές είναι εξάλλου τακτικές που γνώριζαν από παλιά οι ανάκτορες , τα παλάτια , όσοι τα υπηρέτησαν , όσοι συνεχίζουν να τα υπηρετούν αλλά και όσοι σήμερα νοσταλγούν την ανυπαρξία τους καλυμμένοι από το πέπλο της δημοκρατίας.

Κατά την δική μου πάντα θεώρηση η οικογένεια Μητσοτάκη από παλιά ως πιστός ιδεολογικός υπηρέτης τότε των παλατιών , σήμερα της διαπλοκής και της ρεμούλας , συνεχίζει αυτήν την παράδοση με μια διαφορά όμως. Τότε τα παράθυρα της λογικής και της δημοκρατικής συνείδησης όσα δεν τα είχαν μανταλώσει εντελώς , τα είχαν εξορίσει και φυλακίσει στα αμπάρια της εθνικής τους χουντικής αναμόρφωσης.
Σήμερα οι φωνές μας , η φωνές των αριστερών και δημοκρατικών ανθρώπων ακούγονται πιο δυνατά και ας μας έχει κηρύξει  την κοινωνική αντίσταση ενάντια στην νεοδημοκρατική βαρβαρότητα , παράνομη ο κ.Χρυσοχοίδης και τα στρατιωτάκια του. 

Λέμε λοιπόν τα εξής στον κ.Μητσοτάκη :  Μονάχα οι βασιλικές οικογένειες και τα ολοκληρωτικά φασιστικά καθεστώτα πλασάρουν  την οικογένεια ως εικονικό εμπόρευμα προκειμένου να προσκομίσουν αξιώσεις και να εξαγοράσουν με τάχα στιγμές οικογενειακής ευπρέπειας την συνείδηση της πλειοψηφίας του ελλ.λαού.

Ας πει κάποιος στον κ.Μητσοτάκη πως δεν βρισκόμαστε στην εποχή που βρίσκεται η ακροδεξιά του παράταξη.
Δεν ενδιαφέρει  τον άνεργο , ούτε τον απολυμένο , ούτε τον βιοπαλαιστή των 500€ , ούτε και φυσικά τον άστεγο που του πήρε το σπίτι η δεξιά φάμπρικα των πλειστηριασμών , αν ο κ.Μητσοτάκης περνά στιγμές απόλυτης οικογενειακής τέρψης. Αλλά όσος είναι ο οχετός της κοινωνική του τσίπας τόσος είναι και ο πολιτικός απόπατος της αξιοπρέπειας του . Την ώρα που εξαιτίας των πολιτικών του αλχημειών στέλνει χιλιάδες ανθρώπους στα εργασιακά Νταχάου και άλλους τόσους στα ασφαλίτικα κρατητήρια διότι πράττουν το “μέγα έγκλημα” να μην συμβιβάζονται με την εκμετάλλευση και την αισχατιά της επίγειας κόλασης , την ίδια ώρα φωτογραφίζεται με την οικογένειά του ή εν τέλει με τους συνεχιστές της δυναστείας του. 

Αν ρωτήσουμε τους παππούδες μας , να μας πουν ονομαστικά τα μέλη της δυναστείας Μητσοτάκη , είναι βέβαιο πως θα αρχίσουν να μας αραδιάζουν όχι μόνο ονόματα αλλά διάφορες ενδοοικογενειακές ιστορίες της οικογένειας. 

Θα μας διηγηθούν πιθανότατα , για τις λαμπάδες που άναβαν πάντα συνοδία με τις κάμερες , για τα μακροβούτια συνοδία με τις κάμερες , για τα ντολμαδάκια συνοδία με τις κάμερες και για μια ζωή εν τέλει με σημερινούς όρους ριάλιτι σόου. 
Βέβαια αν ρωτήσουμε τους παππούδες μας να μας πουν ονομαστικά τα μέλη της οικογένειας πχ του Χαρίλαου Φλωράκη ή του Λεωνίδα Κύρκου ή του Ηλία Ηλιού , τότε θα σταματήσουν να μιλάνε για λίγα λεπτά . Ύστερα ,θα μας κοιτάξουν με τα γερασμένα από σοφία μάτια , με δάκρυα συγκίνησης.

Θα μας πιάσουν το χέρι και θα μας πουν.      ” Παιδί μου αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σαν τους άλλους , πότισαν το κοινωνικό χώμα με το αίμα τους , εξορίστηκαν , βασανίστηκαν , άλλοι χάρησαν και τη ζωή τους στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης , προκειμένου κάποιοι άλλοι σαν αυτούς που μιλούσαμε πριν να παριστάνουν τώρα τους τάχα ευπρεπείς λαϊκούς ευδαίμονες. ” Αυτά θα μας έλεγαν οι παππούδες μας .
Άλλοι άναβαν λαμπάδες συνοδία καμερών , και άλλοι ήταν στη Μακρόνησο . 

Άλλοι έκαναν αποστασίες και παρέδιδαν τα κλειδιά της χώρας στους χουνταίους και άλλοι ήταν στα τιμημένα ανταρτοβούνια της αντίστασης , δίνοντας κάθε ρανίδα του αίματος τους για τον αγώνα .

Αυτή λοιπόν η παράδοση κρατάει μέχρι και σήμερα , άλλοι αγωνίζονται και άλλοι φωτογραφίζονται . Άλλοι δίνουν μάχη για επιβίωση και άλλοι επιβιώνουν κρατικοδίαιτα εδώ και χρόνια σε βάρος αυτών που μάχονται .

Οφείλουμε όμως κάποια στιγμή να ΞΥΠΝΉΣΟΥΜΕ όλοι , ώστε να εμποδίσουμε τον ολοκληρωτισμό μιας εικόνας να μετασχηματίζεται διαχρονικά σε φασιστικό σύνδρομο διαχρονικής προπαγάνδας και εξαγοράς εντίμων συνειδήσεων. 
Μόνον έτσι ίσως κάποια στιγμή καταφέρουμε να σπάσουμε ως λαός , την πολιτική αλυσίδα που ενώνει τους κρατικοδίαιτους του τότε με τους κρατικοδίαιτους του σήμερα . 

Μόνον έτσι σπάζοντας την αλυσίδα , θα καταφέρουμε να οικοδομήσουμε νέα θεμέλια ώστε να χαράξουμε πάνω σε αυτά τα μονοπάτια του μέλλοντος…Μόνο με ανατροπή , και ενσυνείδηση του αγώνα , θα κοκκινίσει πάλι η πλάσης και θα ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης και της προκοπής .

Μέχρι τότε όλοι με το πινέλο του αγώνα στο χέρι. Κόκκινες πινελιές στο μαύρο τοίχο που μας φτιάξανε , και που ξέρετε ίσως στο τέλος καταφέρουμε να ζωγραφίσουμε στο τοίχο αυτόν, το αλφάδι του μέλλοντος , τον χάρτη της δημοκρατίας δίχως αυταρχικούς περιορισμούς και δεξιά σύνορα  , παρά μονάχα με απέραντες κόκκινες κοιλάδες ελπίδας και τεράστιες θάλασσες ονείρων. 

[Υ.Γ]Μόνο φτιάχνοντας αυτόν τον τοίχο , θα καταφέρουμε να γκρεμίσουμε τον αστικό τοίχο του νεοφιλελευθερισμού , της οικογενειοκρατίας ,της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης . Άλλος δρόμος δεν υπάρχει ! Εμπρός λοιπόν !
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr