Το βιο-τούβλο έχει δημιουργηθεί από την ανάμιξη των ούρων με άμμο και βακτήρια. Τα βακτήρια που παράγουν το ένζυμο ουρεάση, διασπούν την ουρία των ούρων, παράγοντας ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο με τη σειρά του κάνει συμπαγή την άμμο.
Όταν αυτό το υλικό τοποθετηθεί στο επιθυμητό καλούπι, σε δύο έως έξι μέρες έχει προκύψει ένα τούβλο. Όσο περισσότερο το μίγμα αφήνεται για να στερεοποιηθεί, τόσο πιο ανθεκτικό είναι το τούβλο. Χρειάζονται περίπου 25 έως 30 λίτρα ούρων για να παραχθεί ένα τούβλο, το οποίο στην αρχή μυρίζει λιγάκι άσχημα, αλλά μέσα σε 48 ώρες η μυρωδιά ούρων έχει φύγει τελείως.
Κατά τη δημιουργία του βιο-τούβλου, η οποία λαμβάνει χώρα σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς να απαιτούνται υψηλές θερμοκρασίες έως 1.400 βαθμών Κελσίου όπως για τα κανονικά τούβλα, παράγονται ως υποπροϊόντα άζωτο και κάλιο, τα οποία είναι δυνατό να αξιοποιηθούν για την παραγωγή λιπασμάτων (επίσης στα κανονικά τούβλα το υποπροϊόν είναι το διοξείδιο του άνθρακα που επιβαρύνει την κλιματική αλλαγή).
«Είναι ένα κλασικό παράδειγμα του πώς μπορείς να ξανασκεφτείς τα πράγματα. Παίρνεις κάτι που θεωρείται απόβλητο και από αυτό φτιάχνεις πολλά διαφορετικά προϊόντα», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ντίλον Ράνταλ του Πανεπιστημίου του Κέηπ Τάουν, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν».
Περίπου το 90% των ούρων είναι νερό, αλλά το υπόλοιπο 10% περιέχει πολύ χρήσιμες ουσίες. Όπως είπε ο Ράνταλ, «τα ούρα είναι υγρό χρυσάφι», καθώς περιέχουν μεγάλες ποσότητες αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Δήλωσε βέβαιος ότι στο μέλλον «σίγουρα θα χρησιμοποιηθούν τέτοια βιο-τούβλα για την κατασκευή κτιρίων».
Αρκεί, βέβαια, κάποιος να είναι αρκετά γενναίος για να μαζεύει τόσα ούρα… Παράλληλα υπάρχει και το προβληματάκι, του κατά πόσο οι άνθρωποι θα θέλουν ένα σπίτι φτιαγμένο με ούρα και μάλιστα άλλων ανθρώπων…
