Προσοχή, ο Μητσοτάκης δαγκώνει

Να ξεκαθαρίσουµε κάτι σηµαντικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ούτε σχεδιάζει ούτε µπορεί να σχεδιάσει στο πλαίσιο της προεκλογικής του καµπάνιας. Κι όταν λέµε ο Μητσοτάκης εννοούµε πρωτίστως τους επικοινωνιολόγους του οι οποίοι πρέπει να χειριστούν τα ξέφτια της τετραετίας του και τη φαυλότητά του. Με ή χωρίς µελέτη ή Ελεονώρα Μελέτη, ο Μητσοτάκης επαναλαµβάνει προεκλογικές τακτικές του 2019, µε ολίγον από λαϊφστάιλ, απολιτίκ

επιπολαιότητα, ψευτοσυναισθηµατικές εµφανίσεις και επιτηδευµένη άγνοια. Την ίδια ώρα όµως, σε έναν παράλληλο δρόµο, οι χαχόλοι της προπαγάνδας εκστοµίζουν όσα δεν θέλουν να χρεωθεί ο Μητσοτάκης. Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τις παραφυάδες του (πού είσαι, ΕΡΕ, µε τα ωραία σου) για οτιδήποτε κακό. Μόνο που δεν έχουµε 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κυβερνά, άρα δεν έχει και ευθύνη για όσα έχουν γίνει τέσσερα χρόνια, ενώ η επικοινωνιακή σκηνοθεσία είναι χιλιοπαιγµένη. Ακόµη και ο Γεραπετρίτης έχει προ πολλού εγκαταλείψει τα σενάρια τύπου Τζεφιρέλι µε πρωταγωνιστή τον Μητσοτάκη ως Μωυσή και το έχει γυρίσει σε σκληρό γουέστερν. Πρώτα πυροβολεί και µετά ρωτά, ειδικά τους αρεοπαγίτες.

Ο Μητσοτάκης είναι σε αποδροµή και δεν το αµφισβητούν ούτε στο Μέγαρο Μαξίµου. Ταυτόχρονα όµως είναι και θα γίνει ακόµη πιο επικίνδυνος. Η εικόνα ενός πρωθυπουργού που συµπεριφέρεται σαν κουρδισµένη καρικατούρα, οι δηµόσιες εµφανίσεις του που προκαλούν αµηχανία στον ίδιο και στους γύρω του, ο κατασκευασµένος ψευτοαυθορµητισµός του µπορεί να δείχνουν το έλλειµµά του σε όλα τα επίπεδα αλλά δεν εκφράζουν και την αδυναµία του να είναι βλαβερός. Προσοχή, ο Μητσοτάκης δαγκώνει. Είναι αδύναµος πολιτικά, είναι έκθετος και οδεύοντας προς τις εκλογές θα εµφανίζεται κενός, αλλά ταυτόχρονα είναι επικίνδυνος. Οσο διαµορφώνονται οι συνθήκες που του αφαιρούν τη δυνατότητα να καθορίσει το παιχνίδι µέσα από την επικοινωνία και τη χειραγώγηση τόσο θα οπισθοχωρεί σε παραδοσιακές τακτικές της παλιάς αντιδηµοκρατικής και διαχωριστικής ∆εξιάς.

Οποιος αµφιβάλλει ας ρίξει µια µατιά στην επικαιρότητα της εβδοµάδας και σε όσα αποκαλύπτει σήµερα το Documento. Ο αντιπρόεδρος του Αρειου Πάγου Χρήστος Τζανερίκος παραιτήθηκε, αφού πρώτα επιχειρήθηκε να πιεστεί και να επηρεαστεί για την άποψή του σε σχέση µε τη συνταγµατικότητα των νοµοθετηµάτων για το κόµµα Κασιδιάρη. Αρχικώς τον πλησίασε ο Γεραπετρίτης, ο «Πέτρος» του Μητσοτάκη, για να του δείξει τον δρόµο του… Κυρίου του. ∆ηλαδή τον κατ’ εντολή αποκλεισµό του κόµµατος Κασιδιάρη από το Α1 Τµήµα του Αρειου Πάγου. Οταν απέτυχε, επιστρατεύτηκε φίλος του πρωθυπουργού ο οποίος συνάντησε τον αρεοπαγίτη και επιχείρησε να τον εξαγοράσει µε µελλοντική τοποθέτησή του σε ανεξάρτητη αρχή εάν µεθόδευε την απαγόρευση της καθόδου του κόµµατος Κασιδιάρη στις εκλογές και κατ’ επέκταση την οικειοποίηση των ψήφων του από τη Ν∆.

Το χειρότερο όµως δεν ήταν οι µεµονωµένες αντιθεσµικές κινήσεις που έγιναν προς τη ∆ικαιοσύνη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Οπως αποκαλύπτει σήµερα το Documento, οµάδα εν ενεργεία αρεοπαγιτών διοργάνωσε «µυστικό δείπνο συνωµοσίας» µε σκοπό την εξυπηρέτηση του Μητσοτάκη. Στο δείπνο αυτό οι αρεοπαγίτες, γνωρίζοντας προφανώς εκ των έσω ότι η σύνθεση του Α1 Τµήµατος του Αρειου Πάγου δεν θα είχε το επιθυµητό αποτέλεσµα, δηλαδή τον αποκλεισµό του κόµµατος Κασιδιάρη µε αντισυνταγµατικές µεθόδους, επεξεργάστηκαν τη νοµική ρύθµιση που κατέθεσε ο Βορίδης για να αποκλειστεί η κάθοδος του Κασιδιάρη στις εκλογές. Το σύνολο των αρεοπαγιτών συνδαιτυµόνων του συνωµοτικού δείπνου είναι υποψήφιοι για την ηγεσία του Αρειου Πάγου αν επανεκλεγεί ο Μητσοτάκης. ∆ηλαδή δεν υπάρχουν κάποιες πιέσεις στη ∆ικαιοσύνη αλλά εξελίσσεται ένα σχέδιο µες στη ∆ικαιοσύνη, µε σκοπό να εξυπηρετηθεί ο Μητσοτάκης και να κουρελιαστεί το σύνταγµα.

Να θυµίσω µόνο πως όταν πριν από χρόνια ο Παύλος Πολάκης είχε τολµήσει να ασκήσει δικαιολογηµένη κριτική για καθυστέρηση δικογραφιών που αφορούσαν καταγγελίες και µηνύσεις του για το ΚΕΕΛΠΝΟ (είχε δηλαδή και έννοµο συµφέρον), τον κατηγόρησαν ότι παρεµβαίνει στη ∆ικαιοσύνη. Τώρα που γίνεται προσπάθεια ανοιχτής εξαγοράς µε τα αργύρια της προδοσίας ενός θεσµού της χώρας δεν κουνιέται φύλλο.

Να θυµίσω επίσης ότι ο πρώην υπουργός ∆ηµήτρης Παπαγγελόπουλος καταδικάστηκε στο ειδικό δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος επειδή κάποιος εισαγγελέας τον κατηγόρησε ότι προσπάθησε να παρέµβει στο έργο του. Στην περίπτωση Τζανερίκου ο πρώην αρεοπαγίτης καταγγέλλει ουσιαστικά προσπάθεια αθέµιτης επιρροής σε δικαστικό λειτουργό, µια πράξη για την οποία η ποινή είναι έως πέντε χρόνια. Κινήθηκε η ∆ικαιοσύνη γι’ αυτό; ∆ιέταξε µήπως έρευνα ο εισαγγελέας του Αρειου Πάγου; Εδώ δεν έχουµε µια καταγγελία και µια πιθανολογούµενη πράξη, αλλά µια συνάντηση που επιβεβαίωσε ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Τι δουλειά είχε ο υπουργός Γεραπετρίτης µε έναν ανώτατο δικαστικό, ο οποίος µάλιστα τον κατήγγειλε; Από πότε υπάρχουν «διαβουλεύσεις», όπως είπε η κυβέρνηση, στα σοκάκια µεταξύ κάποιου αρεοπαγίτη και ενός υπουργού και µάλιστα Μεταφορών;

Η ∆ικαιοσύνη επί υιού Μητσοτάκη ζει ηµέρες Κόκκινου και πατρός Μητσοτάκη. ∆εν είναι απλώς εργαλειοποιηµένη από την κυβέρνηση, αλλά ένα τµήµα της λειτουργεί σαν εγκληµατική οργάνωση.

Η ένταση µε την οποία εκφράζεται αυτό το φαινόµενο, η απροκάλυπτη αντιθεσµική λειτουργία τους και η απροσεξία µε την οποία δρουν δείχνουν την ταραχή τους αλλά και το διακύβευµα. ∆εν κρατούν τους τύπους και τα προσχήµατα αλλά επιτίθενται για να επικρατήσουν. Εως την εµφάνιση του Ισίδωρου Ντογιάκου στην Εισαγγελία του Αρειου Πάγου οι προθέσεις του Μαξίµου διαβιβάζονταν δι’ αποστολής αντιπροσώπου. Ενας έµπιστος συγγενής του Μητσοτάκη καυχιέται ότι από τα χέρια του πέρασαν όλες οι µεγάλες υποθέσεις πολιτικού ενδιαφέροντος στη ∆ικαιοσύνη. Η ανάληψη της εισαγγελίας από τον Ντογιάκο ακύρωσε τις αποστολές µηνυµάτων. Ο κ. Ντογιάκος γνωρίζει τι να κάνει µε βάση όσα πιστεύει ο ίδιος. Αυτορρυθµίζεται και δηµιουργεί και τους όρους λειτουργίας των γύρω του. Από την υπόθεση των παρακολουθήσεων έως το δυστύχηµα στα τρένα ο Ντογιάκος πράττει κατά συνείδηση. Τώρα αν η συνείδησή του θεωρεί συµβατό τον διορισµό του γιου του στο γραφείο του ερευνώµενου (για την πολύνεκρη τραγωδία των Τεµπών) υπουργού Κ. Αχ. Καραµανλή είναι άλλο θέµα.

Βρισκόµαστε στο χρονικό εκείνο σηµείο που ο Μητσοτάκης δαγκώνει γιατί δεν αντέχει να χάσει. Γιατί στην πολιτική του κουλτούρα και την αντίληψή του το κράτος είναι αυτός. Η ∆ικαιοσύνη, η αστυνοµία, κάθε µορφή εξουσίας είναι ιδιοκτησία του. ∆εν θα τα αλώσει απλώς, θα τα στρέψει ενάντια σε όποιον τον αµφισβητήσει.