Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, μαστιγώνει τη θάλασσα για να κοπάσει η τρικυμία.
Βλέπετε δεν του φταίει το σαπιοκάραβο, η λάθος ρότα κι η κακή διαχείρισης αλλά ο καιρός που του πάει κόντρα.
Δίχως να καταδείξει κάποιο ελάττωμα του επίμαχου άρθρου των ΝΥΤ κατά της κυβέρνησης, ο Οικονόμου καταφεύγει σε άμεση προσβολή κατά του guest αρθρογράφου Αλεξάντερ Κλοπ (λες κι αυτό να αποτελεί έγκυρη βάση για την απόρριψη του επιχειρήματος ως εσφαλμένου), προκειμένου να κάνει θεαματικό φινάλε καταγγέλλοντας τον Αλέξη Τσίπρα που τον επικαλείται.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαισθανόμενος ότι η κυβέρνησή του απειλείται, καταφεύγει πλέον σε απαράδεκτες σκέψεις και συλλογισμούς. Πασχίζοντας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, σταματά να απευθύνεται στους δεξιούς εναπομείναντες δημοκράτες.
Πλέον απευθύνεται σε πολίτες μειωμένης πολιτικής αντίληψης, ακροδεξιούς και φασίστες. Με αυτή την έννοια είμαστε αντιμέτωποι με μία ανθυγιεινή πολιτική συμπεριφορά, που πλήττει άπαντες, σε ποικίλο βαθμό και έκταση.
Διότι λαμβάνουν χώρα δύο παράλληλες απειλητικές πραγματικότητες.
Η μία έχει να κάνει με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και η άλλη με τον τρόπο που τα διαχειρίζεται δημόσια. Πάνω σε αυτές τις ράγες, ο συρμός της Δημοκρατίας κινδυνεύει να εκτροχιαστεί.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προσπαθεί απλώς να υποβιβάσει τις συνέπειες που προκάλεσε το «δυσάρεστο συμβάν» των υποκλοπών. Προσπαθεί παράλληλα να εξορίσει τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο καταφεύγοντας στη ναζιστική λογική: «Όσοι δεν είναι σαν και εμάς, είναι υπάνθρωποι». Όποιος δεν είναι πύρκαυλος εθνικιστής είναι εχθρός της χώρας. Κι όποιος ασκεί πολιτική κριτική στον Μητσοτάκη είναι εχθρός της πατρίδας, διότι «L’État, c’est lui», το Κράτος είναι αυτός!
Η Νέα Δημοκρατία δεν βρίσκεται πια στο απάνεμο λιμάνι της λίστας Πέτσας. Οι κάβοι που την κρατούν γερά δεμένη στις δέστρες της εξουσίας, έχουν σπάσει και την πηγαίνουν αργά και σταθερά στα βαθιά.
Όσο για τις απαξιώσεις κάθε Μπάμπη Παπαδημητρίου για το θέμα δεν είναι παρά η κραυγή του αγαθούλη κωμικού Φράνκο Φράνκι. Που όταν βλέπει, από το φινιστρίνι της καμπίνας, τη θέα του λιμανιού να αλλάζει, φωνάζει απεγνωσμένα στον συνεργάτη του «Τσίτσιο το λιμάνι φεύγει»…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
