Πώς να επιλέξεις σωστή πλευρά όταν δεν ξέρεις ιστορία;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια εκτός τόπου και χρόνου ομιλία του στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική, έβγαλε από τη ναφθαλίνη το ξεπερασμένο δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν».

Είναι προφανές ότι έχει τους λόγους του. Οι οποίοι όμως, όπως μια απλή ανάγνωση της διεθνούς συγκυρίας επιβεβαιώνει, ουδόλως σχετίζονται ούτε με τη σημερινή διεθνή πολιτική κατάσταση, ούτε και με τη νέα γεωπολιτική δυναμική, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το 1991.

Σε μια εποχή που η πτώση του τείχους του Βερολίνου και ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας έχουν καταργήσει τα παλιά σύνορα και τις γνωστές διαχωριστικές γραμμές, σε μια εποχή που τον ψυχρό πόλεμο διαδέχθηκε μια μακρά εποχή ισχυρού οικονομικού ανταγωνισμού, η οποία ανέδυσε και ανέδειξε νέους οικονομικούς κολοσσούς, όπως η Κίνα, σε μια εποχή που η Ελλάδα αποτελεί πλέον εκ των παλαιότερων μελών του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμήθηκε το παλιό και γνωστό δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έρχεται από μιαν άλλη εποχή, από τη δεκαετία του 1970.

Προφανώς αισθάνεται την ανάγκη, για μικροπολιτικούς, αν όχι και για μικροκομματικούς  λόγους, να δηλώσει ιδεολογική συγγένεια με τον εθνάρχη της Δεξιάς.

Προφανώς μιλώντας για εξωτερική πολιτική δεν απευθύνεται στο σύνολο των Ελλήνων, αλλά στο εσωτερικό του κόμματός του και στον χώρο της Δεξιάς αποκλειστικά.

Προφανώς το κάνει γιατί πιστεύει ότι η ταύτισή του σήμερα με τις ΗΠΑ και με τον εθνάρχη της Νέας Δημοκρατίας, θα τον βγάλει από τη δυσχερή πολιτική θέση και την απομόνωση στην οποία η ολοκληρωτική κυβερνητική αποτυχία του τον έχει οδηγήσει.

Προφανώς αισθάνεται ότι χάνει το παιχνίδι και ψάχνει στηρίγματα στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας, για να ακουμπήσει πολιτικά.

Το κάνει όμως με τον εντελώς λάθος τρόπο και στον απολύτως λάθος χρόνο.

Κατ’ αρχήν θυμήθηκε τη Δύση σήμερα, που οι ΗΠΑ προσπαθούν να υπερβούν τη θέση αδυναμίας στην οποία έχουν περιέλθει στη διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή, μέσω της αναβίωσης του κλίματος του ψυχρού πολέμου. Υποκινούν δηλαδή τον προαιώνιο εχθρό, τη Ρωσία, να εισβάλει στην Ουκρανία, υπό την απειλή της ένταξής της στο ΝΑΤΟ και της εγκατάστασης αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, για να την αναγορεύσουν για μια ακόμη φορά σαν το μεγάλο εχθρό.

Οι ΗΠΑ όμως, απειλώντας τη Ρωσία με την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα. Γιατί καταστρατηγούν τη συμφωνία που είχαν κάνει με τον Γκορμπατσόφ, στην οποία στηρίχθηκε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία δεν θα εντάσσονταν στο ΝΑΤΟ τα κράτη που θα προέκυπταν πέραν της Πολωνίας και του ποταμού Έλβα.

Η Ρωσία από την άλλη πλευρά, πιεζόμενη από το ΝΑΤΟ, παραβιάζει και αυτή με τη σειρά της τη διεθνή νομιμότητα, εισβάλλοντας και καταπατώντας την ανεξαρτησία κυρίαρχου κράτους.

Θυμήθηκε δηλαδή ο Μητσοτάκης τη Δύση και το ΝΑΤΟ στη λάθος στιγμή. Τη στιγμή που αμφότεροι παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα και τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει.

Κι ύστερα σήμερα ούτε οι ΗΠΑ είναι κραταιές, όπως επί ψυχρού πολέμου για να επιδιώκει κανείς να είναι στο πλευρό τους, ούτε βέβαια και η Ρωσία είναι κομμουνιστική υπερδύναμη, όπως επί Σοβιετικής Ένωσης.

Θυμήθηκε δηλαδή ο Μητσοτάκης την Ατλαντική Συμμαχία σήμερα, που η νέα παγκόσμια οικονομική δύναμη, η Κίνα, παραμένοντας μακριά από τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, υποστηρίζει οικονομικά τη Ρωσία.

Δεν είναι μόνον η διεθνής συγκυρία όμως που δείχνει πόσο κοντόφθαλμο είναι το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι και η ανάλυση της δικής μας πολιτικής κατάστασης στην οποία σφάλλει.

Υποστηρίζει ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση αφού πρώτα έχει, με την άφρονα πολιτική του, εξαρτήσει την Ελλάδα από το Ρωσικό φυσικό αέριο, έχοντας κλείσει πρόωρα και χωρίς σχέδιο για τις συνέπειες, τα ελληνικά λιγνιτωρυχεία. Μια κίνηση που επιδεινώνει τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης στη χώρα μας, μια και οι τιμές του εισαγόμενου φυσικού αερίου εκτοξεύτηκαν στα ύψη πριν ακόμη από τον πόλεμο.

Και τέλος, ο Μητσοτάκης θυμήθηκε τον εθνάρχη της Δεξιάς τώρα, που ο ίδιος έχει εντάξει τα άνθη της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση της ΝΔ και έχει αποδομήσει, μέσω ιδιωτικοποιήσεων, το κοινωνικό κράτος στο οποίο ορκίζονταν μετά το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, παραβιάζοντας όλες τις πολιτικές γραμμές που εκείνος είχε ορθώσει.

Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα ότι «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» ήταν ευρηματική, συνεπής με την ιστορία και σύμφωνη με τη σημερινή διεθνή συγκυρία.

Η επαναφορά του παλιού δόγματος της Αριστεράς από την αντίσταση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως ο Νίκος Κοτζιάς υπενθύμισε, το οποίο επιτυχώς αξιοποίησε τη δεκαετία του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν ό,τι πιο εύστοχο και πατριωτικό ακούστηκε στη Βουλή.

Καθώς η άφρων και ανιστόρητη κίνηση του Έλληνα πρωθυπουργού να στείλει στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία χωρίς να έχει τη συναίνεση ούτε του υπουργού των εξωτερικών του, εμπλέκοντας την Ελλάδα στον πόλεμο και εγκαταλείποντας το δόγμα των τελευταίων δεκαετιών που ήθελε τη χώρα να ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και να είναι εγγυήτρια της ειρήνης, δεν άργησε να δείξει τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει.

Το πλήγμα που θα δεχθεί η χώρα μας από την ακύρωση των σχεδίων εκατοντάδων χιλιάδων Ρώσων τουριστών να κάνουν διακοπές στην Ελλάδα, αποκλείοντας τις χώρες που ενεπλάκησαν στον πόλεμο και προτιμώντας την Αίγυπτο και την Τουρκία, από κοινού με το πλήγμα που θα δεχτούμε από την επιπλέον αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου τώρα που, λόγω απολιγνιτοποίησης, χάσαμε την ενεργειακή μας αυτοδυναμία, θα έχουν ολέθριες συνέπειες για την ελληνική οικονομία σε μια εποχή βαθιάς ενεργειακής και οικονομικής κρίσης.

Μας περιμένουν δύσκολες μέρες. Τις οποίες η ανιστόρητη και ρηχή πολιτική ανάλυση του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος προσπαθεί άκαιρα να δεθεί στο άρμα των ΗΠΑ προσδοκώντας πολιτική βοήθεια ο ίδιος, αδιαφορώντας όμως για τα συμφέροντα της χώρας του, θα τις κάνει ακόμη χειρότερες.

Η Τουρκία εντωμεταξύ αναβαθμίζει τη θέση της διεθνώς, μένοντας ευφυώς έξω από τον πόλεμο, όπως και άλλες 11 από τις 27 χώρες του ΝΑΤΟ.

Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι η αιτία για να μας βγάλει ο ιδρυτής του δόγματος «Ανήκομεν εις την Δύσιν», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, ήταν η αδιαφορία της Δύσης για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι είναι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Δυστυχώς όμως, η ανάλυση της διεθνούς κατάστασης και οι επιλογές του δείχνουν ότι δεν γνωρίζει ιστορία…

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr