ΓΜ

Γιάννης Μυλόπουλος

Πως απέτυχε το εγχείρημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας

Οι πολιτικές επιλογές δοκιμάζονται στην εφαρμογή τους. Εκεί φαίνεται ποιες από αυτές λύνουν προβλήματα, καλύπτουν κενά και ικανοποιούν πραγματικές ανάγκες και ποιες είναι κατασκευασμένες, κατώτερες των πραγματικών αναγκών και γι’ αυτό αποτυχημένες.

5671822 1

Με τη βεβαιότητα συνεπώς της εκ του αποτελέσματος αξιολόγησης της εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής της αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια, η οποία υλοποιήθηκε με την παγκοσμίως πρωτότυπη ίδρυση και εγκατάσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας, μπορούμε σήμερα να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για την επιτυχία ή όχι της αυταρχικής αυτής κυβερνητικής πολιτικής.

Μπορούμε δηλαδή σήμερα να διαχωρίσουμε τους μύθους που κρύβονται πίσω από τα ιδεολογήματα και τις ιδεοληψίες, από τις αλήθειες που αποκάλυψε η εφαρμογή της οπισθοδρομικής πολιτικής της αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια.

Ιδεολόγημα 1ο: Τα πανεπιστήμια είναι τόποι εκτεταμένης ανομίας.

Σε αυτό το αυθαίρετο ιδεολόγημα, το οποίο με έμφαση υποστηρίχθηκε από τον πρωθυπουργό και τα στελέχη της κυβέρνησης, θεμελιώθηκε η ανάγκη της διεθνώς πρωτότυπης πολιτικής επιλογής της μόνιμης και συστηματικής αστυνόμευσης των πανεπιστημίων, που υλοποιήθηκε μέσα από την ίδρυση ειδικού αστυνομικού σώματος, των ΟΠΠΙ, που πρόσφατα εγκαταστάθηκε εντός 5 πανεπιστημίων.

Η πραγματική ζωή, 3,5 χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, απέδειξε ότι η διαπίστωση ότι τα πανεπιστήμια πλήττονται από εκτεταμένη ανομία ήταν τουλάχιστον ένας μεγάλος μύθος, αν όχι και μια κατασκευασμένη σκευωρία που δυσφήμισε κατάφωρα τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Σήμερα, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι η… εκτεταμένη ανομία ήταν όλη κι όλη, τελικά, μια γιάφκα οργανωμένου εγκλήματος στις Εστίες της Πολυτεχνειούπολης του Ζωγράφου. Η οποία, μάλιστα, ήταν γνωστή εδώ και 3 ολόκληρα χρόνια στην κυβέρνηση, αλλά δεν την εξάρθρωνε. Αφήνοντας τους κακοποιούς εντωμεταξύ να παρανομούν, να ληστεύουν, να εμπορεύονται και να διακινούν ανεμπόδιστα ναρκωτικά.

Για να επέμβουν επιτυχώς με μια καταδρομική επιχείρηση μόνον όταν έκριναν ότι η επικοινωνιακή συγκυρία έγινε ευνοϊκή για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Όταν δηλαδή οι ΟΠΠΙ εγκαταστάθηκαν σε 4 μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας.

Η επιλογή του καθυστερημένου χρόνου της επέμβασης στην εστία του οργανωμένου εγκλήματος στου Ζωγράφου σχετίζεται με την επίτευξη του στόχου της σύνδεσης δύο άσχετων και ανεξάρτητων μεταξύ τους γεγονότων. Της εγκατάστασης πανεπιστημιακής αστυνομίας αφενός και της εξάρθρωσης της εγκληματικής γιάφκας αφετέρου.

Που συνδεόμενα αυθαίρετα μεταξύ τους, επιβεβαίωσαν την αυτοεκπληρούμενη προφητεία της ανάγκης μόνιμης αστυνόμευσης των πανεπιστημίων.

Ιδεολόγημα 2ο: Η πανεπιστημιακή αστυνομία είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση της ανομίας και την εξάρθρωση του οργανωμένου εγκλήματος στα πανεπιστήμια.

Η αλήθεια που ζήσαμε είναι ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία σε τίποτε δεν συνέβαλε στην εξάρθρωση της γιάφκας στις Εστίες στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου.

Πρώτα γιατί η εξάρθρωση της γιάφκας επιτεύχθηκε με μια καταδρομική επιχείρηση ένοπλων και ειδικά εκπαιδευμένων για την αντιμετώπιση του εγκλήματος αστυνομικών ομάδων. Πουθενά στην επιχείρηση δεν συμμετείχαν και δεν θα μπορούσαν να συμμετέχουν οι άοπλες ΟΠΠΙ.

Κι ύστερα επειδή οι ΟΠΠΙ δεν συνέβαλαν ούτε στη διαπίστωση της ύπαρξης της γιάφκας. Καθώς αυτή ήταν ήδη γνωστή εδώ και 3 χρόνια και η εξάρθρωσή της επιτεύχθηκε με συνεννόηση του πρύτανη του ΕΜΠ με την ΕΛΑΣ.
Η πανεπιστημιακή αστυνομία όχι μόνο δεν μπορεί να κάνει τίποτε σε περιπτώσεις εγκληματικών ενεργειών, αλλά ακόμη και για τις απλές περιπολίες της χρειάζεται υποστήριξη από διμοιρίες των ΜΑΤ, καθώς είναι ανεπιθύμητη από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ιδεολόγημα 3ο: Η ύπαρξη γιάφκας στις Εστίες της Πολυτεχνειούπολης αποδεικνύει ότι τα πανεπιστήμια προσφέρονται σαν ορμητήρια εγκληματικών ομάδων.

Η ύπαρξη της γιάφκας στις Εστίες της Πολυτεχνειούπολης το μόνο που αποδεικνύει είναι την αδράνεια του κυβερνητικού στελέχους που τοποθετήθηκε ως υπεύθυνος για τις Φοιτητικές Εστίες, από κοινού με τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από την καθυστέρηση της εξάρθρωσής της.

Όπως είναι γνωστό οι Φοιτητικές Εστίες δεν ανήκουν διοικητικά στα πανεπιστήμια, αλλά στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ που ανήκει στο υπουργείο Παιδείας και διοικείται από στέλεχος διορισμένο από την κυβέρνηση. Η φύλαξη δηλαδή των εστιών που ενδιαφέρει εν προκειμένω δεν είναι αρμοδιότητα των πανεπιστημίων, αλλά του ΙΝΕΔΙΒΙΜ.

Σημερινός πρόεδρος του ΙΝΕΔΙΒΙΜ είναι ο Κωνσταντίνος Δέρβος, κομματικό στέλεχος της ΝΔ και πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ 2016 – 2019. Ο οποίος όχι μόνο δεν έκανε τίποτε επί 3 χρόνια για να απομακρύνει τη γιάφκα των εγκληματιών που ήταν εγκατεστημένη στις Εστίες, προστατεύοντας τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που έμεναν σε αυτές, όπως όφειλε ως εκ της θέσης του, αλλά προσέλαβε και πλήρωσε και εργολαβία φύλαξης, ενόσω οι κακοποιοί χρησιμοποιούσαν σαν ορμητήριο τις Εστίες.

Τα ερωτήματα προς τον πρώην πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ παραμένουν αναπάντητα:

-Γιατί τόσα χρόνια δεν έκανε τίποτε για την εξάρθρωση της εγκληματικής ομάδας στη γιάφκα των εστιών;

-Γιατί επί 3 χρόνια δεν προστάτευε τους ενοίκους των εστιών που υποτίθεται ότι διοικούσε;

-Τι έκανε η εργολαβία φύλαξης την οποία το ΙΝΕΔΙΒΙΜ πλήρωνε με χρήματα του ελληνικού δημοσίου; Τι έργο εκτελούσε και τι έργο παρέδινε στους εργοδότες της, ενόσω στις Εστίες κρύβονταν οι κακοποιοί;

Ιδεολόγημα 4ο: Έπρεπε να έρθει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να καταργήσει το άσυλο και να ιδρύσει πανεπιστημιακή αστυνομία, ώστε να αποκατασταθεί η τάξη στα πανεπιστήμια και να εξαρθρωθεί η εγκληματικότητα.

Το ιδεολόγημα καταρρέει από την ιστορική αλήθεια. Που είναι ότι επιτυχημένες επεμβάσεις της ΕΛΑΣ, παρόμοιες με αυτήν που έγινε πρόσφατα, είχαν γίνει και ενόσω ίσχυε το ακαδημαϊκό άσυλο. Μια μεγάλη επέμβαση στις εστίες και πολλές μικρότερες στο campus του ΑΠΘ για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών, σε συνεννόηση με τις πρυτανικές αρχές, το 2010 – 2014, στα χρόνια δηλαδή που ο γράφων ήταν πρύτανης. Κι ακόμη δύο μεγάλες επιχειρήσεις, μια στο ΑΠΘ και μια στην πανεπιστημιούπολη της Αθήνας το 2017 και το 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η αλήθεια είναι ότι τίποτε δεν πρόσφερε η κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου και η ίδρυση των ΟΠΠΙ. Η εξάρθρωση της εγκληματικότητας γίνονταν πάντοτε με επιτυχείς επιθέσεις της ΕΛΑΣ εκεί όπου χρειάζονταν.

Κι αυτό γιατί η προηγούμενη νομοθεσία, πριν καταργηθεί δηλαδή το ακαδημαϊκό άσυλο, επέτρεπε την είσοδο αστυνομικής δύναμης στα πανεπιστήμια, χωρίς την άδεια του πρύτανη, σε περιπτώσεις που διαπράττονταν εγκληματικές πράξεις και κακουργήματα.

Αυτό που συμβαίνει δηλαδή σήμερα με την κατάργηση του ασύλου και την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας περιγράφεται από τη γνωστή φράση:

«Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν».

Ή αλλιώς «πολύ φασαρία για το τίποτε»

Όχι μόνο δεν πρόσφεραν κάτι θετικό αυτές οι αυταρχικές πολιτικές επιλογές, αλλά αντίθετα, προσέθεσαν και πολλά καινούργια προβλήματα.

Καθώς η μόνιμη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια αποδείχθηκε ότι είναι παράγοντας ανωμαλίας, που διαταράσσει την ομαλή λειτουργία τους και θέτει την πανεπιστημιακή κοινότητα σε μεγάλους κινδύνους.

Διαρκείς έλεγχοι φοιτητριών και φοιτητών από αστυνομικούς, με αποτέλεσμα πολλοί να χάσουν τις εξετάσεις τους επειδή τους καθυστέρησαν οι έλεγχοι. Διαρκείς συγκρούσεις χωρίς νόημα με την αστυνομία, ξύλο και βίαιες επιθέσεις σε βάρος φοιτητών που αντιδρούν στην αστυνομική παρουσία, όπως και άχρηστες προσαγωγές φοιτητριών και φοιτητών στην ασφάλεια και καταχρηστική χρήση δακρυγόνων, είναι στην καθημερινή ατζέντα πλέον του ΑΠΘ.

Το οποίο, εδώ και καιρό, έγινε κέντρο δοκιμαστικής εφαρμογής της αυταρχικής πολιτικής της αστυνομοκρατίας, επειδή βρέθηκαν πρόθυμες γι’ αυτό οι φιλικά διακείμενες προς την κυβέρνηση πρυτανικές του αρχές.

Η πρόσφατη διάλυση με χρήση χημικών από πλευράς αστυνομίας μιας ειρηνικής συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου, την οποία παρακολουθούσαν 5.000 νέες και νέοι, είναι ένα μέρος του απολογισμού της εδώ και 9 μήνες αστυνομοκρατίας στο ΑΠΘ, με τη συνεχή παρουσία ΜΑΤ, αύρας και αστυνομικών με πολιτικά.

Είναι θαύμα πως εκείνο το βράδυ αποφεύχθηκαν τα χειρότερα στη Θεσσαλονίκη…

Με τις πρυτανικές αρχές, που σύμφωνα με το Σύνταγμα και με τους νόμους του κράτους είναι επιφορτισμένες με την ευθύνη της ασφάλειας της πανεπιστημιακής κοινότητας, να παραμένουν άφωνες και αδρανείς μπροστά στον κίνδυνο που η αστυνομική επέμβαση έθεσε 5.000 φοιτήτριες και φοιτητές.

Εντωμεταξύ και ενόσω οι αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονται επί 9 μήνες στρατοπεδευμένες εντός του ΑΠΘ, λίγα μέτρα πιο πέρα η διακίνηση ναρκωτικών και ποιος ξέρει και ποιες άλλες παραβατικές και έκνομες πράξεις συνεχίζονται κανονικότατα, κάτω από τη μύτη της αστυνομίας.

Και φυσικά οι υπαίτιοι για τον βανδαλισμό της υπό κατασκευή βιβλιοθήκης, που είναι η αιτία για τη μόνιμη στρατοπέδευση αστυνομικών δυνάμεων στο ΑΠΘ, τόσον καιρό παραμένουν ασύλληπτοι…

Πηγή: Tvxs

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Κολωνός: Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος παίρνει θέση για την ντροπιαστική εισαγγελική πρόταση

5700685

Κολωνός: Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος παίρνει θέση για την ντροπιαστική εισαγγελική πρόταση

"Απορριπτέα και επιστημονικά αβάσιμη οποιαδήποτε πρόταση που βασίζεται στο ότι ένα παιδί 12 ετών θα…

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

mist erdo

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

«Καλούμε την κυβέρνηση, να προβεί άμεσα στις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες απέναντι στη νέα αυτή τουρκική…