"Πονόκεφαλος" για τη Φθιώτιδα οι αγριόχοιροι

Χωράφια καλαμποκιού καθώς και ηλίανθου έχουν καταστραφεί ολοσχερώς από την κατάβαση των αγριόχοιρων από ορεινές σε πεδινές περιοχές, με τους αγρότες να βλέπουν τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς να πηγαίνουν χαμένοι, αυξάνοντας παράλληλα τα έξοδά τους. Οι ίδιοι δηλώνουν απελπισμένοι και εμφανίζονται απογοητευμένοι, καθώς όπως λένε χαρακτηριστικά «κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμάς» και ζητούν να βρεθεί ένας τρόπος αποζημίωσης των καταστροφών από τον ΕΛΓΑ.

Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι ενώ έχει υπογραφεί από τις αρχές Αυγούστου από το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας η απόφαση που επιτρέπει τη θήρευση μεγαλύτερου αριθμού αγριόχοιρων κατά την κυνηγητική περίοδο, που αναμένεται να ξεκινήσει στις 15 Σεπτεμβρίου, δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί το ΦΕΚ που θα επικυρώσει αυτή την απόφαση.

Ωστόσο, η αύξηση του πληθυσμού των αγριόχοιρων δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο στις καλλιέργειες. Μεγάλος είναι ο κίνδυνος τόσο για τα οχήματα όσο και για τους επιβαίνοντες που κινούνται στην περιοχή, ειδικά κατά τη διάρκεια των βραδινών ωρών. Δεν είναι λίγα τα τροχαία που έχουν σημειωθεί στην περιοχή με αποτέλεσμα υλικές ζημιές χιλιάδων ευρώ. Σύμφωνα με το Δασαρχείο της Λαμίας η όλη κατάσταση είναι γνωστή εδώ και τέσσερα με πέντε χρόνια και οι καταγγελίες που έχουν γίνει δεν αφορούν μόνο το οροπέδιο Δομοκού, αλλά και άλλες περιοχές της Φθιώτιδας.

Μάλιστα, σημειώνεται πως στη μέση της περσινής κυνηγετικής περιόδου, είχε βγει απόφαση από το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας που αυξάνει την κάρπωση των κυνηγών, από έξι αγριόχοιρους σε δέκα. Ωστόσο, το πρόβλημα δε λύθηκε και ειδικά τη φετινή χρονιά έχει γίνει ακόμη μεγαλύτερο. Το πρόβλημα με τα αγριόχοιρους είναι γνωστό και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το οποίο και αναζητεί λύσεις.

Σύμφωνα με ειδικούς, το μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει από τον υβριδισμό. Πρόκειται για το ζευγάρωμα του αγριόχοιρου με τα ημίαιμα (σ.σ. χοίροι ελευθέρας βοσκής) που έχει ως αποτέλεσμα οι ετήσιες γέννες των «υβριδικών» αγριόχοιρων από δυο που είναι κανονικά να ανέρχονται συχνά σε τρεις, ενώ η κάθε γέννα αντί για έξι που είναι συνήθως τα νεογνά, να φτάνουν τα οκτώ και πολλές φορές και τα 10, ανεβάζοντας έτσι τον συνολικό πληθυσμό με ραγδαίους ρυθμούς.