Είμαι η…
Πολυξένη Καράκογλου.
Παίζω…
Πιάνο και μου αρέσει να τραγουδώ, να ανακαλύπτω και να γνωστοποιώ τα καλά τραγούδια του χθες και του σήμερα.
Η σχέση μου με τη μουσική…
Ξεκίνησε από τα έξι μου και είναι ο ακρογωνιαίος λίθος μου. Οσοι με ξέρουν μου βάζουν διάφορα χαϊδευτικά γύρω από τη μουσική.
Η μεγαλύτερή μου φιλοδοξία…
Τραγουδώντας να κάνω τους άλλους να χαμογελούν και να πατάνε πιο γερά στα πόδια τους. Αυτό είναι και στόχος ζωής.
Είμαι…
24 ετών και έχω σπουδάσει γεωπόνος στην Αθήνα.
Είμαι fan…
Οσων δεσμεύονται σε αυτό που αγαπούν και είναι συνεπείς στον ίδιο τους τον εαυτό. Η επιμονή και η συνέπεια είναι αρετές που εκτιμώ πολύ.
Σιχαίνομαι…
Τη μοιρολατρία, την τσιγκουνιά –κυριολεκτικά και μεταφορικά– και την ανειλικρίνεια.
Οταν δεν παίζω μουσική…
Σιγομουρμουρίζω τραγούδια που ακούω στο αμάξι ή στη δουλειά. Αλλη μια πιθανότητα για να μην παίζω μουσική είναι να κοιμάμαι. Αλλιώς αδύνατο!
Σε δέκα χρόνια…
Θα είναι 2028 και εύχομαι να έχω αλλάξει προς το καλύτερο, να έχω ως μόνο μου επάγγελμα τη μουσική και μια μερίδα του κόσμου να ακούει τα τραγούδια μου και να τα σιγοτραγουδάει, όπως τώρα εγώ στο αμάξι!
Η μουσική είναι…
Σαν τον καφέ. Σε συντροφεύει σε κάθε στιγμή και πάντα υπάρχει χρόνος για λίγο ακόμη.
Είμαι fan…
των συνεργατών μου, της Αθηνάς και του Γρηγόρη, καθώς και της ομάδας της Μικρής Αρκτου που δίνει βήμα σε νέες δουλειές με αγάπη και εμπιστοσύνη.
Αγαπημένοι στίχοι…
«Εσύ όπου κι αν πας, σ’ όποιο ταξίδι, σε λάθος στάση θα κατεβείς» (Μάνος Ελευθερίου), «Στο πάτωμα τα ρούχα σου αδειανά μετάξια του κορμιού σου είναι φτερά» (Παρασκευάς Καρασούλος).
Τραγούδι που δεν θα μπορούσα αλλά θα ήθελα να είχα γράψει…
«Θα ’θελα να ’σουνα εδώ» (Χρήστος Θηβαίος).
Θα μας δείτε/ακούσετε…
Στις 25 Γενάρη και την 1 Φλεβάρη στην παρουσίαση του δίσκου μας στον Ιανό με την Αθηνά Σπανού και τον Γρηγόρη Πολύζο. Είναι ένα πρόγραμμα που έχει επιμεληθεί η Μαργαρίτα Μυτιληναίου με πολλή αγάπη. Τη σκηνή θα μοιράζομαι με τον φίλο μου και συνεργάτη Δημήτρη Βουτσά, ο οποίος θα παρουσιάσει κι εκείνος τραγούδια από την επερχόμενη δισκογραφική του δουλειά.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα…
Οταν διακρίθηκα στην 4η Ακρόαση της Μικρής Αρκτου. Από εκείνη τη μέρα, πέντε χρόνια πριν, ξεκίνησα ένα μουσικό ταξίδι γεμάτο εμπειρίες που δεν έχουν τελειωμό.
Η πολιτική…
Είναι στάση ζωής και μέρος της καθημερινότητας. Οφείλω σε μένα και στους γύρω μου να γνωρίζω τι συμβαίνει στη χώρα μου και διεθνώς και όσο μπορώ να κάνω κάτι καθημερινά για να γίνουν οι μέρες που θα έρθουν καλύτερες.
Η θρησκεία…
Δεν με αφορά και ποτέ δεν με επηρέασε. Η πίστη σε κάτι άυλο μου δημιουργεί την αίσθηση της εναπόθεσης. Παρ’ όλα αυτά πάντα ακούω και θέλω να βλέπω την οπτική γωνία και των ανθρώπων που διαφωνώ.
Στα άμεσα σχέδιά μας…
Είναι ο δίσκος μας «Πολύχρωμες ζακέτες» που θα κυκλοφορήσει από τη Μικρή Αρκτο.
