Newsroom

Newsroom

"Πόλεμος στη Συρία θα σημάνει περιφερειακές συγκρούσεις"

Του Γιάννη Συμεωνίδη «Δεν πρόκειται να γίνει παγκόσμιος πόλεμος, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι μια διεθνής επέμβαση στη Συρία θα…

syria3

Του Γιάννη Συμεωνίδη

«Δεν πρόκειται να γίνει παγκόσμιος πόλεμος, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι μια διεθνής επέμβαση στη Συρία θα προκαλέσει περιφερειακές συγκρούσεις». Αυτήν την άποψη καταθέτει στο www.koutipandoras.gr ο ερευνητής του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ), Ηλίας Τασόπουλος, ο οποίος τονίζει πως ο Μπαράκ Ομπάμα θα επιθυμούσε να αποφύγει εμπλοκή των ΗΠΑ σε νέα πολεμική σύρραξη στη Μέση Ανατολή από τη στιγμή που οι προτεραιότητές του αυτήν τη στιγμή είναι διαφορετικές.

«Ο αμερικανός πρόεδρος θα προτιμούσε να εστιάσει στο εσωτερικό μέτωπο, δηλαδή στην πλήρη ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας του και στη μείωση της ανεργίας. Ο κ. Ομπάμα έχει αποδείξει ότι είναι πολιτικός της συναίνεσης και των πρακτικών λύσεων, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Τζορτζ Μπους, ο οποίος ήθελε να αλλάξει μονομερώς και με τη χρήση πολεμικής ισχύος το στάτους κβο στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος υπάρχουν δύο τάσεις, μία υπέρ και μία κατά της επέμβασης στη Συρία. Αυτές προσπαθεί να συγκεράσει ο κ. Ομπάμα, γι’ αυτό κι εκτιμώ πως θα καταλήξει σε μια μέση λύση, ναι μεν της στρατιωτικής εμπλοκής, αλλά όχι στην έκταση και στο βάθος χρόνου που θα επιθυμούσαν οι πιο σκληροπυρηνικοί και στο εσωτερικό του κόμματός του», υπογραμμίζει ο κ. Τασόπουλος.

Ο ερευνητής του ΚΕΜΜΙΣ, εξάλλου, διακρίνει τη στάση της διεθνούς κοινότητας απέναντι στο καθεστώς του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Ασαντ από εκείνη που κράτησε σε βάρος του Μοαμάρ Γκαντάφι. Στην περίπτωση του επί δεκαετίες ηγέτη της Λιβύης όλα έγιναν πολύ γρήγορα, ενώ στη Συρία ο εμφύλιος μαίνεται τα τελευταία τρία χρόνια κι αν δεν είχε δημιουργηθεί παγκόσμιος σάλος για τη χρήση χημικών όπλων είναι πολύ πιθανό η Δύση να παράμενε αδρανής.

Επιπλέον, ο κ. Τασόπουλος εκτιμά πως η Ουάσιγκτον δεν πρέπει να φοβάται τόσο τις αντιδράσεις της Ρωσίας, η οποία έχει κρατήσει μέχρι στιγμής μια στάση ήπιας στήριξης ή απλώς ανοχής του κ. αλ Ασαντ, αλλά το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, τη σιιτική στρατιωτική και πολιτική οργάνωση που χρηματοδοτούν τόσο ο πρόεδρος της Συρίας όσο και η Τεχεράνη και η οποία είναι πολύ πιθανό να πλήξει ως αντίποινα στόχους στο Λίβανο, όπου διατηρεί τη βάση της κι ο οποίος είναι η πρώτη υποψήφια χώρα για επέκταση των πολεμικών συρράξεων. «Η Χεζμπολάχ έφερε τις ΗΠΑ στη Συρία», σημειώνει ο κ. Τασόπουλος, προσθέτοντας με νόημα πως στη «γωνία» περιμένει το Ισραήλ.