Ποδοσφαιρική αβεβαιότητα στη δίνη του πολέμου

O Λούκας Ράνγκελ αποφάσισε το προηγούμενο καλοκαίρι να κάνει το βήμα από το πρωτάθλημα της Φινλανδίας σε αυτό της Ουκρανίας, παίρνοντας μεταγραφή για την Βόρσκλα Πολτάβα, σε μια πόλη ανάμεσα στο Κίεβο και στο Χάρκοβο. Η ομάδα του ήταν για χειμερινή προετοιμασία στην Τουρκία και επέστρεψε στη βάση της τρεις μέρες πριν τη ρωσική εισβολή. Ο Βραζιλιάνος ήταν σε πανικό. Γέμισε το σακίδιό του με τα απαραίτητα και μαζί με δύο συμπατριώτες του κληρικούς, ξεκίνησε το ταξίδι της απόδρασης. Έκανε οδικώς 30 ώρες χωρίς ύπνο για να φτάσει στο Λβιβ, βλέποντας τη φρίκη του πολέμου να εκτυλίσσεται τριγύρω του. Περπάτησαν πέντε ακόμα ώρες μέσα στο χιόνι, περίμεναν ανάμεσα σε κλάματα και αποχαιρετισμούς στα σύνορα με την Πολωνία και κατάφεραν τελικά να περάσουν στην άλλη πλευρά. Το ποδόσφαιρο, η καριέρα, τα υπάρχοντά του ήταν σε δεύτερη μοίρα.

 Έπρεπε να σώσει τη ζωή του, να βρει τρόπο να φτάσει στην οικογένειά του πίσω στη Βραζιλία. Η ιστορία του Λούκα είναι μία από τις πολλές ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη του πολέμου, έχοντας μεταναστεύσει σε μια ξένη χώρα για να κάνουν τη δουλειά τους. Να παίξουν, δηλαδή, ποδόσφαιρο. Όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στη Ρωσία, καθώς οι περισσότεροι θέλουν να αποχωρήσουν. Ειδικά κάποιοι, που είναι Ουκρανοί, όπως ο Γιάροσλαβ Ρακίτσγι της Ζενίτ. Παγιδευμένοι σε μια κρίση χωρίς προηγούμενο στην καριέρα τους, περίμεναν από τις αρμόδιες αρχές να δώσουν λύση. Η απόφαση που έλαβαν μάλλον δεν το πετυχαίνει.

Η απελπισία του Τσέφεριν

«Ήμουν στο τηλέφωνο για 48 ώρες με τις ομάδες και τους προπονητές, προκειμένου να τους βοηθήσω να φύγουν από την Ουκρανία», είπε ο πρόεδρος της UEFA, Αλεκσάντερ Τσέφεριν, στο συνέδριο των Financial Times. «Είναι δύσκολο για μένα να εξηγήσω πώς λυπηρές ήταν αυτές οι συζητήσεις. Ενας από τους παίκτες που άφησαν την Ουκρανία ήρθε στο σπίτι του, ένας άλλος ήρθε σήμερα. Μου είπαν για τα παιδιά τους και για τις βόμβες που έσκαγαν έξω από το σπίτι τους», πρόσθεσε. Η UEFA άλλαξε έδρα στον τελικό του Champions League, που ήταν προγραμματισμένος να διεξαχθεί στη Ρωσία και ακύρωσε τη συμφωνία με τον κολοσσό της Gazprom, με την οποία είχε χορηγική σχέση εδώ και πολλά χρόνια. Οι ομάδες αποκλείστηκαν από τις διοργανώσεις, ενώ το ίδιο συνέβη και με την Εθνική Ρωσίας από τα προκριματικά του Μουντιάλ. Τι συμβαίνει όμως με τους παίκτες που αγωνίζονται στο ρωσικό πρωτάθλημα;

«Προκειμένου να διευκολύνουμε την αποχώρηση ξένων παικτών και προπονητών από τη Ρωσία, με
δεδομένο το ότι οι ομάδες της ποδοσφαιρικής ένωσης της χώρας δεν έφτασαν σε κοινή συμφωνία, οι ξένοι ποδοσφαιριστές και προπονητές έχουν τη δυνατότητα να αναστείλουν τα συμβόλαιά τους με τις ομάδες μέχρι το τέλος της σεζόν της Ρωσίας. Αυτό σημαίνει ότι θα θεωρούνται εκτός συμβολαίου μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2022 και έτσι θα μπορούν να να υπογράψουν σε άλλη ομάδα, χωρίς συνέπειες», ανέφερε η ανακοίνωση της FIFA.  Μολονότι η απόφασή αυτή δίνει στους παίκτες διέξοδο από το ρωσικό πρωτάθλημα, δεν λύνει το πρόβλημά τους. Γιατί, ακόμα κι αν υπογράψουν κάπου μέσα στον Μάρτιο μέχρι το τέλος Ιουνίου, στη συνέχεια το συμβόλαιό της με τις ρωσικές ομάδες θα τεθεί ξανά σε ισχύ και θα πρέπει να επιστρέψουν. Η ισχύ της απόφασης ξεκινά από τις 10 Μαρτίου και αναμένεται να επηρεάσει περίπου 100 ποδοσφαιριστές. Αντίστοιχη είναι η απόφαση και για τους ξένους της Ουκρανίας, το πρωτάθλημα της οποία σταμάτησε λόγω στρατιωτικού νόμου.

Αναζητώντας μόνιμη λύση

Η FIfpro, ο παγκόσμιος σύνδεσμός ποδοσφαιριστών, χαρακτήρισε την κίνηση «δειλή». «Θα είναι πολύ δύσκολο για τους παίκτες να βρουν εργασία για το υπόλοιπο τη σεζόν, με την αβεβαιότητα να πλανάται και μέσα σε λίγες εβδομάδες, θα βρεθούν ξανά σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Η απόφαση δεν ικανοποιεί ούτε τις περιπτώσεις των παικτών με βραχυπρόθεσμα συμβόλαια στη Ρωσία, που τυπικά λήγουν τον Δεκέμβριο και ίσως δεν θέλουν να επιστρέψουν μετά τις 30 Ιουνίου του 2022. Η Fifpro επικοινώνησε στη FIFA ότι οι παίκτες αυτοί θα πρέπει να μπορούν να λύσουν τα συμβόλαιά τους οριστικά». Η επιστολή της Fifpro, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Φόρουμ Πρωταθλημάτων, έναν οργανισμό που εκπροσωπεί πάνω από 40 διοργανώσεις, προκαλεί νέους πονοκεφάλους στην παγκόσμια Ομοσπονδία, που αναζητά έναν τρόπο να κινηθεί εντός πλαισίου και να μην δημιουργήσει δεδικασμένα που στη συνέχεια θα επηρεάσουν την ομαλή λειτουργία τους.

Είναι όμως σαφές, ότι στην πράξη η μονομερής αναστολή συμβολαίων μέχρι τις 30 Ιουνίου, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ποια ομάδα θα επενδύσει σε έναν ποδοσφαιριστή για τρεις μήνες; Πώς θα διασφαλιστεί ότι δεν θα εκμεταλλευτούν την απελπισία των παικτών; Τι θα συμβεί μετά τις 30 Ιουνίου, όταν κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι η κατάσταση στη Ρωσία, την Ουκρανία και στην Ευρώπη ολόκληρη; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. 

Εξάλλου, δεν είναι καν γνωστό μέχρι πότε θα διαρκέσει ο αποκλεισμός των ρωσικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις. Ακόμα κι αν κάποιοι πειστούν να επιστρέψουν, το ποδοσφαιρικό εμπάργκο είναι πιθανόν να έχει δημιουργήσει μια εντελώς νέα κατάσταση, στην οποία κι οι ίδιες οι ομάδες δεν θα μπορούν να τους πάρουν πίσω. Οι συζητήσεις όλων των πλευρών συνεχίζονται, χωρίς ακόμα να έχει βρεθεί μια λύση που να τους καλύπτει όλους. Σ΄ έναν πόλεμο,
φυσικά, κανείς δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις. Όταν άνθρωποι σκοτώνονται και χάνουν τα σπίτια τους, η δουλειά και το ποδόσφαιρο περνούν σε δεύτερη μοίρα. Είναι όμως μια ακόμα ένδειξη απουσίας λύσεων από εκείνους που βρίσκονται στην κορυφή του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr