Πλαστά δάνεια στο υπουργείο Πολιτισμού: Η μεθοδολογία που ακολουθούσαν οι κατηγορούμενοι σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη

Η μεθοδολογία που ακολουθούσαν τα μέλη του ΔΣ του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Πολιτισμού (ΤΑΥΠΥΠΠΟ) προκειμένου να χορηγούν τα πλαστά δάνεια και οικονομικά βοηθήματα την περίοδο 2012 – 2014, περιγράφεται αναλυτικά στο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών που αποκάλυψε το documentonews.gr.

Πρόκειται για το βούλευμα «φωτιά» με το οποίο παραπέμπονται συνολικά 14 άτομα προκειμένου να δικαστούν για πλαστά και αγύριστα δάνεια του ΤΑΥΥΠΠΟ από τα οποία το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε με 282.000 ευρώ.

Μεταξύ αυτών ο πρόεδρος της ΠΟΕΥΠΠΟ και πρόεδρος στο ΤΑΥΠ-ΥΠΠΟ από το 2002 μέχρι και το 2017 Ιωάννης Τσακοπιάκος, ο πρώην διευθυντής του Ταμείου Γιώργος Βλαντής, μέλη των διοικήσεων του Ταμείου αλλά και συνδικαλιστές. Τα αδικήματα τα οποία τους αποδίδονται κατά περίσταση σε βαθμό κακουργήματος αφορούν σε «συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση», «πλαστογραφία», «ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία», «νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα» και «υπεξαίρεση».

Σύμφωνα με όσα υπογραμμίζονται στο παραπεμπτικό βούλευμα την περίοδο 2012 – 2014, τα μέλη του ΔΣ του ΤΑΥΠΥΠΠΟ, φέρονται να υπέβαλλαν, αίτηση για λογαριασμό των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού, δίχως οι ίδιοι να το γνωρίζουν, προκειμένου να λάβουν δάνειο ή οικονομικό βοήθημα. Το ύψος του δανείου ανέρχονταν από 1.000 ως 3.000 ευρώ ανά υπάλληλο. Οι αιτήσεις ήταν βέβαια «πλαστές» όπως επίσης «πλαστογραφημένες» ήταν και οι υπογραφές των υπαλλήλων που υποτίθεται ότι ζητούσαν τα βοηθήματα ή δάνεια. Οι «πλαστές αιτήσεις» καταχωρούνταν στη συνέχεια στο εκάστοτε βιβλίο πρωτοκόλλου, όπου και λάμβαναν αύξοντα αριθμό, ενώ εισάγονταν προς συζήτηση στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ του ΤΑΥΠΥΠΠΟ. Ο κατηγορούμενος πρώην διευθυντής του Ταμείου, Γιώργος Βλαντής, φέρεται να εισήγαγε προς συζήτηση στο ΔΣ τις πλαστές αιτήσεις, οι οποίες γινόταν δεκτές, πάντοτε με ομόφωνη γνώμη των μελών του ΔΣ. Η κομπίνα δεν σταματούσε εδώ. Μετά τις συνεδριάσεις υπογράφονταν και αποδείξεις πληρωμής για τον κάθε υπάλληλο, από μπλοκ που έφερε αρίθμηση αλλά και σφραγίδα από το ΤΑΥΠΥΠΠΟ. Επρόκειτο επίσης για πλαστές αποδείξεις, καθώς οι υπάλληλοι ούτε αιτήθηκαν αλλά ούτε και έλαβαν χρήματα.

Ως λόγος για τη χορήγηση δανείων ή βοηθημάτων αναφερόταν υποτιθέμενες ιατρικές δαπάνες, ενώ τα δάνεια ήταν άτοκα με ορίζοντα αποπληρωμής τους 16 μήνες. Για την αποπληρωμή του δανείου υποτίθεται ότι ο φερόμενος ως δανειολήπτης αποδεχόταν να παρακρατούνται από τη μισθοδοσία του οι προϋπολογισμένες μηνιαίες δόσεις. Προκειμένου να μην γίνει η παρακράτηση και αντιληφθούν οι υπάλληλοι την κομπίνα που είχε στηθεί εν αγνοία τους, ακολουθούσε νέα αίτηση. Αυτή τη φορά για «μετατροπή του δανείου σε οικονομικό βοήθημα. Η αίτηση καταχωρούνταν και πάλι «ψευδώς« στο βιβλίο πρωτοκόλλου. Ακολουθούσε νέο ΔΣ του ΤΑΥΠΥΠΠΟ. Ο Γ. Βλαντής φέρεται να εισηγούνταν την αποδοχή των αιτήσεων όπως και γινόταν. Επίσης καταχωρούνταν στο βιβλίο εξερχομένων υποτιθέμενη αλληλογραφία με την εκάστοτε υπηρεσία με την οποία ζητούσαν «να αγνοήσει προηγούμενο έγγραφο για τη δανειοδότηση». Τα έγγραφα ωστόσο δεν εντοπίστηκαν, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο αριθμός των αιτήσεων δεν συμφωνούσε με τον αριθμό πρωτοκόλλου ή με τα πρακτικά του ΔΣ.