Πιο δεξιά είναι ο τοίχος, Κυριάκο…

Δεν υπάρχει πιο δεξιά. Μέσα σε λίγους μήνες ο Μητσοτάκης εξάντλησε όλο το ακροδεξιό οπλοστάσιο.  Έστησε ένα κράτος που θα ζήλευε και η Θάτσερ. Ελεγξε την πληροφορία με την αρωγή του νέου Μπερλουσκόνι, του Μαρινάκη. Υποκλίνεται στις ορέξεις των οικονομικών ελίτ και πρώτα  από όλους στον Λάτση. Ξηλώνει μεθοδικά το κοινωνικό κράτος.

Καταφεύγει σε μία πρωτοφανή καταστολή με  μπροστάρη τον διάδοχο του Παπαδόπουλου στη νεολαία της ΕΠΕΝ, τον Βορίδη. Δυσφημεί σταθερά, καθημερινά το δημόσιο πανεπιστήμιο σε όφελος των κολεγίων. Δίνει ασυλία στους τραπεζίτες για τα θαλασσοδάνεια, στα «λευκά κολάρα» που λήστεψαν το δημόσιο και προχωρά στην παραγραφή αδικημάτων που βαρύνουν πολιτικό προσωπικό.  Είναι μερικά μόνο από τα κατορθώματα του πρωθυπουργού.  Τον αυταρχικό και νέο – συντηρητικό κατήφορο βεβαίως ελπίζει ότι θα τον περάσει αλώβητος.  Για αυτό άλλωστε αλλάζει συνεχώς την πολιτική ατζέντα.

Όπως τελευταία που βλέποντας τη συντριβή του σε ζητήματα που είχε επενδύσει προεκλογικά, το προσφυγικό και η δήθεν εισοδηματική ενίσχυση της μεσαίας τάξης, ποντάρει τώρα στο δόγμα «νόμος και τάξη». Εφαρμόζοντας το συγκεκριμένο δόγμα από την μια ικανοποιεί την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος, δηλαδή τον Σαμαρά και τους «λαγούς» του  Βορίδη και Αδωνη  που συνεχώς κερδίζουν εσωκομματικά έδαφος  ενώ από την άλλη κάνει promotion στα κολέγια παρουσιάζοντας ως άντρα ανομίας τα δημόσια πανεπιστήμια. Το σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη  είναι λοιπόν συγκεκριμένο και σαφέστατο.  Για αυτό άλλωστε κάνει την… «πάπια» σε δηλώσεις που δικαιολογούν και παροτρύνουν την αστυνομική αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό των ΜΑΤ σε φοιτητές και τις επιδρομές τους σε κλαμπ. Για τα καρτέλ των ναρκωτικών τσιμουδιά.

Υπάρχει όμως ένας παράγοντας που δε φαίνεται να απασχολεί την ηγεσία Μητσοτάκη. Είναι αυτό της δημοκρατίας. Της έννοιας που αγκαλιάζει την πλειοψηφία της κοινωνίας παρά τους αλαλαγμούς των Βορίδηδων και των Κυρανάκηδων. Μία έννοια που δεν περιορίζεται στους αριστερούς, στους προοδευτικούς πολίτες ή ακόμα στους κεντρώους. Αφορά και πολίτες που ακολουθούν τη ΝΔ. Πολίτες που αργά ή γρήγορα θα αντιδράσουν στην αντιδημοκρατική πορεία της ηγεσίας. Βεβαίως, είναι και ο Ορμπαν , ο Κουρτς  και οι διάφοροι Σαλβίνι που βλέπουν τα ποσοστά τους σε υψηλά επίπεδα. Από αυτούς παραδειγματίζεται ο Κυριάκος. Μόνο που σε Αυστρία, Ουγγαρία και σε χώρες που κυβερνούν ή πρωτοστατούν οι προαναφερόμενοι, δεν υπάρχει… ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει δηλαδή μια ισχυρή Αριστερά που θα δώσει με όλους τους δημοκρατικούς πολίτες τη μάχη για την ήττα  της ΝΔ ώστε  να σταματήσει ο αντιδημοκρατικός κατήφορος. Η μεγάλη δημοκρατική, προοδευτική παράταξη της αριστεράς  είναι εδώ.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr