Πίνδος Κόνιτσας: Η ποδοσφαιρική ομάδα που αντέδρασε στα φασιστοειδή

Η επίθεση που δέχθηκαν από κουκουλοφόρους φασίστες ανήλικοι πρόσφυγες από την δομή της Κόνιτσας που έπαιζαν μπάσκετ αμέριμνοι, ήρθε να προστεθεί στη μακρά λίστα των επεισοδίων ρατσιστικής βίας που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. «Είναι μίσος τελικά ή δειλία;», όπως αναρωτιέται εύλογα ο Βέβηλος στο τραγούδι του «Το Μίσος». Τα άτομα που βρίσκονταν πίσω από το συμβάν ταυτοποιήθηκαν και σύμφωνα με την Αστυνομία εις βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία για τα αδικήματα της απρόκλητης σωματικής βλάβης, της απειλής, της εξύβρισης και της κλοπής κατά συναυτουργία, με την επιβαρυντική περίσταση του ρατσιστικού χαρακτηριστικού των πράξεων. Από τους τέσσερις που ταυτοποιήθηκαν, οι τρεις ήταν ανήλικοι και μαζί τους ένας τριαντάρης, εμφανώς με συντονιστικό ρόλο, ο οποίος σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι μέλος της Χρυσής Αυγής.

Η άναδρη επίθεση με ρόπαλα σε μικρά παιδιά δεν σόκαρε μόνο τα ίδια τα θύματα και την τοπική κοινότητα, αλλά ολόκληρη τη χώρα. Ανάλογο αντίκτυπο όμως είχε και η απάντηση που δόθηκε από την τοπική ομάδα της Πίνδου Κόνιτσας. «Η Κόνιτσα λέει όχι στη βία και τον ρατσισμό», έγραφε με άσπρα γράμματα σε μαύρο φόντο το πανό που σήκωσαν οι παίκτες της ομάδας στον αγώνα με την Ανατολή. Οι δύο ομάδες βγήκαν μαζί στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας το πανό και οι γηπεδούχοι το έδειξαν πριν τη σέντρα, ενώ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν εκεί αναρτημένο, για να θυμίζει σε όλους ότι αντίστοιχες συμπεριφορές δεν έχουν θέση στον αθλητισμό.

«Έχουμε προσφυγικές ρίζες»

Η Πίνδος είναι μια ομάδα που «τρέχει» χάρη στο μεράκι μιας παρέας πέντε ατόμων, η οποία δεν έχει την τυπική διοικητική δομή ενός ποδοσφαιρικού σωματείου. Υπάρχει ο πρόεδρος γιατί πρέπει και οι υπόλοιποι ασχολούνται με τις ανάγκες και την καθημερινότητα της ομάδας. «Ο μισός και πλέον πληθυσμός της Κόνιτσας είναι από Μικρά Ασία. Και εμείς στο Διοικητικό Συμβούλιο της Πίνδου οι τρεις στους πέντε έχουμε ρίζες από τη Μικρά Ασία. Είναι λογικό λοιπόν να είμαστε  πιο ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με πρόσφυγες. Αποφασίσαμε λοιπόν να βγάλουμε ένα πανό που να καταδικάζει αυτό που έγινε, γιατί βλέπαμε ότι σε θεσμικό επίπεδο δεν υπήρξε η αντίδραση που περιμέναμε. Έτσι, αποφασίσαμε να αντιδράσουμε εμείς», λέει στο Κουτί της Πανδώρας ο Σπύρος, μέλος της παρέας που βρίσκεται διοικητικά πίσω από την Πίνδο.

Η ανάρτηση του πανό δεν ήταν η μοναδική κίνηση αλληλεγγύης της ομάδας προς τους πρόσφυγες. Από τον Μάρτιο του 2016, όταν Το κέντρο Παιδικής Μέριμνας στην Κόνιτσα μετατράπηκε σε μια δομή φιλοξενίας προσφύγων, κυρίως οικογενειών, η ποδοσφαιρική ομάδα προσπαθεί να στέκεται αλληλέγγυα στο πλευρό τους. «Όταν είχαν έρθει πριν από τρία χρόνια για πρώτη φορά πρόσφυγες στη δομή είχαμε κάνει κινήσεις για να συγκεντρώσουμε ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης, ενώ έχουμε παίξει και φιλικό μαζί τους. Όχι με τα παιδιά αυτά που δέχθηκαν τώρα την επίθεση, αλλά με τους προηγούμενους που έμεναν στην δομή. Είναι άνθρωποι που απλά αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον και έχουμε αναπτύξει και φιλίες μαζί τους. Παιδιά που τώρα βρίσκονται σε Σουηδία, Νορβηγία, Γερμανία, επικοινωνούν μαζί μας και ακόμα μας λένε ευχαριστώ για την συμπεριφορά που είχαμε απέναντί τους. Κανονικά φιλαράκια», προσθέτει ο Σπύρος που ξεκαθαρίζει: «Το ξέρω πως στο ποδόσφαιρο πλέον, ειδικά στο υψηλότερο επίπεδο λένε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν μηνύματα που να μην αφορούν το παιχνίδι, όμως το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι της κοινωνίας και πρέπει να την εκφράζει».

Παρουσία και στην αντιρατσιστική εκδήλωση

Η απόφαση πάντως για μια ξεκάθαρη θέση, όπως αυτή που εκφράστηκε στο πανό, δεν έρχεται χωρίς κόστος. «Φυσικά και είχαμε και αρνητικές αντιδράσεις. Υπάρχει μια μερίδα εδώ στην Κόνιτσα που βρίσκεται πίσω από αυτά, μην φανταστείς, μια παρέα 15-20 ατόμων. Όχι ότι δεν υπάρχουν παραπάνω, απλά αυτοί εκδηλώνονται. Φώναζαν από την κερκίδα όταν εμφανίσαμε το πανό ότι “μας κάνετε ρεζίλι, μας δυσφημείτε” και άλλα τέτοια. Εμείς είμαστε κατά της βίας και κατά του ρατσισμού. Την επόμενη μέρα μάλιστα η ομάδα έδωσε το “παρών” σε συλλαλητήριο», λέει ο Σπύρος στο Κουτί της Πανδώρας. Πράγματι, το πανό της ομάδας ήταν σε περίοπτη θέση στη αντιρατσιστική εκδήλωση που διοργανώθηκε στην Κόνιτσα με πρωτοβουλία τον Συλλόγου του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, μαζί με μερικά ακόμα. Όπως εκείνο με το μήνυμα που τα λέει όλα: «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;».

Σε απομακρυσμένα μέρη, το ποδόσφαιρο και όλες οι μορφές αθλητισμού, εκτός από τον αμιγώς αθλητικό ρόλο, επιτελούν και άλλους. Παιδαγωγικούς, κοινωνικούς, «Πιστεύω το ποδόσφαιρο είναι ένας όμορφος τρόπος για να εκφράζεις τα μηνύματα που πρέπει να ακούγονται και να βάζεις και συναίσθημα. Είμαστε κι εμείς λίγο απομονωμένοι εδώ πάνω, ο κόσμος δεν συμμετέχει πολύ κι εμείς ό,τι μπορούμε να κάνουμε σε κοινωνικά ζητήματα το κάνουμε. Είμαστε πάντα μπροστά και φωνάζουμε, δεν κρυβόμαστε και αυτό έχει και επιπτώσεις στη συμπεριφορά κάποιων απέναντί μας».