Περισπασμοί: Τα σημάδια της τρέλας

Δεν φοβούνται τη δικαιοσύνη, ούτε το λαό, ούτε το Βαξεβάνη και όλους όσοι αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα και τις οικονομικές τους απάτες. Φοβούνται το αφεντικό τους.

artwork madness

«Ω Δία, γιατί για το χρυσάφι που είναι κίβδηλο, να έχεις δώσει στους ανθρώπους σημάδια καθαρά, και να μην υπάρχει ένα χάραγμα πάνω στο σώμα των ανδρών για να ξεχωρίζουν οι κίβδηλοι;» αναρωτιέται η Μήδεια στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη. Δεν θα έπρεπε όμως να αναρωτιέται, διότι μέσα από τον αγώνα λόγων (ή άμιλλα λόγων) διαφαίνεται καθαρά, ότι ο Ιάσωνας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα άτομο, που δεν μοιάζει σε τίποτα με τον μεγάλο και ξακουστό ήρωα.

Ο Ιάσωνας είναι ένας κίβδηλος. Όχι μόνο ντροπιάζει τον εαυτό του, αλλά μειώνει και το ένδοξο παρελθόν του. Άλλωστε η αυταρέσκεια και ο ωφελιμισμός του γρήγορα γίνονται αντιληπτά από το Χορό, δηλαδή το λαό. Με επιχειρήματα κενά νοήματος προσπαθεί να υπερασπιστεί όλες τις ενέργειές του, επιδεικνύοντας αλαζονικά τη ρητορική του δεινότητα σαν επαγγελματίας, που πρέπει πάση δυνάμει να πείσει. Αυτοεγκλωβίζεται όμως, καθώς κατάντησε τόσο κενός, που παρά την ακρίβεια και την καλή οργάνωση των λόγων του, περιορίζεται στα φαιδρά και ασήμαντα ζητήματα, και ταυτόχρονα αναδιαμορφώνει και παραποιεί την αλήθεια κατά το δοκούν και συμφέρον. Ο λαός όμως δεν πείθεται, καθώς ο καιροσκοπισμός του Ιάσωνα δεν είναι κάτι καινούργιο. Η προδοσία είναι πάντα προδοσία και μια φορά προδότης… πάντα προδότης. Ακόμη και η υλιστική του προσέγγιση για ευημερία και ασφάλεια πέφτει στο κενό, καθώς δεν είναι όλα στη ζωή κοινωνικές και οικονομικές συμβάσεις. Ο Ιάσωνας παραμερίζει τον ιδεαλισμό της Μήδειας (και του λαού) και τολμά να τους χαρακτηρίσει παράλογους και παρανοϊκούς. Η Μήδεια δεν είναι τρελή. Η Μήδεια είναι αγανακτισμένη. Τρελός είναι ο Ιάσωνας και κάθε δήθεν εξουσιαστής, που θεωρεί, πως μπορεί να προσβάλλει τη νοημοσύνη του λαού αλλά και τη συλλογική αξιοπρέπεια.

Είναι εκείνη η Τρέλα, η Μωρία, Stultitia την ονόμαζαν οι Λατίνοι, που μέσα από την ειρωνεία και τον σαρκασμό του Εράσμου θα μας συστηθεί: «Με γέννησε ο Πλούτος, μόνος πατέρας ανθρώπων και θεών, και να με συμπαθά ο Ησίοδος κι ο Όμηρος, ακόμα κι ο Δίας. Μ’ ένα γνέψιμο του πατέρα μου του Πλούτου, σήμερα όπως και παλιά, όλος ο κόσμος έρχεται τ’ απάνω κάτω, εμ ιερός εμ βέβηλος. Αυτός κανονίζει με τα κέφια του πολέμους, ειρήνη, κυβερνήσεις, συμβούλια, δικαστήρια, συνελεύσεις, γάμους, συνθήκες, συμμαχίες, νόμους, τέχνες, αγώνες, απολαύσεις, δουλειές, – ωχ, μου κόπηκε η ανάσα –, κοντολογίς, όλες τις δημόσιες κι ιδιωτικές υποθέσεις των ανθρώπων. […] Μητέρα μου η Ήβη, με βύζαξαν η νύμφη Μέθη, κόρη του Βάκχου και η Απαιδευσιά κόρη του Πάνα […] και έχω συντροφιά πλήθος αυλικών: Την Φιλαυτία, την Κολακεία, την Λήθη, την Τεμπελιά, την Χαζομάρα, την Τρυφή, την Ηδονή και δύο θεούς τον Καλοφαγά και τον Υπναρά. Αυτοί είναι όλοι κι όλοι οι αυλικοί μου· με υπηρετούν πιστά κι έτσι κυβερνώ τα πάντα, κι απλώνω την αυτοκρατορία μου ως και πάνω στους ίδιους τους αυτοκράτορες […]».

Αυτό είναι και το σημάδι, που αναζητούσε η Μήδεια στους κίβδηλους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι χαραγμένο πάνω στο σώμα του κίβδηλου ανθρώπου. Η τρέλα και η παραφροσύνη που προκαλεί η αγωνία του να βρίσκεται κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία, είναι αρκετά. Η προσωποποίηση της Μωρίας από τον Έρασμο, η οποία μιλά τόσο ανοιχτά για τον εαυτό της, δείχνει να ασκεί τρομερή και ακαταμάχητη γοητεία και έλεγχο κυρίως πάνω στους απανταχού επίδοξους «εξουσιαστές και δυνάστες».

Σταδιακά, η τρέλα τούς κυριεύει και μένουν να προκαλούν μόνο συναισθήματα λύπης, συμπόνιας και οίκτου. Πώς να θυμώσει κανείς με μια τρελή νεοφιλελεύθερη και εθελόδουλη ΝΔ, αφού υποτίθεται, ότι δεν ξέρει, τί λέει ή μάλλον, αφού είναι τρελή, δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο σοβαρό; Στην αρχή υπήρχε η πεποίθηση, ότι απλά ευθύνεται ο εκφυλισμός και η ξεδιαντροπιά αυτής της δήθεν power elite, ότι φταίει η δήθεν «ιδεολογία» της ή η ανάγκη να παρασιτεί σε βάρος του δημοσίου πλούτου και ο μαζοχισμός του να προκαλεί πόνο και απόγνωση στο λαό. Όμως τον τελευταίο καιρό διαφαίνεται, ότι αυτή η τρέλα προκαλείται από το φόβο. Είναι η τρέλα ενός άλλου φόβου.

Δεν φοβούνται τη δικαιοσύνη, ούτε το λαό, ούτε το Βαξεβάνη και όλους όσοι αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα και τις οικονομικές τους απάτες. Δεν φοβούνται καν αν χάσουν απλά την εξουσία. Φοβούνται το αφεντικό τους και την πίεση που νιώθουν, ότι δεν πρέπει να χάσουν την εξουσία που τους δόθηκε. Γιατί ακόμη και ο τρελός νιώθει, με κάποιο τρόπο, το φόβο και την αγωνία της φυσικής εξόντωσης. Γιατί και αυτοί νιώθουν, ότι είναι ωραία η ζωή, ακόμη και αν ζουν μέσα στην τρέλα.

Γιατί τα αφεντικά, μας λέει ο Έρασμος, προτιμάνε τους τρελούς και τους αγέλαστους και βλοσυρούς υποτιθέμενους γνώστες και σοφούς νεοφιλελεύθερους, που τις περισσότερες φορές τους συντηρούν από συνήθεια ή για να εκπληρώνουν και να καλύψουν συγκεκριμένες αναγκαιότητες. Δοξόσοφοι χαφιέδες και ρουφιάνοι δεν μπορούν να πουν αλήθειες στα αφεντικά, αλλά λειτουργούν ως τζουτζέδες (τζουτζές αρσ. γελωτοποιός, (συνεκδοχικά) άνθρωπος που δεν είναι σοβαρός, ο γελοίος) δίνοντας με απλοχεριά μόνο χάχανα, μέχρι εκείνο όμως το σημείο που δεν θα εκνευρίσει το αφεντικό. Το ίδιο κάνουν οι κουμπάροι και οι κουμπάρες. Προτιμούν να γελοιοποιηθούν δημόσια, παρά να κάνουν κάτι αδέξια και δημιουργήσουν πρόβλημα στα ζητήματα του αφεντικού τους. Προσωπικές βεντέτες είναι δευτερευούσης σημασίας. Γιατί το αφεντικό έχει ευαίσθητα αυτιά και σιχαίνεται τους φιλαλήθεις, τους γνωστικούς και τους σοβαρούς. Θέλει να ακούει αυτά που θέλει να ακούει και να γίνονται αυτά που θέλει να γίνονται (και όπως τα θέλει), κι ας είναι και από τρελό. Άλλες πάλι φορές οι τρελοί ενώπιοι ενωπίοις μπερδεύονται και σαν ταπεινοί κόλακες κολακεύουν ο ένας τον άλλο.

Αυτούς τους αυλικούς, που έχουν αγγίξει ή έχουν από φόβο ξεπεράσει τα όρια της τρέλας, ο Έρασμος χαριτωμένα θα τους δει μόνο ως τους «πιο πουλημένους, δουλικούς, χαζούς και πρόστυχους» από όλους… γιατί τους λυπάται. Οι περισπασμοί τους δεν θα είναι τίποτα άλλο από τα σημάδια της τρέλας, που τους οδήγησε η κυριαρχία του τρόμου, που επέβαλε το αφεντικό τους. Και τότε το αφεντικό, όταν όλα θα έχουν τελειώσει, θα μιλήσει σε όλους τους αυλικούς τρελούς του με τα λόγια του Εράσμου: «Και τώρα, γειά σας! Χειροκροτήστε· ζήστε και πίνετε, ξεφτέρια πια εσείς, μπασμένοι στα μυστήρια της Τρέλας». Και οι τρελοί θα κοιτούν ο ένας τον άλλο και θα αναρωτιούνται ποιος, ποιος θα φαγωθεί.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

6167665

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

«Ουδέποτε, δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτώντας τους συγγενείς των θυμάτων

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

6167422

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι βουλευτές των δύο κομμάτων επέστρεψαν στις…

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

InCollage 20240328 205245331

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

O Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως «παραίτησε» τους δύο στενούς του συνεργάτες προκειμένου να μην απολογηθεί…

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

6167427

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

Στο μαζικό συλλαλητήριο για την ΛΑΡΚΟ συμμετέχουν και άλλα σωματεία, φορείς, συνδικάτα αλλά και φοιτητικοί…