Περί αβύσσου μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη και ποιοι πέφτουν μέσα

Ξαφνικα βρεθήκαμε να μιλάμε για την άβυσσο ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα. Αν κι εδώ που τα λέμε για τον πρώτο θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να μιλάμε για την άβυσσο της ψυχής του.

Το ξεκίνησε ο Πρωθυπουργός, λέγοντας στον Χατζηνικολάου ότι με “τον ΣΥΡΙΖΑ μας χωρίζει άβυσσος πολιτική, αξιακή, πολιτισμική”. 

Ο Τσίπρας δεν το άφησε να περάσει και το μετέφερε σε προσωπική σύγκριση μεταξύ τους:

«Εγώ είμαι αυτοδημιούργητος. Δεν ήμουν γόνος ούτε πλούσιας, ούτε πολιτικής οικογένειας, να έχω πατέρα πρωθυπουργό ή να έχω τζάκι πολιτικό. Ήμουν ένας μαθητής στο δημόσιο Λύκειο, στο Πολυκλαδικό Αμπελοκήπων. Αυτός όλη του τη ζωή την πέρασε στα πούπουλα…   Τα βρήκε όλα έτοιμα στη ζωή του». 

Τι ήταν να το πει. Με τον συνήθη αυτοματισμό ξεπήδησε ένας αρθρογραφικός πίδακας υπεράσπισης της ανωτερότητας Μητσοτάκη έναντι του Τσίπρα.  Όπως θα έλεγε και ο ποιητής «γέμισε η άβυσσος ανθούς», αλλά από τη μια πλευρά της. Κατάντια μεταλλασσόμενων στον άξονα Σημίτης-Γ. Παπανδρέου- Κυριάκος για την εύνοια τη εξουσίας τους.

Οι αναφορές στον Μητσοτάκη χάνονται στη γενικότητα- των ανθρώπων της κατηγορίας του. Ενώ η συζήτηση αφορά τον συγκεκριμένο άνθρωπο τον έκρυψαν στο πακέτο όσων έχουν κάνει σπουδές και σταδιοδρόμησαν, σα να τους κατηγορεί κάποιος γι’ αυτό.

Η ομαδοποίηση είναι η ασπίδα που προστατεύει τον Κυριάκο από την αναδρομική εξέταση της προσωπικής του περίπτωσης, που δεν αντέχει και σε πολλά. 

Δεν προχώρησε ακριβώς «με την αξία του», αλλά με τα λεφτά  και το όνομα της οικογένειας. Βρήκε δουλειά -στην Ελλάδα τουλάχιστον-όχι με  τα προσόντα του, αλλά με το βύσμα του πατρός του.  Δεν μπήκε και στην πολιτική με τον πολιτικό αγκώνα του- έστω για το κόμμα του. Απών ήταν. Έδρα κληρονόμησε.

Ο Τσίπρας παρουσιάστηκε από τους ανιχνευτές της προσωπικής αξιοσύνης του Κυριάκου -διόλου παράδοξο ότι τα ίδια έλεγαν πριν από χρόνια για τον έτερο υιό του πατρός, που τώρα αποδοκιμάζουν- ως καταληψίας.

Σα να είναι μομφή να αγωνίζεται κάποιος με τη γενιά του.

Ως ανεπάγγελτος, επειδη η πολιτική δράση του τον έφερε νωρίς στο κέντρο της πολιτικής σκηνής.   

Κάποιοι έβαλαν στο μείγμα και λίγο Καμμένο και μια πρέζα από καλοκαίρι του 2015. 

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι προσπαθώντας να αποκρούσουν τον ισχυρισμό του Τσίπρα για τα πούπουλα του Μητσοτάκη απαντούσαν στον Άδωνι Γεωργιάδη που έλεγε κάτι αγριευτικά για τον «γόνο με τα χρυσά κουτάλια». Τον ειρωνευόταν από το βήμα της Βουλής, για την υποκρισία του να αποποιηθεί το κρατικό αυτοκίνητο και άλλα χαριτωμένα και βιτριολικά.

Το αγιογραφικό περιτύλιγμα της φιλοκυβερνητικής αρθρογραφίας κρύβει την ουσία της συζήτησης για την άβυσσο-που έχει πράγματι ενδιαφέρον μεταξύ Τσίπρα- Μητσοτάκη.

Αυτή η άβυσσος υπάρχει, αλλά οι διαφορές σε προσωπικό επίπεδο αφορούν τους φίλους τους. Υπάρχει σ’ αυτό που αντιπροσωπεύουν στην πολιτική και δια της πολιτικής τους- καθώς έχουν δοκιμαστεί και οι δυο στην πράξη.

Είναι κάτι πέρα από την διαπίστωση ότι ο Τσίπρας είναι ο μόνος πρωθυπουργός που δεν προέρχεται από τζάκι, ενώ ο Κυριάκος είναι φαινόμενο της κληρονομικής δημοκρατίας στην παρακμή της.

Πέρα από το οικογενειακό φόντο που γκριζάρει αναδρομικά στην περίπτωση Μητσοτάκη. 

Πέρα από τον κύκλο των συνομιλητών τους και για την ακρίβεια την προσωπική σχέση τους με παράγοντες που απομυζούν δημόσιο χρήμα. Και πέρα από το ποιος έχει και ποιος όχι σχέση με τη μιντιακή ευτέλεια, λανσάρουν και έναν τρόπο ζωής χωρίς αξίες, πέρα από το χρήμα και την καριέρα.  

Αυτά ας τα βρουν οι συναξαριστές τους.

Η ουσία βρίσκεται στην άβυσσο ανάμεσα σ’ αυτά που εκπροσωπούν και επιδιώκουν.  Στις κοινωνικές ομάδες που εκφράζει με την ιδεολογία του και την πολιτική του το κόμμα του ενός και το κόμμα του άλλου.

Με τα συμφέροντα που υπηρετεί η ΝΔ των αεριτζήδων του χρήματος και των μεσαίων και χαμηλών τάξεων που από τη φύση του ενισχύουν ένα κόμμα της Αριστεράς.

Βρίσκεται στη διαπίστωση ποιος δεν πέρασε ποτέ ούτε έξω από κρατικό σχολείο, ή κρατικό νοσοκομείο, και ποιος όταν απέκτησε εξουσία προσπαθεί να ενισχύσει τα ιδιωτικά συμφέροντα στην υγεία και την παιδεία. 

Το σύστημα που ανέδειξε και συντηρεί τον Μητσοτάκη είναι εντελώς διαφορετικό από τον κόσμο που ανέδειξε και συντηρεί τον Τσίπρα.

Μπορεί να διακρίνει εύκολα κανείς σε ποιο από τα δυο υπάρχει σήψη και διαφθορά, δυσωδία κοινωνικής συμπεριφοράς, εύκολο χρήμα, ηθική σαπίλα. 

Πού κατοικούν και με τι μπλέκονται οι άνθρωποι του συστήματος που «πάει» τον Μητσοτάκη και πού κατοικούν και τι κάνουν οι άνθρωποι που θέλουν τον Τσίπρα είναι ορατό.  

Όλοι ξέρουν πώς ζουν οι οικογένειές τους, ποιες αρχές και ποιοι κανόνες διαμορφώνουν την κουλτούρα τους, ποιος από τους δύο είναι περισσότερο κοντά στην έννοια της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ηθικής και στην καθημερινότητα των ανθρώπων.

Όλοι έχουν ακούσει ποιος θεωρούσε την καραντίνα «ευκαιρία για ποιοτικό τροπο ζωης στο σπίτι» και «κοκούνιγκ» και ποιος μιλούσε για το τριάρι που στεγάζει μια λαϊκή οικογένεια. 

Μόνο διεφθαρμένοι αβανταδόροι θεωρούν λαϊκισμό να επισημαίνει κανείς την διαφορά ανάμεσα στα δυτικά προάστια και το Κολωνάκι.

Αυτή είναι η άβυσσος ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον Τσιπρα και είναι πράγματι αξιακή, πολιτική, πολιτιστική,  όπως είπε ο Πρωθυπουργός παραλείποντας να συμπληρώνει ότι είναι και αισθητική, οικονομική και ταξική.

Δεν ενδιαφέρει ποιος έχει καλύτερο βιογραφικό, ποιος είναι προτιμότερος για παρέα, ούτε ποιος είναι πιο ωραίος, πνευματώδης και αθλητικός, πιο καλοντυμένος και μέσα στη μόδα.

Μας ενδιαφέρει ποιος σέβεται το δημόσιο χρήμα. Ποιος συσπειρώνει και ποιος αποφεύγει τυχοδιώκτες μιζαδόρους και αρπακτικά, λιμοκοντόρους της αρπαχτής, πρότυπα εκφυλισμού.

Ποιος νοιάζεται για το μέσο νοικοκυριό και ποιος νομίζει ότι αν δεν έχει ψωμί ας τη βάλει με παντεσπάνι.

Ποιος συγκαλύπτει απάτες και κομπίνες, ποιος δεν συναγελάζεται με χρυσοκάνθαρους. Ποιος απαλλάσσει από ευθύνες, φόρους και ποινικά βάρη την κρατικοδίαιτη ελίτ που απορροφά τους πόρους που προορίζονται για την κοινωνία.

Μας ενδιαφέρει ποιος έχει πολιτική για τους πολλούς και ποιος είναι κατασκεύασμα των λίγων. Σε τίνος το κόμμα συσπειρώνονται τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χώρας και οι ακροδεξιοί και ποιος βρίσκεται απέναντι σ’ αυτά τα φαινόμενα.

Ποιος είναι μπλεγμένος σε κόλπα με χρήμα και ποιος δεν έχει τίποτε να κρύψει.  

Όποιος αντέχει αυτή τη σύγκριση, ας την κάνει.

Πηγή: anoixtoparathyro.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr