Από την φυλακή είχε μεταφερθεί, υπό περιορισμό και απομόνωση, στη νοσοκομειακή πτέρυγα των φυλακών του Μιλάνου Σαν Βιττόρε ώστε να υποβληθεί σε θεραπεία για την αντιμετώπιση καρκίνου στην ουροδόχο κύστη.
Ο Προβεντσάνο διέπραξε την πρώτη δολοφονία το 1963, έτος κατά το οποίο άρχισε και η φυγοδικία του. Στην δεκαετία του 1980, μαζί με τον «νονό» Τοτό Ριίνα είχε αποφασίσει την έναρξη του «αιματηρού ενδομαφιόζικου πολέμου», με στόχο την εξόντωση των υπόλοιπων «μεγαλονονών» και την απόλυτη υπεροχή στο εσωτερικό της Κόζα Νόστρα.
Μετά την σύλληψη του Ριίνα, το 1993, ο Προβεντσάνο αποφάσισε να περιορίσει τις θεαματικές επιθέσεις κατά του ιταλικού κράτους, ώστε να μπορέσει να διατηρήσει όλο των παράνομο μηχανισμό οικονομικών δραστηριοτήτων της μαφίας.
Συνελήφθη έπειτα από τέσσερα χρόνια φυγοδικίας, στις 11 Απριλίου 2006, από τις αστυνομικές δυνάμεις του Παλέρμο, πρωτεύουσας της Σικελίας.