Πέντε σύγχρονες νεοδημοκρατικές τιμωρίες για τα παιδιά που δεν πηγαίνουν αμέσως σπίτι μετά το σχολείο

1.    Δέκα ραβδίσματα με βέργα στα χέρια, με πέντε επιπλέον για κάθε νέα παράβαση. Την τιμωρία οφείλει να επιβάλει ο εκάστοτε δάσκαλος, ενώ αν λιποψυχήσει και λυπηθεί τον μικρό λωποδύτη, τότε θα την επιβάλλει ο τοπικός χωροφύλακας, ρίχνοντας και πέντε ραβδίσματα με γκλομπ στον επίορκο δάσκαλο.

2.    Ξύρισμα γουλί, κρέμασμα στο λαιμό ενημερωτικής πινακίδας «είμαι γάιδαρος κορονοτεντημπόης» και διαπόμπευση στην κεντρική πλατεία του χωριού ή της γειτονιάς. Νόμος 4000 reloaded.

3.    Μεταφορά του θρανίου του δράστη δίπλα στο παράθυρο της τάξης, που θα είναι μονίμως ανοιχτό για να φεύγει από μέσα ο κορονοϊός, ώστε να ξεπαγιάσει προς τιμωρία και παραδειγματισμό. Κάπως έτσι δουλεύει άλλωστε και το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας.

4.    Υποχρεωτικός εκκλησιασμός, εξομολόγηση, εξορκισμός και, αν χρειαστεί, εγκλεισμός σε μοναστήρι. Αν τίποτα από αυτά δεν μπορέσει να αναμορφώσει το παραστρατημένο πιτσιρίκι, πρόωρη στρατιωτική θητεία μέχρι να στρώσει.

5.    Αντί προστίμου, υποχρεωτικές ισόποσες αγορές από εμπορικά καταστήματα (με προσκόμιση των σχετικών αποδείξεων), ώστε ο ανήλικος παραβάτης να φανεί χρήσιμος στην κοινωνία και -κυρίως- στην οικονομία της χώρας, παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός στις εθνικές αξίες του καταναλωτισμού και των χρεών στις τράπεζες.

* Το koutipandoras.gr επισημαίνει ότι το κείμενο της στήλης «Πέντε Πράγματα» του Σπύρου Ξενίδη, αποτελεί σατιρικό κείμενο.