Αθήνα, 10 Φεβρουαρίου 2012
Παραμένοντας συνεπείς στην εδώ και δύο μήνες δημόσια τοποθέτησή μας, εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην αναγκαιότητα «συστράτευσης» γύρω από ιδέες και όχι μόνο από πρόσωπα. Το εγχείρημά μας φιλοδοξούσε και φιλοδοξεί να αποτελέσει την έναρξη μιας διαλεκτικής διαδικασίας, επίπονης αλλά αναγκαίας. Την «Κυριακή της φωτιάς» μιλήσαμε ανοιχτά και καθαρά υπέρ του μεγάλου ΝΑΙ στην Ευρώπη και το Ευρώ γιατί «στις δύσκολες για την Χώρα στιγμές είναι καθήκον όλων η δημόσια τοποθέτηση μακριά από το καταφύγιο της σιωπής και την αδρανή αποστασιοποίηση».
Είναι γνωστό ότι εργαστήκαμε με στόχο μια υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ που να εκφράζει με συνέπεια λόγων και έργων στη διάρκεια του χρόνου, τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Έως τώρα μια υποψηφιότητα με αμιγή τέτοια χαρακτηριστικά δεν κατέστη δυνατό να διαμορφωθεί. Γι’ αυτό το λόγο οι Νέοι Μεταρρυθμιστές δεν έχουν υπογράψει υπέρ κάποιας εκ των γνωστών υποψηφιοτήτων.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε άποψη για τους υποψήφιους Προέδρους του Κινήματος. Δεν πρόκειται, επίσης, να προσχωρήσουμε σε μια ισοπεδωτική λογική που επιθυμεί να τους παρουσιάσει ως εκφραστές μιας ταυτόσημης ιδεολογίας. Οφείλουμε να σταθούμε υπεύθυνα και να τοποθετηθούμε απέναντι στην υπαρκτή πραγματικότητα.
Οι μόνες ιδέες που κατατέθηκαν δημόσια ήταν εκείνες που αρθρώθηκαν από τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Οι συγκεκριμένες ιδέες συνάντησαν θετικά σχόλια και την δεδηλωμένη πρόθεση αποδοχής των περισσότερων από αυτές, μόνο από έναν από τους δύο υποψηφίους για την Προεδρία του Κινήματος, τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Υπάρχει, λοιπόν, μια πρόσκληση διαλόγου, στην οποία οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις οφείλουν να απαντήσουν θετικά και με ειλικρίνεια. Εκεί θα φανεί ποιος από όλους εμάς πιστεύει πραγματικά στις μεταρρυθμίσεις και ποιοι απλώς θα φορέσουν καινούργιο σακάκι για να κρύψουν το παλιό πουκάμισο.
Σήμερα έγινε η μεγαλύτερη διαγραφή κρατικού χρέους (107 δις ευρώ) στην παγκόσμια ιστορία και μάλιστα με την συναίνεση των πιστωτών. Η κυβέρνηση Παπαδήμου εφάρμοσε με επιτυχία τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου 2011, την οποία πέτυχε η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Όλα τα κόμματα τότε καταδίκασαν αυτή τη συμφωνία μιλώντας για προδοσία και προδότες. Τα λάθη που έκαναν τότε για να υπηρετήσουν μικροκομματικές σκοπιμότητες, τα βρίσκουν ήδη μπροστά τους. Οι «αγανακτισμένοι» προπηλακίζουν όλους τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού, γιατί δεν στρέφονταν και δεν στρέφονται εναντίον του ΠΑΣΟΚ αλλά εναντίον της Δημοκρατίας.
Επειδή ακριβώς τα περασμένα λάθη, πολλές φορές βρίσκονται μπροστά μας με τρόπο επικίνδυνο, ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να μην κάνει το παλιό θανάσιμο σφάλμα, να δώσει χρυσή καρέκλα σε όσους ζήλωσαν τη δόξα του Βρούτου το Νοέμβριο του 2011. Το ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει να ζήσει μια ακόμα περίοδο «Ηρακλέων του στέμματος». Δεν τους χρειάζεται ούτε το Κίνημα ούτε ο επόμενος Πρόεδρός του.
Τέλος, η ενότητα της δημοκρατικής παράταξης δεν είναι υπόθεση ενός, αλλά των εκατοντάδων χιλιάδων μελών και φίλων μας και, ακόμα περισσότερο, των 3 εκατομμυρίων Ελλήνων που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ το 2009.
Νέοι Μεταρρυθμιστές
