Καμία πουτ*να δεν ασκεί το επάγγελμα επειδή της αρέσει. Είναι άλλοι οι λόγοι που τη βγάζουν στο καλντερίμι και ο βασικότερος είναι η ανάγκη της επιβίωσης. Όμως η ελληνική δημοσιογραφία, από το 2010 και μετά, έπεσε στην πουτ*νιά όχι για να επιβιώσει αλλά για να μπορεί να φορά κοστούμια tailor made και να συντρώγει με τον νταβατζή της. Εννοείται πως όχι όλοι. Αλλά κατά πλειοψηφία οι δημοσιογράφοι είναι σήμερα καλντεριμιτζούδες στο επάγγελμα.
Η δημοσιογραφία δεν πήρε απλώς την κάτω βόλτα. Αποποιήθηκε τη συμβολή της στον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας και έγινε ορκισμένος εχθρό της. Και ο κώδικας της δημοσιογραφικής δεοντολογίας έγινε χαλάκι εισόδου στην πόρτα της εξουσίας. Μαζί με κάθε επίσημο πολυμεσικό ενημερωτικό μέσο, οι ειδήσεις δεν αφορούν στην ενημέρωση του δημόσιου κοινού. Τα έχει πει εδώ και χρόνια ο Ουμπέρτο Έκο, μην τα ξαναλέμε.
Αλλά στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν περιορίστηκε μόνο στον εκμαυλισμό της δημοσιογραφίας. Ξεκινήσει δυναμικά την ποινικοποίηση και την παραδειγματική τιμωρία όσων δημοσιογράφων δεν της παραδόθηκαν. Μετά τους οικονομικούς αποκλεισμούς που επέβαλαν και τις επιθέσεις χαρακτήρων, πέρασαν πλέον σε επίσημα κατηγορητήρια εναντίων των ελαχίστων που τεκμηρίωσαν άβολες αλήθειες με σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία και ντοκουμέντα. Βλέπετε η Δικαιοσύνη έχει εξελιχθεί σε λεκανατζού του μαγαζιού. Τους καλεί λοιπόν να απολογηθούν «για την ικανότητά τους να αποκαλύπτουν πράξεις
διαφθοράς αντί να απολογηθούν οι διεφθαρμένοι για τη διαφθορά».
Μετά λοιπόν τους Γιάννη Φιλιππάκη και Γιάννα Παπαδάκου, στο δικαστικό στόχαστρο μπήκε και ο Κώστας Βαξεβάνης, τον οποίον η εξουσία ορέγεται ως ο κυνηγός την πέρδικα. Κι αυτό καταντά άκρως επικίνδυνο. Υπάρχει κακό προηγούμενο σας θυμίζω, που φέρει το όνομα Γιώργος Καραϊβάζ.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
