Παραίτηση του Φ. Λαιμού από τη WWF για την υπόθεση του αδερφού του στο Πάπιγκο

Όπως αναφέρει ο οργανισμός WWF στην ιστοσελίδα του: «Στο Μεγάλο Πάπιγκο Ζαγορίου βρίσκεται υπό κατασκευή οικία με κύριο ιδιοκτήτη τον Αντώνη Λαιμό και συνιδιοκτήτη τον αδελφό του Φίλιππο Λαιμό. Όπως είναι πλέον γνωστό, η οικοδομική άδεια της κατασκευής έχει προσβληθεί νομικά και βρίσκεται σε εκκρεμότητα η εκδίκαση της υπόθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Για την αποφυγή της όποιας σύγκρουσης συμφερόντων, ο κ. Φίλιππος Λαιμός που ήταν μέλος του ΔΣ του WWF Ελλάς από το 2018, παραιτήθηκε από τη θέση αυτή στις 29 Ιουλίου 2022. Το ΔΣ έκανε αποδεκτή την παραίτηση του».

Στο πλαίσιο του εκτενούς ρεπορτάζ του Documento τον Μάρτιο του 2022 για την ανέγερση των κατοικιών στο Πάπιγκο είχαν τεθεί σχετικά ερωτήματα προς τον γενικό διευθυντή της WWF Ελλάς Δημήτρη Καραβέλλα ο οποίος απάντησε χαρακτηριστικά: «Εξετάζουμε και εμείς τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς συμβαίνει». Χρειάστηκαν πέντε μήνες για να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης, ωστόσο τα ερωτήματα σχετικά με τη μέχρι τώρα αδράνεια της οργάνωσης παραμένουν .

Πώς δικαιολογείται η ηχηρή απουσία της WWF και από την κοινή προσφυγή μιας πλειάδας σημαντικών περιβαλλοντικών οργανώσεων εθνικής εμβέλειας αλλά και από τα κοινά δελτία Τύπου που επίσης οι οργανώσεις αυτές έχουν εκδώσει;

Διαβάστε εδώ την απάντηση της WWF:

Ειδικά όταν στο συγκεκριμένο χωριό έτρεχε η ίδια η οργάνωση σημαντικό και βαρύ πρόγραμμα προστασίας από το 2001 μέχρι πρόσφατα και μάλιστα διατηρώντας Κέντρο Ενημέρωσης Επισκεπτών στο ίδιο σημείο. Θα περίμενε κάποιος ότι η WWF, καθώς είναι ένας από τους σημαντικότερους γνώστες της περιοχής και του νομοθετικού πλαισίου που διέπει την προστασία της, πρώτη θα κρατούσε τη σημαία της αντίδρασης στις πολλαπλές παρανομίες που σημειώνονται στην υπόθεση, σύμφωνα τουλάχιστον με τα δελτία Τύπου των οργανώσεων. Εάν η προστασία ενός τόπου που κατά πολλούς αποτελεί τη ναυαρχίδα των προστατευόμενων περιοχών της χώρας δεν αποτελεί προτεραιότητα για μια οργάνωση με τέτοιο κύρος, τότε τι να περιμένει κανείς για αντίστοιχες προστατευόμενες περιοχές με λιγότερη αναγνώριση;

Εξάλλου, η δικαστική διερεύνηση αφορά την οικοδομική άδεια εκτός οικισμού και εντός του Πυρήνα του Εθνικού Πάρκου της Βόρειας Πίνδου, που αμφισβητείται λόγω εγγύτητας –και ούτε καν επαφής– με τα όρια του οικισμού. Οι υπόλοιπες όμως παράνομες παρεμβάσεις που οι οργανώσεις επισημαίνουν δεν είναι στο αντικείμενο της υπό εκδίκαση υπόθεσης και όλοι, φορείς και εμπλεκόμενοι στην οικοδομική δραστηριότητα, συμφωνούν ότι διενεργούνται στην αυστηρά προστατευόμενη ζώνη του Πάρκου.

Παρ’ όλα αυτά, οι αρμόδιες αρχές και οι υπηρεσίες αδρανούν σκανδαλωδώς και τα έργα συνεχίζονται σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Η οργάνωση οφείλει άμεσα μια απάντηση για την ανεξήγητη αυτή στάση της.

Τέλος με βάση το οπτικό υλικό και τις πληροφορίες των δελτίων Τύπου των οργανώσεων δεν πρόκειται για μια απλή οικία, όπως εσφαλμένα αναφέρει η ανάρτηση της WWF, αλλά για συγκρότημα συνενωμένων δύο κατοικιών σε όμορα ακίνητα, ίσο σε έκταση με μια γειτονιά του χωριού. Αυτό εμφανώς αλλοιώνει και για πάντα την εικόνα ενός κηρυγμένου Τόπου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, όπως είναι εν προκειμένω το Μεγάλο Πάπιγκο. Η οργάνωση οφείλει αμέσως μια απάντηση για την ανεξήγητη αυτή στάση της.