Παραιτήσεις εντυπωσιασμού από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ

Συγκεκριμένα, οι αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και Χρήστος Ράμμος παραιτήθηκαν από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ, εξαιτίας της ανακοίνωσης που εξέδωσε η Ένωση για την αναβολή της διάσκεψης της υπόθεσης των τηλεοπτικών αδειών, βασιζόμενη στις αιτιάσεις του προέδρου του δικαστηρίου.

Όπως αναφέρει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην επιστολή παραίτησης της από την Ένωση, «με την ανακοίνωση το ΔΣ αποδοκιμάζει, ως ψευδή, “όσα αντίθετα αναφέρονται στον τύπο”, με βάση όχι τη δική του αντίληψη για τα πράγματα, αλλά την ανακοίνωση του Προέδρου του Δικαστηρίου, μετατρέποντας ουσιαστικά την Ένωση, για πρώτη, κατά την αντίληψή μου φορά, σε γραφείο τύπου του Προέδρου του Δικαστηρίου». «Με την ανακοίνωσή του αυτή», πρόσθεσε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, το ΔΣ «κατά πλήρη παραγνώριση του θεσμικού ρόλου της Ένωσης, εξέφερε γνώμη για ζήτημα το οποίο ούτε είχε θεσμικά τη δυνατότητα να γνωρίζει ως συλλογικό όργανο (πώς δηλαδή, υπό ποίες συνθήκες και για ποιο πραγματικά λόγο διακόπηκε μία διάσκεψη) ούτε ανήκε στις αρμοδιότητές του».

Από την πλευρά του ο Χρήστος Ράμμος ισχυρίζεται ότι «η άποψη ότι το Δικαστήριο ή ο κάθε δικαστής στα πλαίσια των δικών του αρμοδιοτήτων μπορεί να παραιτείται και να απέχει έστω και προσωρινά, αλλά πάντως επ’ αόριστον, από την επιτέλεση του θεσμικού συνταγματικού του καθήκοντος, που δεν είναι άλλο από το να τέμνει αδιατάρακτο τις ενώπιόν του αγόμενες διαφορές, έτσι ώστε να επιλύονται οι αμφισβητήσεις που διαπερνούν την κοινωνία με την αυθεντία της δικαστικής λειτουργίας, όταν έχει αναπτυχθεί -και μάλιστα εκτός Δικαστηρίου- κλίμα έντασης, είναι πρωτοφανής. Η άποψη, με άλλα λόγια, που δέχεται ότι το Δικαστήριο αντί να διασκεφθεί και να εκδώσει απόφαση επί οποιασδήποτε υποθέσεως, ανεξαρτήτως της φύσεώς της, είναι σκόπιμο να αναβάλει επ’ αόριστον την διάσκεψή του με την επίκληση ενός κάποιου κλίματος (το οποίο βεβαίως το Δικαστήριο δεν μπορεί να ελέγξει) συνιστά κατά την γνώμη μου αρνησιδικία».

Οι δύο αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας που επέλεξαν όψιμα να διαφοροποιηθούν από τη θέση της Ένωσής τους, δεν παραιτήθηκαν βεβαίως από το ίδιο το ΣτΕ όπως ίσως θα έπρεπε να όντως διαφωνούσαν με τις πρακτικές του. Αντιθέτως επέλεξαν την ασφαλή λύση της παραίτησης μόνο από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου, δημιουργώντας με τις ανακοινώσεις τους εντυπώσεις, αλλά όχι μιλώντας επί της ουσίας. Είναι με απλά λόγια σαν ένας τραπεζικός υπάλληλος ο οποίος διαπιστώνει ότι η τράπεζα στην οποία εργάζεται διαπλέκεται με οποιονδήποτε τρόπο, αντί να εγκαταλείψει τη θέση του, να παραιτείται από το συνδικαλιστικό όργανο των τραπεζικών υπαλλήλων, δηλαδή την ΟΤΟΕ.