“Το αποτύπωμα της απολιγνιτοποίησης δεν πρέπει να είναι αρνητικό. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της Ν.Δ.εφαρμόζει και σε αυτή την περίπτωση το δόγμα του σχεδίου Πισσαρίδη. Ένα σχέδιο που δεν απαντά στις ανάγκες και στα προβλήματα, αλλά υπηρετεί τη στρατηγική της εκκαθάρισης”, επισήμανε.
Ως επιπτώσεις της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη Δυτική Μακεδονία ο κ. Παππάς ανέφερε τα εξής:
Το ΑΕΠ μειώθηκε 12% από το 2019 στο 2020 και συνεχίζει να μειώνεται (η μεγαλύτερη μείωση αν εξαιρέσουμε τις τουριστικές περιφέρειες, που υπέστησαν καθίζηση εκείνη τη χρονιά λόγω covid και παλινωδιών της Ν.Δ..
Οι συσσωρευμένες απώλειες στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία λόγω της απολιγνιτοποίησης θα φτάσουν για την Π.Ε. Κοζάνης στα 154 εκατ. ως το 2025 και στα 177 εκατ. ως το 2029. Και σε ό,τι αφορά στον κύκλο εργασιών, στα 176 εκατ. ως το 2025 και στα 202 εκατ. ως το 2029 (ΙΟΒΕ).
Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος. Η φυγή του πληθυσμού είναι τεράστια. Αυτά αποτελούν μεγάλο εμπόδιο στην επιτυχή ολοκλήρωση της δίκαιης μετάβασης.
Το 75% των επιχειρήσεων είναι ζημιογόνο ή με μηδενικό κέρδος (χρήση 2021 – ΑΑΔΕ).
Σχετικά με τα έργα στην περιοχή τόνισε τα εξής:
– Η ολοκλήρωση του Ε65 έχει πάει πίσω τουλάχιστον 3 χρόνια για το νότιο τμήμα.
– Οι κάθετες της Εγνατίας έχουν μείνει, επίσης, πίσω.
– Η Σιδηροδρομική Εγνατία αγνοείται.
– Η νέα γραμμή προς τη Βόρεια Μακεδονία που έγινε επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, και θα μπορούσε να έχει εμπορικά δρομολόγια κάθε μέρα, έχει εγκαταλειφθεί. Όπως και η γραμμή για την Αλβανία.
– Η Φλώρινα έχει μείνει χωρίς τρένο (το τρένο φτάνει μέχρι την Έδεσσα).
“Η μετάβαση του κ. Μητσοτάκη είναι κοινωνικά άδικη, χωρίς ενεργειακή ασφάλεια, χωρίς σχεδιασμό και διαφάνεια, χωρίς χωροταξικό, χωρίς αποκατάσταση των εδαφών και επαναπόδοσή τους στην κοινωνία, χωρίς πρωτογενή τομέα, χωρίς ενεργειακές κοινότητες, χωρίς ηλεκτρικό χώρο στα δίκτυα, χωρίς δημόσιες επενδύσεις”, ανέφερε ο κ. Παππάς.
Επισήμανε πως αντίθετα “ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είχε και έχει ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την απολιγνιτοποίηση” και υπογράμμισε:”Προφανώς δεν μιλάμε για ένα βραχυπρόθεσμο πρότζεκτ. Η μετάβαση από την λιγνιτική οικονομία μπορεί να κρατήσει δεκαετίες. Δική μας δέσμευση είναι ο επανασχεδιασμός της δίκαιης μετάβασης, ο συντονισμός με διαφάνεια και συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, των φορέων και της κοινωνίας, η άμεση εκκίνηση των αποκαταστάσεων, η επαναπόδοση των εδαφών στις τοπικές κοινωνίες. Δική μας δέσμευση είναι η μεγάλη δημόσια παρέμβαση και η εξάντληση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων και του Ταμείου Ανάκαμψης, ο τραπεζικός δανεισμός και η επαναφορά των μικροπιστώσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η ενίσχυση της ρευστότητας των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Δική μας δέσμευση είναι η θεσμοθέτηση ρήτρας μηδενικού ελλείμματος ρυθμών ανάπτυξης και θέσεων εργασίας στις λιγνιτικές περιοχές. Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίσει στις λιγνιτικές περιοχές, και το ΑΕΠ, και τις θέσεις εργασίας, που τους στερεί η απολιγνιτοποίηση. Αν η Ελλάδα είχε φθηνό λιγνίτη, αν κατάφερε να βασιστεί και να αναπτυχθεί, αυτό οφείλεται και σε εσάς. Και αυτό οφείλουμε να σας το ανταποδώσουμε”.
