Τα τελευταία γεγονότα γύρω από τις επιθέσεις σε βάρος της Μαρίας Καρυστιανού, προέδρου του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, από μερίδα ιερωμένων αναδεικνύουν ένα θλιβερό και επικίνδυνο φαινόμενο που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία.

Αντί να υπάρξει μια στήριξη προς τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι ζητούν δικαίωση για τους 57 ανθρώπους που χάθηκαν στην τραγωδία στα Τέμπη, βλέπουμε μια θρησκευτική ηγεσία να καταφεύγει σε χυδαίες, σεξιστικές επιθέσεις, με στόχο να υποτιμήσει και να αποδυναμώσει τη φωνή των θυμάτων και των οικογενειών τους.

Η Μαρία Καρυστιανού, που έχασε την κόρη της, δεν διστάζει να αναλάβει δημόσια δράση για να διεκδικήσει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Όμως, αντί να βρει στήριξη από τον κλήρο, βρίσκεται αντιμέτωπη με προσωπικές επιθέσεις που υπονομεύουν την αξιοπρέπειά της, με αναρτήσεις που ξεπερνούν τα όρια της λογικής και της ηθικής.

Αναρίθμητοι είναι οι λόγοι για τους οποίους οι ιερείς αυτοί θα έπρεπε να τοποθετηθούν κατά της συγκάλυψης της τραγωδίας, αντί να κατηγορούν προσωπικά τη Μαρία Καρυστιανού για το ότι «χτενίζεται» και «φοράει μακιγιάζ» σε μια τόσο δύσκολη περίοδο.

Οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τέτοιες επιθέσεις φαίνεται να ξεχνούν την αληθινή αποστολή του κλήρου: να υπερασπίζονται την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Αντί αυτού, οι συγκεκριμένοι ιερωμένοι γίνονται φωνές που σπιλώνουν την τιμή των οικογενειών των θυμάτων και αποδεικνύουν ότι το συμφέρον της πολιτικής και της κοινωνικής εξουσίας συχνά έχει προτεραιότητα απέναντι στην ηθική ευθύνη και την υπεράσπιση του δικαίου.

Αν κάτι ξεχωρίζει σε αυτή την υπόθεση, είναι η διακριτική σιωπή που ακολουθεί τη συγκάλυψη του κράτους και των αρμοδίων, οι οποίοι εξακολουθούν να προστατεύουν το σύστημα που οδήγησε στην τραγωδία, ενώ παράλληλα οι ιερείς επιλέγουν να κρίνουν τη στάση των θυμάτων και των οικογενειών τους με χυδαίους και σεξιστικούς χαρακτηρισμούς.

Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι εκείνοι που θα έπρεπε να επισημαίνουν τα κακώς κείμενα, να μιλούν για τη διαφθορά, για την ανάγκη διαφάνειας και δικαιοσύνης, επιλέγουν να πλήξουν τα θύματα, αναπαράγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις.

Η αναίρεση της αλήθειας και η προσπάθεια να καταστείλουν τις φωνές των συγγενών των θυμάτων είναι μια πράξη που πλήττει τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και το δικαίωμα των πολιτών να ζητούν εξηγήσεις για τις τραγωδίες που τους πλήττουν.

Δεν αρκεί να φωνάζουμε «Ζήτω η Δημοκρατία» αν δεν έχουμε τη δύναμη να υπερασπιστούμε αυτούς που την υπερασπίζονται καθημερινά.

Είναι καιρός να αναρωτηθούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί της Δημοκρατίας. Δεν είναι οι συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι αγωνίζονται για δικαιοσύνη και για να μην ξεχαστεί ποτέ αυτή η τραγωδία.

Οι πραγματικοί εχθροί είναι όσοι επιλέγουν την υποκρισία, την ανευθυνότητα και την αποσιώπηση των αληθειών, ενώ φορούν τον μανδύα της αλληλεγγύης και του ηθικού καθοδηγητή.

Παπάδες κατά της Καρυστιανού βρήκαμε, λοιπόν. Παπάδες που θα καταδικάσουν τη συγκάλυψη της τραγωδίας και την αδιαφορία για τη δικαιοσύνη ακόμα αναζητούμε.

Διαβάστε επίσης:

Λάρισα: Όλα δείχνουν ότι το πτώμα ανήκει στον Βασίλη Καλογήρου – Τι έχει εντοπιστεί (photos + video)

Τέμπη: «Δεν έχω οξυγόνο» – Σκαλίστηκε σε 100 στρέμματα χωραφιού και εντυπωσιάζει

«Μήπως το έχει παρακάνει η Καρυστιανού»: Αντιδράσεις για το άρθρο της Σοφίας Γιαννακά στο iefimerida

Η συγγραφέας Μάρω Βαμβουνάκη απαντά για την Καρυστιανού: «Ας είναι καλά, ας είναι ελεύθερη»