Πάντα συνέβαινε. Μα η ντροπή ή ο φόβος το σκέπαζαν και δεν γινόταν βούκινο το κακό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Ξημέρωσε όμως η νέα κόλαση, όπου έσπασαν τα λουριά κι οι εγκληματικές διαστροφές αμολήθηκαν ασυγκράτητες, με αφρίζοντα στόματα, πάνω στις παιδικές ζωές. Να τις βιάσουν, να τις εμπορευτούν αν χρειαστεί, να τις καταστρέψουν δια παντός.
Κι όσο περνά ο καιρός, φαίνεται να πλησιάζουμε στο σημείο μηδέν, όπου η κακή είδηση δεν κάνει εντύπωση στο μάτι. Όπως τα προσφυγικά ναυάγια στο Αιγαίο. Διαβάζεις την είδηση για το νέο ναυάγιο με τους δεκάδες ανθρώπους που αγνοούνται και πας παρακάτω…
Το κακό από κάπου ξεκινά
Πολλά δείχνουν ότι ζούμε στην εποχή της αμετάκλητης δύσης συμβολικών ή πραγματικών προσώπων, που «έγραφαν» έγκαιρα στη συνείδηση μας τον άγραφο ή γραπτό νόμο.
Στον παλιό κόσμο, η ασφάλεια για το παιδί ήταν κάτι φυσικό. Σαν τον ύπνο, το φαΐ ή την αλλαγή των εποχών. Αυτή η ασφάλεια κάποια στιγμή άρχισε να χάνεται, διότι έπαψε και να μεταβιβάζεται.
Σήμερα, στη νέα κόλαση, σχεδόν κανείς δεν μπορεί να προφυλάξει τα παιδιά, ούτε καν οι γονείς που τα νοιάζονται. Διότι και αυτοί μεγάλωσαν άκληροι από έρμα, χωρίς εγγυήσεις, «με την αυταπάτη μιας ελευθερίας που έχει εκπέσει σε θέληση απόλαυσης και μόνο».
Τα όρια, οι εσωτερικοί κανόνες φαίνεται να έχουν χάσει δια παντός την υπόστασή τους. Και αυτό το βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο οι πιο αδύναμες υπάρξεις, τα παιδιά. Κυρίως τα φτωχά και εξαθλιωμένα.
Αλλιώς πώς εξηγείται τόση έξαρση παιδοφιλίας, παιδικής πορνογραφίας, παιδοβιασμών; Όλα αυτά μπαίνουν πλέον από παντού στο σπίτι.
Ζουν μέσα στο σπίτι με τη μορφή του γονέα, βρίσκονται στο ράφι της βιβλιοθήκης με τη μορφή συγγραφέα παιδικών παραμυθιών, επισκέπτονται το σπίτι με τη μορφή συγγενή ή φίλου, κρύβονται στον υπολογιστή πάνω στο κομοδίνο.
Έχουν τη μορφή θεατράνθρωπου, μαγαζάτορα, πρώην βουλευτή, εργάτη. Ασελγούν εις βάρος τους επ’ αμοιβή, τα ξεγελούν, ή τους επιβάλλονται δια της βίας.
Ο χρόνος σήμερα είναι χρήμα, η ανάσα είναι χρήμα, η δόξα είναι χρήμα, η ζωή υπολείπεται, μεταπωλείται, απονεκρώνεται, γίνεται άνευ νοήματος. Η σεξουαλικότητα μετατρέπεται σε σεξουαλικό έγκλημα, σε κατάχρηση, σε απανθρωπισμό. «Βρες μου μια μικρούλα. Δείξε μου έναν μικρό…». Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι. Παιδιά! Τρέξτε να σωθείτε!
Υ.Γ. Το νέο απόκτημα στο πάνθεο των παιδεραστών παιδόφιλων και λοιπών εγκληματιών, ο συγγραφέας παιδικών βιβλίων Βασίλης Παπαθεοδώρου, βρίσκεται από τις 18 Οκτωβρίου προφυλακισμένος. Που πάει να πει «μούγκα στη στρούγκα» τόσο καιρό. Καλό είναι να μην κυκλοφορήσει, εκτός αν από κάπου να διαρρεύσει στη δημοσιότητα.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
