Μερικές φορές, όμως, στην προσπάθειά του να αποδομήσει την κυβερνητική θητεία των αντιπάλων και να εξωραΐσει πρακτικές συναδέλφων του που δεν είναι υπερασπίσιμες, πυροβολεί τη λογική, βεβηλώνει τη σοβαρότητα και υπονομεύει τη θεσμική τάξη – αγαθά που η παράταξή του ισχυρίζεται πως αποτελούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της έναντι αυτών που ταλαιπώρησαν τη χώρα με τους αριστερισμούς τους και ακόμη δεν λένε να βάλουν μυαλό, παρά το γεγονός ότι τους τιμώρησε ο ελληνικός λαός στις κάλπες.
Ετσι, αναφερόμενος στην υπόθεση Σκέρτσου (η ανάρτηση του υφυπουργού στον προσωπικό λογαριασμό του για την αγόρευση της εισαγγελέως στη δίκη για τη δολοφονία Τοπαλούδη, που αποδοκιμάστηκε και από στελέχη της Ν.Δ.), αφού… συνέτριψε την αξιωματική αντιπολίτευση με το αποστομωτικό επιχείρημα «δεν δικαιούστε να ομιλείτε γιατί εσείς κάνατε χειρότερα» (δεν το είπε έτσι ακριβώς, αλλά αυτό εννοούσε), την κατηγόρησε ότι είναι υπεύθυνη για «τη δημιουργία ενός παραδικαστικού κυκλώματος, το οποίο εξύφανε μια πρωτοφανή πολιτική σκευωρία η οποία διερευνάται από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων». Τρία φάουλ σε μία πρόταση. Σίγουρα πρόκειται για σπουδαία επίδοση, ακόμη και για κυβερνητικό εκπρόσωπο που, όπως ξέρουμε, η δουλειά του είναι να κάνει το μαύρο άσπρο, να πετάει την μπάλα στην εξέδρα και να παραπλανά τους πολίτες. Αυτό έκαναν όλοι οι προκάτοχοί του. Αυτό κάνει και ο κ. Πέτσας.
Πρώτον: Πότε και ύστερα από ποιες διαδικασίες αποδείχθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε παραδικαστικό κύκλωμα; Υπάρχουν στοιχεία; Ποιος τα προσκόμισε; Είναι υπεράνω υποψίας; Εχει πρότερο ανεπίληπτο βίο; Αν έχει συμβεί αυτό, είναι ποινικό αδίκημα και όχι μια επονείδιστη εξουσιαστική συμπεριφορά. Εχουν απαγγελθεί κατηγορίες; Εχει οριστεί δικάσιμος; Ποιο ρόλο παίζει ο κ. Πέτσας; Είναι εισαγγελέας; Είναι πρόεδρος δικαστηρίου;
Δεύτερον: Από πού προκύπτει ότι έχουμε μια πρωτοφανή πολιτική σκευωρία; Αυτός είναι ένας ισχυρισμός της κυβέρνησης και οφείλει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία που διαθέτει, ώστε να σχηματίσουν άποψη και οι πολίτες. Να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν. Να κρίνουν με βάση τις αποδείξεις, έστω τις ενδείξεις που υπάρχουν. Το τι πιστεύει το κάθε κόμμα δεν συνιστά θέσφατο. Αυτό δα έλειπε. Θα διολισθαίναμε σε καταστάσεις αυταρχισμού. Ναι, οι πλειοψηφίες αποφασίζουν, αλλά δεν μπορούν να παραβιάζουν τα όρια. Αν χλευάζουν τους νόμους, αν γελοιοποιούν την κοινή λογική, αν ερωτοτροπούν με την αλαζονεία και τείνουν να γίνουν τυραννικές, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στην περίπτωση αυτή θα λάβουν απαντήσεις που ούτε να τις φανταστούν μπορούν. Το δικαίωμα στην ανυπακοή απέναντι σε άδικους νόμους και σε χυδαίες εξουσιαστικές λογικές το έχουν αναγνωρίσει ακόμη και διανοούμενοι του φιλελεύθερου χώρου. Η ομάδα που κυβερνά ανήκει σε αυτή την ιδεολογική περιοχή;
Τρίτον: Αν η κυβέρνηση έχει καταλήξει στην άποψη ότι υπάρχει πολιτική σκευωρία, τι ακριβώς διερευνά η προανακριτική επιτροπή; Ξέχασε ο κ. Πέτσας ότι, τη μέρα που συζητιόταν στη Βουλή η σύσταση της προανακριτικής, τα υπουργικά έδρανα ήταν άδεια γιατί, όπως είχε δηλώσει ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση δεν θέλει να εμπλακεί σε μια ιστορία που αφορά πρωτίστως τη Βουλή; Φύκια για μεταξωτές κορδέλες πούλησε τότε ο κ. Μητσοτάκης; Μήπως η πλειοψηφία της Βουλής έχει βγάλει απόφαση, έχει προεξοφλήσει την εξέλιξη και η προανακριτική είναι μια προκλητικά προσχηματική διαδικασία που γίνεται για τα μάτια του κόσμου;
Ανάγωγα
Το κόμμα χρωστάει σε όποιον κυκλοφορεί, ξοδεύει σε διαφημιστικές καμπάνιες τα μαλλιοκέφαλά του αυξάνοντας το χρέος του, αλλά δεν τρέχει τίποτα. Οι υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με το καθήκον να ελέγχουν κάνουν την πάπια. Υπουργοί και βουλευτές της ενάρετης παράταξης που είχαν πάρει προ ετών δάνεια σήμερα χρωστάνε περισσότερα απ’ όσα είχαν δανειστεί, αλλά και πάλι δεν τρέχει τίποτα. Κανείς δεν τους ζητάει εξηγήσεις. Πυώδης σιωπή.
Πηγή:Efsyn
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
