«Ούτε Αμ, ούτε Εμ, άδεια τώρα στην ΕΔΕΜ»!

Η συνέντευξη Τύπου έληξε με μία μικρή διαδήλωση έξω από το κτίριο του ΥΠΠΟ επί της Μπουμπουλίνας, κατόπιν πρωτοβουλίας της στιχουργού Λίνας Νικολακοπούλου – έχει σημασία να ξεκινήσω απ’ αυτό το απρογραμμάτιστο happening, καθώς δίνει το στίγμα των κινητοποιήσεων των δημιουργών, που πρόκειται ν’ ακολουθήσουν εάν η τωρινή κυβέρνηση δεν δώσει το πράσινο φως για την αδειοδότηση στην ΕΔΕΜ: Συνθέτες, στιχουργοί και πνευματικοί κληρονόμοι, όπως η Νικολακοπούλου, η Αγαθή Δημητρούκα, ο Ισαάκ Σούσης, ο Παρασκευάς Καρασούλος, η Φωτεινή Λαμπρίδη, ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Μελίνα Σιδηροπούλου, η Ναταλία Ρασούλη, ο Σταύρος Σιόλας, ο Πάνος Φαλάρας, η Μαρία Φασουλάκη, η Ιωάννα Κλειάσιου, ο Κώστας Καλδάρας, ο Γιώργης Χριστοδούλου, ο Θέμης Καραμουρατίδης, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Λεωνίδας Μαριδάκης, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ο Γιάννης Μαθές, ο Αδριανός Νόνης, μαζί με δημοσιογράφους, σαν τον Γιώργο Χαρωνίτη και τη Ναταλί Χατζηαντωνίου, συγκεντρώθηκαν για λίγα λεπτά έξω από το ΥΠΠΟ φωνάζοντας με μια φωνή το, ιστορικής σημασίας πια, σύνθημα «Ούτε αμ, ούτε εμ, άδεια τώρα στην ΕΔΕΜ», που κι αυτό έμπνευση της στιγμής της Νικολακοπούλου ήταν! Δεν γνωρίζω αν η κυρία Μενδώνη το πήρε το μήνυμα, αλλά μάλλον αυτό θα έγινε, αν υποτεθεί πως σχεδόν ταυτόχρονα με την άφιξη μας, τις θέσεις τους πήραν έξω από την πόρτα του κτιρίου και μερικοί άνδρες των ΜΑΤ, οι οποίοι σαν είδαν ποιοι ακριβώς ήταν οι…ταραξίες, το καταδιασκέδασαν! Δεν γινόταν δηλαδή διαφορετικά, εφόσον προτού ακουστεί το ενωτικό σύνθημα της Νικολακοπούλου, ο Κραουνάκης ύψωσε τη φωνή του προς το…παραθύρι της υπουργού: «Λίνα, Λίνα, δώσε άδεια τώρα»! Και λίγο πριν η αυτοσχέδια αυτή διαδήλωση διαλυθεί, οι καλλιτέχνες ανανέωσαν το ραντεβού τους για μία επόμενη κινητοποίηση, πράγμα που όλοι απευχόμαστε, διότι πραγματικά η κατάσταση δεν πάει άλλο! 

Για του λόγου το αληθές, από τη συνέντευξη Τύπου που διεξήχθη στο Άλσος του Πεδίου του Άρεως, παρουσία κορυφαίων εκπροσώπων του ελληνικού τραγουδιού, από τον Σταύρο Ξαρχάκο μέχρι τον Πέτρο Βαγιόπουλο κι από τον Διονύση Σαββόπουλο μέχρι τον Χρήστο Νικολόπουλο, εγώ κρατώ τα απεγνωσμένα λόγια του βετεράνου λαϊκού στιχουργού Τάσου Οικονόμου: «Δεν καταλαβαίνω από ΕΔΕΜ και ΑΟΔ, ζητάω να μου πείτε πότε θα ξεκινήσει η πληρωμή μας! Ζούμε εδώ και καιρό κάτω από τα όρια της φτώχειας»! Τα χίλια δίκια είχε ο άνθρωπος και, όπως του απάντησε ο Κώστας Καλδάρας, ο συντονιστής του πάνελ, «γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό παλεύουμε όλοι τούτη τη στιγμή».

Το ιστορικό της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία εφτά χρόνια στα πνευματικά δικαιώματα και που δικαιώνει τον Μάνο Χατζιδάκι, όταν από το 1983 χαρακτήριζε την Ελλάδα «Τουρκία του Εβρέν» στον τομέα αυτό, έδωσε σε μία άψογη συμπυκνωμένη ομιλία ο Φοίβος Δεληβοριάς. Αναφέρθηκε στον αγώνα των εργαζομένων και της διορισμένης από το Υπουργείο Διοίκησης που οδήγησε σε μία συμβολική διανομή χρημάτων στους δημιουργούς αμέσως μετά το σκάνδαλο και τη διάλυση της ΑΕΠΙ. Μίλησε ακόμη για τη γραπτή δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον περασμένο Απρίλιο – μας υπενθύμισε για την ακρίβεια την υπόσχεση, επί λέξει, του σημερινού Πρωθυπουργού: «Θα στηρίξω το συλλογικό σας στόχο να μετεξελιχθεί ο σημερινός φορέας ΕΥΕΔ σε έναν ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από το κράτος φορέα αυτοδιαχείρισης συλλογής των πνευματικών σας δικαιωμάτων». Μάλιστα! Κι αντ’ αυτού, ποια ήταν η συνέχεια τους τελευταίους μήνες; Παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος, ένα πλήθος αναπάντητων επιστολών προς το ΥΠΠΟ με αποκορύφωμα μία είδηση που ήρθε στο φως ερήμην των άμεσα εμπλεκόμενων, των δημιουργών: Ένας ιδιώτης, ο Δημήτρης Μάρης, πρόκειται να αδειοδοτηθεί προκειμένου να κάνει νέα Ανώνυμη Εταιρεία Δικαιωμάτων! Τα καλά του νεοφιλελευθερισμού, εν ολίγοις, που αποσκοπεί στο κέρδος και, δυστυχώς, δεν μιλάμε για το δικαιωματικό κέρδος των ανθρώπων που εδώ και δεκαετίες με την τέχνη τους «έσωσαν τους Έλληνες από τα ψυχιατρεία», όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Βασίλης Τσιτσάνης. 

Ενωτικός ήταν και στη δική του ομιλία ο Στάθης Δρογώσης, αν υποτεθεί πως στο παρελθόν το σωματείο που εκπροσωπεί, το «Μέτρον», είχε διαφωνήσει ανοιχτά με το «Άσμα 450+». Τώρα, όμως, μίλησε εντελώς υπέρ της αδειοδότησης σχηματισμού της ΕΔΕΜ, τον κοινό σκοπό όλων, ακόμη κι αυτών που συνεχίζουν να ανήκουν στην «Αυτοδιαχείριση». Ως γνωστόν, η «Αυτοδιαχείριση» έχει εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη για μετατροπή των δικαιωμάτων των δημιουργών σε αποθεματικό του οργανισμού! «Ο ευκολότερος τρόπος να κερδίσουν ότι έχασαν είναι μέσω ενός καθαρού Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης» είπε ακριβώς ο Δρογώσης, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει σύμπνοια μεταξύ των δημιουργών, ανεξαρτήτως σωματείων. 

Τα ίδια εξέφρασαν στις σύντομες παρεμβάσεις τους η στιχουργός Ελένη Γιαννατσούλια, εκ μέρους του σωματείου «Υπέρβαση», αλλά και το μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΥΕΔ, Άλκηστις Τσίκλου, εκ μέρους της Warner – Chappell Music Hellas: Η Γιαννατσούλια, συγκεκριμένα, κάλεσε το ΥΠΠΟ «να υλοποιήσει άμεσα το σχέδιο, καθώς οι περισσότεροι δημιουργοί ζουν πια σε συνθήκες εξαθλίωσης», ενώ η Τσίκλου αναφέρθηκε σε έναν Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης που πρέπει να ανήκει στα μέλη του, στους δημιουργούς, και μόνο σ’ αυτούς! 

Σημαντικές ήταν και οι παρεμβάσεις του Γιώργου Ανδρέου και του Σταμάτη Κραουνάκη. Ο Ανδρέου, «ζωγραφίζοντας» τον Δημήτρη Μάρη, στην κατοχή του οποίου ανήκει ένας απ’ τους μεγαλύτερους ομίλους ψηφιακών μέσων, έκλεισε την ομιλία του ως εξής: «Είναι δυνατόν να εισπράττει πνευματικά δικαιώματα κάποιος που είναι ταυτόχρονα και εκδότης και χρήστης;» Ο Κραουνάκης, πάλι, με δυο λόγια έδωσε το ρεζουμέ της παρούσας κατάστασης προς ενδυνάμωση των κινητοποιήσεων των συναδέλφων του: «Μία ΑΟΔ δεν έχει ρεπερτόριο αν δεν της παραχωρηθεί, επομένως σ’ όλο αυτό μπορούμε να απαντήσουμε με την ενότητα μας». Και λίγο μετά, ο ηθοποιός Ρήγας Αξελός, εκ μέρους του σωματείου «Διόνυσος», επέκτεινε και εξήγησε ακόμη περισσότερο αυτό που ανάφερε ο Κραουνάκης: «Καμία ΑΟΔ και κανένας ιδιώτης δεν έχουν ουσιαστική υπόσταση αν δεν έχουν ρεπερτόριο! Συνεπώς όλη η δύναμη βρίσκεται στα χέρια των δημιουργών και στο έργο, στο ρεπερτόριο τους». 

Εκεί ακριβώς είναι όλο το νόημα, όπως το περιέγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς: «Είμαστε όλοι ενωμένοι και δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε. Αν δεν δοθεί η άδεια της ΕΔΕΜ άμεσα, θα ξεκινήσουμε κινητοποιήσεις. Ακόμα χειρότερα θα οργανώσουμε τη σιωπή μας. Και όταν η μουσική μιας χώρας πάψει να ακούγεται, η σιωπή γίνεται εκκωφαντικότερη από κάθε μουσική. Και η σιωπή –όπως η μουσική- απλώνεται διεθνώς». Ευχής έργον είναι να μη φτάσουμε ως εκεί και ο αγώνας των δημιουργών να τελεσφορήσει με τον καλύτερο εφικτό τρόπο. Οι καλλιτέχνες, στιχουργοί, τραγουδοποιοί, συνθέτες μαζί με πνευματικούς κληρονόμους υπόσχονται να «κρατήσουν το θέμα όσο ψηλά του αρμόζει». Για να «αφήσουν τα νεότερα παιδιά του τραγουδιού να αποφασίζουν τα ίδια για το μέλλον τους».