Η κυβέρνηση τότε, προετοίμαζε δηλαδή ένα «υπερκαναλάρχη» κατά τη σημερινή λογική της ΝΔ, η οποία έτσι χαρακτηρίζει τον Νίκο Παππά. Συγκεκριμένα, στο νομοσχέδιο με τίτλο «Ρυθμίσεις Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, Μεταφορών, Δημοσίων Έργων και άλλες διατάξεις» (στη συνέχεια Ν. 4070/2012), το οποίο περιλάμβανε και ρυθμίσεις για τον «πάροχο δικτύου» τηλεοπτικού σήματος -δηλαδή την Digea-, ο τότε εισηγητής υπουργός Μεταφορών Μάκης Βορίδης είχε καταθέσει «Νομοτεχνικές βελτιώσεις – Προσθήκες», που περιελάμβαναν και τα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών.
Μεταξύ άλλων στο τρισέλιδο του Βορίδη αναφερόταν ρητά και ξεκάθαρα ότι «με απόφαση του υπουργού στον οποίο ανατίθενται εκάστοτε οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας – Γ.Γ. Μέσων Ενημέρωσης, έπειτα από γνώμη του ΕΣΡ και δημόσια διαβούλευση, καθορίζεται ο αριθμός των αδειών παρόχου περιεχομένου ανά κατηγορία λήψης (ελεύθερης ή συνδρομητικής), εμβέλειας (εθνική ή περιφερειακή) και χαρακτήρα του προγράμματος (ενημερωτικός ή μη ενημερωτικός)».
Το παράδοξο με την εν λόγω προσθήκη είναι ότι για κάποιον λόγο που ποτέ κανένας δεν εξήγησε, ξαφνικά χάθηκε. Εξαφανίστηκε δηλαδή σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ. Ο κ. Βορίδης και το κόμμα του δεν γνωστοποίησαν ποτέ υπό ποιες διεγράφη η προσθήκη. Αν αφαιρέθηκε κατόπιν παρεμβάσεων για παράδειγμα, αν κάποιοι ευνοήθηκαν από την εξαφάνισή της κ.ο.κ. Όπως δεν εξήγησαν με ποιο σκεπτικό εισήχθη αρχικά για να ψηφιστεί.