του
Φώτη Νεκτάριου Σαγώνα (συνδικαλιστή
της παράταξης ΑΣΚ στον Δήμο Αθηναίων)
Μια
τέτοια, διαβολική, σύμπτωση, περά από
μειδιάματα γεννά και προβληματισμούς:
Α)
Το πρώτο, εύκολο, συμπέρασμα είναι πως
ακροδεξιοί και άκρο-δεξιοί επιλέγουν
αντί της πολιτικής και συνδικαλιστικής
σύγκρουσης, προσωπικές επιθέσεις με
συκοφαντίες, τραμπουκισμούς και
δικαστικές διώξεις, ώστε ακόμη και εάν
οι στόχοι τους δεν υποκύψουν, να
δημιουργήσουν ένα μόνιμο κλίμα
τρομοκρατίας, ως είδος ασπίδας για τις
οποιεσδήποτε αντιδράσεις εναντίον
τους. Γιατί πόσοι συνδικαλιστές, αιρετοί
και θεσμικοί παράγοντες, εργαζόμενοι
και αγωνιζόμενοι για τα δίκια τους,
είναι πρόθυμοι να φθείρονται ψυχικά
και οικονομικά μέσα από μακροχρόνιες
δικαστικές συγκρούσεις;
Β)
Το δεύτερο, όχι τόσο διακριτό, είναι πως
αυτές οι τακτικές και μάλιστα παράλληλα
από δύο προέδρους της ΔΑΚΕ, αποτελούν
είδος «οπλικού συστήματος» της δεξιάς,
η οποία όχι μόνο δεν ακολουθεί
δεοντολογικούς κανόνες στην πολιτική,
αλλά επιβραβεύει προσωπικές επιδιώξεις
στελεχών της (αρχισυνδικαλιστών, στις
συγκεκριμένες περιπτώσεις) ακόμη και
όταν αφορούν παράνομες ενέργειες,
στηρίζοντας ανήθικες επιθέσεις κατά
αριστερών, και καθορίζοντας πολιτική
στρατηγική ανθρωποφαγίας, συντηρώντας
ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Γ)
Ειδικά στην περίπτωση Β. Πολυμερόπουλου
κατά της Αυγής, έχουμε την αποκάλυψη
από μεριάς της εφημερίδας εγγράφων (Υπ.
Παιδείας & Πάντειου Πανεπιστήμιου)
που αποδεικνύουν πως ο συγκεκριμένος
συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ δεν είχε τίτλο
μεταπτυχιακών σπουδών, και παρόλα αυτά
από το 2006 η διοίκηση του Δήμου Αθηναίων
του αναγνώρισε ως Master ένα μεταπτυχιακό
σεμινάριο και τον προήγαγε σε Δ/ντη το
2007!
Στην
επίθεση κατά της Αυγής, λοιπόν, δεν έχει
σημασία η αποκάλυψη της αλήθειας. Ούτε
και εάν το πόρισμα του ΣΕΔΔ (Δεκέμβρης
2017) ήταν καταπέλτης κατά Β. Πολυμερόπουλου
και στελεχών της διοίκησης του Δήμου.
Ούτε πως η υπόθεση «μεταπτυχιακού» έχει
πάει σε εισαγγελέα, ούτε και εάν υπάρχουν
καταγγελίες και για άλλους «προβληματικούς»
τίτλους σπουδών Δ/ντων της διοίκησης
Καμίνη.
Όχι!
Το μόνο που δείχνει πως έχει σημασία
είναι το πώς θα στοχοποιηθούν αριστεροί,
δεχόμενοι πίεση με θεμιτά και αθέμιτα
μέσα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα.
Τόσο
η ΔΑΚΕ, συνδικαλιστικά, όσο και η ΝΔ,
πολιτικά, οφείλουν να λάβουν θέση για
τα στελέχη τους. Σε δημοσίευμα της ΕφΣυν,
του δημοσιογράφου Στέργιου Ζιαμπάκα,
(27/10/17), συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη,
ρωτούμενοι σχετικά με το ζήτημα
Πολυμερόπουλου, δήλωσαν πως «…όποιος
έχει παρατυπίες να πάει σπίτι του».
Αρκετούς μήνες μετά, από τους υπερασπιστές
μιας «συμφωνίας αλήθειας», διαπιστώνουμε
ακριβώς το ανάποδο. Δεν είναι απλό, ούτε
εύκολο.
Αρχικά,
αξίζει να γίνει μια καταμέτρηση όλων
των αγωγών και μηνύσεων από μεριάς
ακραίων δεξιών στελεχών τα τελευταία
δυο χρόνια.
Ποιοι
και για ποιους λόγους;
Εναντίον
ποιων στόχων;
Ποια
συμφέροντα θίγονται;
Υπάρχει,
κι αν ναι, ποια είναι η στρατηγική
επιδίωξη;
Απαντώντας
σε αυτά τα ερωτήματα, θα έχουμε δώσει
απαντήσεις και σε σοβαρότερα ζητήματα
της πολιτικής ζωής αυτής της χώρας.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
