Όσο κρατάει ένας καφές με τον τραγουδοποιό Δημήτρη Αρναούτη

Ο Δημήτρης Αρναούτης αρχικά θυμάται τον πατέρα του να ζωγραφίζει πολύ ωραία πορτραίτα του Καρλ Μαρξ. Είχε μια φίλη καθηγήτρια στην Καλών Τεχνών που τον είχε σταμπάρει και τον ρωτούσε πως και δεν ασχολήθηκε εκτενέστερα με τη ζωγραφική. Η μητέρα του είναι φιλόλογος και ο αδερφός του ηχολήπτης, άρα μου μιλάει για «μια οικογένεια που δεν θα την έλεγες καλλιτεχνική, αλλά φιλότεχνη». Ωστόσο, η μεγαλύτερη ενδοοικογενειακή επιρροή του ήταν ο συνθέτης και πιανίστας Γιάννης «Bach» Σπυρόπουλος, που παντρεύτηκε την αδερφή της μάνας του. Στα 16 του ο Αρναούτης έμαθε ότι ο θείος του ήταν ο πληκτράς των Τερμιτών, ενός ελληνικού rock συγκροτήματος που αγαπούσε. Μιμείται μάλιστα εξαιρετικά τη φωνή του: «Ο Σαββόπουλος μας έβαζε να ενορχηστρώνουμε τα τραγούδια του» τον ακούω να μου λέει, υπενθυμίζοντας μου έτσι τη θητεία του «Bach» στη Λαιστρυγόνα, τη δεύτερη rock μπάντα του Διονύση Σαββόπουλου μετά τα Μπουρμπούλια. Δε θα ξεχάσει την ατάκα που του είχε πει πάλι στα 16 του: «Εσύ είσαι συνάδελφός μου»! Βέβαια, ο πληθωρικός «Bach» το παρακάνει λίγο με τη γενναιοδωρία του, όταν πρόσφατα του έλεγε: «Μετά τον Σαββόπουλο και το ”Περιβόλι του τρελού” είσαι εσύ με ”Τα Όνειρα δεν ξυπνάνε”».

Ο Αρναούτης έχει δίπλωμα κιθάρας και πτυχίο αρμονίας, κανονικές κλασικές σπουδές δηλαδή από το δημοτικό μέχρι την α’ Γυμνασίου. Συνέχισε αργότερα όταν έγινε 20 ετών. Δίπλωμα πήρε στα 23 με επιτροπή τον κλασικό κιθαριστή Κώστα Κωτσιώλη, «έναν από τους πιο αυστηρούς κριτές μέσα σε επιτροπές». Στην ηλικία εκείνη άκουγε πολύ τους Χειμερινούς Κολυμβητές, τον Τσιτσάνη από τα βινύλια του πατέρα του, το «Rendez – vous» του Jean Michel Jarre, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, αλλά και τον Χάρρυ Κλυνν. Σήμερα παραδέχεται πως η σημαντικότερη μουσική επιρροή του ήταν στο δημοτικό η «Φαντασία» του Disney που του την έφερναν σε βιντεοκασέτες και την έβλεπε καθημερινά. 

Από τα χρόνια των μουσικών σπουδών ονειρευόταν ότι κάποτε θα κάνει δίσκους. «Είχα δει κι ένα ντοκιμαντέρ για τον John Lennon κι έλεγα πως αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου». Στα 20 τους με τους τραγουδοποιούς Ντάντο και Σινάνογλου έφτιαξαν το πρώτο τους γκρουπ, Ρίξε το πέντε ήταν το όνομα του και, όπως ενημερώνομαι, είχαν βγάλει και δίσκο σε μία ανεξάρτητη εταιρεία μαζί με ένα άλλο γκρουπ, τους Ματ σε 2 Υφέσεις. Στη δισκογραφία μπήκε αργότερα, το 2008, όταν ο πρώτος προσωπικός του δίσκος είχε βγει από τη Lyra. Ο Μανώλης Φάμελλος ήταν εκείνος που τον είχε βοηθήσει, όταν έστελνε το υλικό του σε διάφορους τραγουδοποιούς: «Ο Μανώλης είχε τότε ”κονέ” με τη Lyra και ήταν ο μόνος που με ”έτρεξε” σε επίπεδο στήριξης και παραγωγής». Ο δεύτερος δίσκος, «Τα όνειρα δεν ξυπνάνε» ήρθε στα τέλη του 2010, και ο τρίτος και τελευταίος του στις αρχές του 2018. Έχει μέσα μεταλλόφωνα και βιμπράφωνα, τις επιρροές δηλαδή από τη «Φαντασία» του Disney των παιδικών χρόνων.

Ο Αρναούτης αντιδρά όταν του λένε ότι μιμείται τον Frank Zappa: «Τον Zappa τον έμαθα στα 20 μου, πρωτύτερα όμως είχα γνωρίσει τον Tchaikovsky και τον Stravinsky. Στην πορεία, στο λύκειο, έμαθα τον στίχο του Γκάτσου και τη μουσική του Χατζιδάκι, οπότε άρχισα να δουλεύω πάνω σε τέτοια πράγματα». Τον αντικρούω λίγο, όταν του λέω πως δεν έχουν χατζιδακικές επιρροές τα τραγούδια του, αυτός όμως μου θυμίζει το τραγούδι στον τελευταίο του δίσκο που είπε ο Ηλίας Λιούγκος. Επίσης, τα «Χρώματα», ένα άλλο κομμάτι του, που είχε ξεχωρίσει η Λένα Πλάτωνος, όταν της είχε στείλει το υλικό του. Δυστυχώς, ενώ στο δίσκο του συμμετέχουν από τον Ηλία Λιούγκο και τη Νένα Βενετσάνου μέχρι τον Γιάννη Παλαμίδα και την Ηρώ Σαΐα, δεν μπόρεσε να «έχει» και τη Σαβίνα Γιαννάτου: «Η Σαβίνα τότε ήταν πολύ απασχολημένη με μία παιδική όπερα του Κυπουργού». Τραγούδησαν επίσης ο θείος του, Γιάννης «Bach» Σπυρόπουλος, ο Βασίλης Γισδάκης που του έδωσε ένα κομμάτι – κόντρα ρόλο, όπως και ο Δώρος Δημοσθένους, στον οποίο έγραψε ένα «οπερατικό progressive rock τραγούδι». Μάλιστα, επειδή δεν είχε βγει πολύ καλό, ο Δημοσθένους του ζήτησε κάτι πιο απλό κι έτσι προέκυψε ένα κομμάτι σε στυλ Αττίκ. Στο δίσκο ακόμη συμμετέχουν και οι μουσικοί φίλοι του Αρναούτη, σαν τον Ορέστη Ντάντο, την Έλσα Μουρατίδου, τον Βασίλη Σαλταγιάννη κ.α. 

Ο δίσκος ονομάστηκε «Περιπέτεια», τίτλος – όνομα και πράγμα, εφόσον πέρασε από σαράντα κύματα! «Τον είχα πάει στις πιο εμπορικές εταιρείες και απορρίφθηκε παταγωδώς. Ακόμα και ο Μπάμπης Στόκας, που τραγούδησε μες το δίσκο, είχε προθυμοποιηθεί να με βοηθήσει με εταιρεία, αλλά δε μπόρεσε να κάνει τίποτα. Στενοχωρήθηκα πολύ γιατί περίμενα έναν ολόκληρο χρόνο και χάθηκε χρόνος. Ο δίσκος ήταν έτοιμος από τα τέλη του ’16 και όλο το ’17 εγώ έψαχνα για εταιρεία. Σκεφτόμουν πως αν υπήρχε η Lyra σίγουρα θα τον έβγαζε κι ας μην είχα καμία φιλική συμμετοχή. Αρχές του ’18 τελικά η ”Περιπέτεια” κυκλοφόρησε σε διπλό CD από την ανεξάρτητη Yafka Records του Γιώργου Μητρόπουλου». Γενικά, αν και δεν πιστεύει ότι η μουσική είναι εμπορική τέχνη, αναγνωρίζει τη μη εμπορική φύση της δικής του δουλειάς απ’ την πρώτη στιγμή που μπήκε στο χώρο. 

Οφείλω να ρωτήσω τον Αρναούτη για την ιδιαίτερα θορυβώδη παρουσία του στα social media. Δεν είναι ένα, ούτε δυο βράδια, που τον έχω πετύχει στο facebook να τα «χώνει» σε συναδέλφους του, κατονομάζοντας τους, με ένα αίσθημα πικρίας. Θυμάμαι κι έναν μεταμεσονύκτιο ομηρικό καυγά που είχε με τον Δημήτρη Πουλικάκο! «Αυτό το έχω σταματήσει τα τελευταία δύο χρόνια» με διορθώνει. Και συνεχίζει: «Έχω ηρεμήσει. Τό’χω μετανιώσει λίγο αυτό που έκανα, γιατί πιστεύω σίγουρα ότι με έβλαψε»…Σε τι επίπεδο, όμως, τον έβλαψε, αν υποτεθεί πως στον τελευταίο του δίσκο μέχρι και ο Φοίβος Δεληβοριάς δέχτηκε να τραγουδήσει ένα τραγούδι του; «Έβγαζα έναν εαυτό του στυλ ”Ποιος είμαι εγώ τώρα”, σαν να την είχα ψωνίσει δηλαδή» παραδέχεται ο Αρναούτης με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Αυτό το πήραν χαμπάρι όλοι οι συνάδελφοι μου και τελικά έκανα μεγάλο κακό στον ίδιο μου τον εαυτό».

Στην ερώτηση μου τι εκφράζει γι’ αυτόν η μουσική και το τραγούδι, απαντάει μονολεκτικά: «Είναι η ανάσα μου». Κι όταν του λέω πως έτσι ψηλός, θηριώδης που είναι, με τα μακριά μαλλιά του, θυμίζει…Βίκινγκ, με ενημερώνει πως ακόμα είναι «μαλλιάς», αλλά έχει χάσει αρκετά κιλά. Το στυλ του απλά προέκυψε και θυμάται έναν τύπο, παλιοροκά, που του είπε πρόσφατα: «Α ρε φίλε, σε θυμάμαι που έπαιζες μια fender stratocaster κι ήσουν φτυστός ο David Gilmour των Pink Floyd». 

Από τη γενιά του ξεχωρίζει σε στιχουργικό επίπεδο τη Δανάη Παναγιωτοπούλου: «Είναι η καλύτερη στιχουργός, ενώ μουσικά δεν είναι καλή. Το παραδέχεται κι η ίδια». Εκτιμά ακόμα τον Νίκο Χαλβατζή που αποτραβήχτηκε στην Κοζάνη, θεωρεί καλούς τον Ντάντο, τον Αποστόλη Αρμάγο και τον Βασίλη Σαλταγιάννη. Τον Σαλταγιάννη, μάλιστα, τον θαύμασε πολύ σε ένα live του, που είχε παρακολουθήσει. Ποια είναι η γνώμη του για τη Μποφίλιου και τη Ζουγανέλλη, που έχουν δεχτεί στο παρελθόν την αυστηρή κριτική του; «Θα σου πω την αλήθεια, η Μποφίλιου είναι μεγάλη τραγουδίστρια και πολύ καλή μουσικός, ξέρει καλή αρμονία. Το μοναδικό θέμα που έχω ως ακροατής είναι ότι το παρακάνει λίγο με το βιμπράτο. Η Ζουγανέλλη είναι κάπως all around, θα έλεγα, ενώ τον Χαρούλη θα τον χαρακτήριζα εξειδικευμένο». 

Οικονομικά τη βγάζει δύσκολα. Παίρνει το επίδομα ΚΕΑ του Δήμου, το «Κοινωνικό Επίδομα Ανέργων», 200 ευρώ το μήνα, αλλά έχει και τρία – τέσσερα μαθήματα κιθάρας που δίνει. «Μη φανταστείς τίποτα ιδιαίτερο» μου τονίζει, «με περίπου πέντε κατοστάρικα το μήνα ζω». Πιστεύει πολύ και σε μία ιντερνετική πλατφόρμα που μουσικοί αγοράζουν σόλα άλλων μουσικών. Ακούγεται ενδιαφέρον! «Να, λέει ένας συνθέτης: ”Φτιάχνω ένα δίσκο και θα χρειαστώ το τάδε σόλο στην κιθάρα”. Το ηχογραφείς στο σπίτι σου, το στέλνεις ψηφιακά και σε πληρώνει»! Το όνομα του μάλιστα δεν ξέρει αν μπαίνει στα credits των μουσικών, αφού τώρα ξανοίγεται σ’ αυτό το πεδίο. Ελλείψει πάντως ΑΕΠΙ, ο Αρναούτης θεωρεί αδιανόητο πλέον να ζει ένας μουσικός από τη μουσική και τους στίχους που γράφει. 

Ο Αρναούτης ενώ δεν κάνει τακτικά live, σκέφτηκε τώρα να κάνει κάτι από κοινού με μία συνθέτρια, την Έλσα Μωυσιάδου: «Η Μωυσιάδου έχει τελειώσει μουσικολογία και γράφει απίστευτες κλασικές και jazz συνθέσεις. Παίζει πιάνο και τραγουδάει στο στυλ της Σαβίνας Γιαννάτου. Τελευταία την είχε σταμπάρει η Λένα Πλάτωνος σαν τη ”διάδοχο” της. Βρεθήκαμε, τακιμιάσαμε και τραγουδάει τα τραγούδια μου». Το live των Δ. Αρναούτη – Ε. Μωυσιάδου θα γίνει στο «Σαν Άλλοτε», στη Νέα Φιλαδέλφεια, Δεκελείας 132, την Κυριακή 18/11 με ελεύθερη είσοδο.