Όσο κρατάει ένας καφές με τον ερμηνευτή Νίκο Καρακαλπάκη

«Δίσκους κάνεις από ρομαντισμό, αφού ποτέ δεν παίρνεις πίσω τα λεφτά σου» δηλώνει μεταξύ άλλων ο Νίκος Καρακαλπάκης λίγο πριν τη συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 

84131760 2417431111876090 5451138394337837056 n

Πάνε αρκετά χρόνια που είχα ακούσει τον τραγουδιστή Νίκο Καρακαλπάκη με το συγκρότημα των Graviton. Ήταν το 2004 με την επιτυχία τους, «Σου τηλεφωνώ», που δεν το τραγουδούσε αυτός, αλλά η Βάσω Ρούσσου. Έτυχε συγκυριακά, πάντως, μπαίνοντας στους Graviton, να γνωρίσει τον Νίκο Δούλο, τον συνθέτη τους, και να τραγουδήσει τρία κομμάτια στον προσωπικό του δίσκο. «Η πρώτη μου επαγγελματική εμπειρία ήταν με τον Μίλτο Πασχαλίδη και τους Graviton στη μουσική σκηνή ”Δίπλα στο ποτάμι”, στα τέλη του 2005. Μάλιστα, ο Μίλτος με κάλεσε να πούμε παρέα, εκτός Graviton, το ”Φωτιά μου”, που ήξερε ότι μ’ άρεσε πολύ». Ύστερα ήρθε το στρατιωτικό και αμέσως μετά, το 2007, τα πρώτα δικά του live στο «Μπαράκι του Βασίλη», στη Διδότου, που είχαν πάει καλά. «Είχα πάρει μερικούς μουσικούς και, χωρίς υπερβολή, έφτιαχνα επί τρεις μήνες το πρόγραμμα μου, όντας πρωτοεμφανιζόμενος τραγουδιστής» θυμάται ο Νίκος. Σκοπός του ήταν απ’ την αρχή να περνάει καλά ο κόσμος και να λέει «Θα ξαναπάω στον Καρακαλπάκη», ούτε να δείξει τις φωνητικές του ικανότητες, ούτε να είναι όμως και «χύμα».

Ο Καρακαλπάκης δεν γνωρίζει την καταγωγή του, γιατί είναι υιοθετημένος. Δεν γνώρισε ποτέ τους πραγματικούς γονείς του και δεν ενδιαφέρθηκε κιόλας να το ψάξει το θέμα. «Νιώθω πραγματικά τόσο τυχερός που υιοθετήθηκα απ’ αυτούς τους ανθρώπους, που πραγματικά ποτέ δεν ένιωσα ότι δεν είναι και οι πραγματικοί μου γονείς». Τον ρωτάω αν έμαθε ποτέ πως ακριβώς δόθηκε για υιοθεσία. Μου μιλάει για μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της φυσικής του μητέρας, η οποία εν συνεχεία τον παρέδωσε σε κάποιο ίδρυμα. Οι θετοί γονείς του ήταν μεγάλης ηλικίας, γιατί προσπαθούσαν για πολλά χρόνια να αποκτήσουν παιδιά και δεν μπορούσαν. «Όσο και να τον έψαχνα τον φυσικό μου πατέρα, δεν θα κατάφερνα να τον βρω, γιατί -όπως σου είπα- ήμουν προϊόν μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Μπορεί η μάνα μου να’ταν μια κακοποιημένη γυναίκα, αλλά επειδή γνώρισα πολλά υιοθετημένα παιδιά, θα με έλεγα πολύ τυχερό για τους θετούς μου γονείς, οι οποίοι με πήραν σε ηλικία κάτω του ενός έτους»

Δεν τον σοκάρει το ότι δεν γνωρίζει τις ρίζες του, αν και θα ήθελε να μη συμβαίνει αυτό, τώρα που έχει ωριμάσει σαν άνθρωπος. «Ξέρεις, επειδή οι γονείς μου ζουν, δεν θα ήθελα να τους βάλω ξαφνικά σε μία διαδικασία ανάλογη. Δεν θα ήθελα να δουν ότι σκαλίζω τα πράγματα, τώρα που οδεύουν προς το τέλος της ζωής τους». Τον στενοχωρεί η σκέψη πως κάποια στιγμή, που δεν θά’ναι και πολύ μακρινή, θα χάσει τους αγαπημένους θετούς γονείς του, οι οποίοι σήμερα έχουν περάσει τα 80. «Ως μοναχοπαίδι, το σκέφτομαι έντονα αυτό και με προβληματίζει, όμως έχω πάρει απ’ αυτούς όλη την αγάπη. Όταν έχεις εκτιμήσει όσα σου’χουν προσφέρει οι γονείς σου, που εν προκειμένω δεν είναι οι φυσικοί μου, μια ενδεχόμενη απώλεια τους θα’ναι ένα γεγονός δύσκολα διαπραγματεύσιμο»

Ο Καρακαλπάκης θεωρεί ότι τον μεγάλωσαν σωστά οι γονείς του, δίχως νά’ναι το καλομαθημένο παιδί. Κι εκείνος, όμως, εκ φύσεως ποτέ δεν ήταν υλιστής: «Είχαμε οικονομικές δυσκολίες κι ενώ εγώ μπορεί νά’θελα να πάρω ένα ρούχο, εκείνοι μου λέγανε: ”Δεν έχουμε τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή”. Κι εγώ απλά δεν γκρίνιαζα! Δεν ξέρω αν είχα μία ενσυναίσθηση επ’ αυτού, αλλά κατάλαβα από νωρίς πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία». Έπαιξε ρόλο και το ότι τον βοήθησαν πολύ στα καλλιτεχνικά. Το ότι τραγουδάει σήμερα, μάλιστα, το οφείλει στη μητέρα του, η οποία ήταν μια πάρα πολύ καλή ερασιτέχνιδα σοπράνο. Θυμάται πρώτα να τραγουδάει και μετά να μιλάει, αφού το ραδιόφωνο έπαιζε όλη μέρα στο σπίτι τους. «Η μητέρα μου μάλλον είχε απωθημένο που δεν ασχολήθηκε με την όπερα και το ελαφρό τραγούδι, εφόσον δεν έκανε για λαϊκά. Υπήρξαν και οι δύο εξαιρετικά ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι».  

Του αποκάλυψαν πως τον είχαν υιοθετήσει, όταν ήταν εφτά χρονών. Είχαν συμβουλευτεί κάποιον ειδικό πρώτα, διαθέτοντας τη σωστή παιδεία ώστε να διαχειριστούν πολύ καλά ένα τέτοιο ευαίσθητο θέμα. Καμαρώνει για το όνομα που του δόθηκε, το προσφυγικό «Καρακαλπάκης», με τις «ψιλοτούρκικες» καταβολές: «Καρακαλπάκης είναι αυτός που φοράει ένα μαύρο καπέλο, να η σημασία του ονόματος του πατέρα μου» εξηγεί στη διάρκεια της κουβέντας μας. Ξεκινώντας το σχολείο, επειδή το Εθνικό Ωδείο ήταν και πολύ κοντά στο πατρικό του, στον σταθμό Λαρίσης, από νωρίς σπούδασε πιάνο μέχρι πρώτη ανωτέρα. Όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο, στο τμήμα μουσικών σπουδών, ένιωσε πως τον αποδέχονται για πρώτη φορά. «Στο σχολείο ήμουν λίγο στην ”απ’ έξω”. Το βλέπω μέχρι σήμερα που διδάσκω, το να καθοδηγούν τα παιδιά απ’ το σπίτι νά’ναι πάντα τα καλύτερα, τα πρώτα…Εγώ ήμουν ένα παιδί με ευαισθησίες. Δεν με συγκινούσε τόσο η μπάλα, όσο τα λουλούδια, κάτι που ακουγόταν ”φλώρικο”. Φαντάσου ότι στο Δήλεσι που’χουμε ένα μικρό εξοχικό, φροντίζω πάνω από 80 είδη καλλωπιστικών φυτών».   

Ο Νίκος εξομολογείται για πρώτη φορά πως υπήρξε θύμα bullying εξ αιτίας των πεταχτών αυτιών του. Μια πλαστική επέμβαση την έκανε όχι από κόμπλεξ – όπως λέει – αλλά επειδή τα πάντα εικόνα κι αυτός ασχολείται με το τραγούδι. «Κάποτε έκανα εγχείρηση αμυγδαλές κι είπα του γιατρού να προσέξει πολύ τις φωνητικές χορδές μου γιατί ασχολούμαι με το τραγούδι. Αυτός γέλασε και γύρισε και μου’πε, έτσι, στο χύμα: ”Μ’ αυτά τα αυτιά περιμένεις να κάνεις τίποτα;” Γέλασα όταν μου το’πε, αλλά μέσα μου χτύπησε μια καμπάνα. Το συζήτησα και με τη δασκάλα μου, τη Φιλιώ Επιφανίου. Συμφώνησε κι αυτή να κάνω αισθητική επέμβαση». Ο ίδιος βέβαια ποτέ δεν έβλεπε στον καθρέφτη του δυο άσχημα αυτιά. Καταλάβαινε ότι το πρόβλημα ήταν των άλλων, αυτών που τον κορόιδευαν και του επιτίθονταν.

Το 1998 μπήκε στο τμήμα μουσικών σπουδών του ΑΠΘ. Από κει πήρε μεταγραφή στην Αθήνα για οικογενειακούς – οικονομικούς λόγους, τελειώνοντας το 2005. Με το τραγούδι ξεκίνησε να ασχολείται ουσιαστικά εντός του πανεπιστημίου. «Βρήκα ένα φιλικό περιβάλλον και παρόλο που έπαιζα καλό πιάνο, όταν φτιάχναμε τα πρώτα γκρουπάκια, εκδήλωσα την επιθυμία να τραγουδάω. Ακόμη παίζω και με συνοδεύω όποτε τραγουδάω. Στα φοιτητικά χρόνια, ένιωσα πως πρέπει να δώσω μεγαλύτερη σημασία στη φωνή και όχι στα χέρια μου». Έχει να θυμάται κι ένα σχετικό περιστατικό: Κάποτε, σε ένα αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη στη Θεσσαλονίκη, είχε τραγουδήσει το κομμάτι «Δρόμοι παλιοί», που ανέκαθεν τον συγκινούσε. Ο αρχιπρύτανης πήγε μετά και του ζήτησε…αυτόγραφο

Η «Ιέρεια» σε μουσική και στίχους του Γιώργου Καγιαλίκου είναι το πιο πρόσφατο τραγούδι που ηχογραφήθηκε με τη φωνή του Νίκου Καρακαλπάκη. Η συνεργασία τους ξεκίνησε όταν συμπεριέλαβε το τραγούδι του συνθέτη, «Πεφταστέρι», στον προσωπικό του δίσκο. 

Αν ήξερε πως θα εξελισσόταν η κατάσταση, δεν θα την έβλεπε τόσο ρομαντικά τη δισκογραφία. Δίχως μια εταιρεία από πίσω του, πρέπει ο ίδιος να τα κάνει όλα κι αυτό πιθανώς τον πηγαίνει πίσω σε δημιουργικό επίπεδο. Δεν έχει παράπονο, όμως, αφού οι συνεργασίες του είναι όλες μία και μία! «Το ότι τραγούδησα στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με αφορμή τη συναυλία της Πηγής Λυκούδη το 2011, ήταν υπέροχη εμπειρία. Το ίδιο και όταν έπαιξα σε ένα μουσικοθεατρικό έργο, στη Σμύρνη, πάλι με τη Λυκούδη. Υπήρχαν πολλοί Τούρκοι ανάμεσα στο κοινό και η συγκίνηση ήταν μεγάλη». Η δισκογραφία άρχισε να τον απασχολεί το 2014, όταν ο αείμνηστος Κώστας Κωτούλας τον ώθησε να κάνει τα πρώτα του demo: «Μου είχε προτείνει να γράψω το ”Με πνίγει τούτη η σιωπή” του Σπανού. Με τον Σπανό, στο μεταξύ, είχα ήδη συνεργαστεί από το 2009 στο ”Χαμάμ”. Μ’ αυτή την αφορμή άρχισα να ηχογραφώ με τη φωνή μου». Το ίδιο διάστημα κατανοούσε πως η δισκογραφία πεθαίνει και γι’ αυτό θέλησε να καταθέσει και τη δική του προσπάθεια. Στα τέλη του 2016, έτσι, βγήκε ο πρώτος του δίσκος, το «Ότι μας ανήκει». Είχε προηγηθεί ακόμη η συμμετοχή του με δύο τραγούδια στο δίσκο της Πηγής Λυκούδη και του Φίλιππου Γράψα. 

Ο δίσκος του έγινε ιδίοις εξόδοις με χρήματα που μάζευε απ’ την πρωινή εργασία του, αφού είναι αναπληρωτής καθηγητής μουσικής από το 2007. «Κάνω και ιδιαίτερα μαθήματα τραγουδιού» μου λέει, «αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος, γιατί δουλεύω μακριά και χρειάζονται πολλά έξοδα, βενζίνες κλπ., όπως και μεγάλη κούραση. Όλο αυτό με επιβαρύνει στο να’μαι πιο δημιουργικός». Θέλει να αναφερθεί στους σημαντικούς καλλιτέχνες που τον έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια. Μου αναφέρει τον Νίκο Δούλο των Graviton ως μια καλή έναρξη, την Πηγή Λυκούδη, της οποίας υπήρξε βασικός τραγουδιστής επί σειρά ετών, τον Γιάννη Σπανό, που τον πήρε σε πρόγραμμα μαζί με τον Κώστα Καραλή και την Πένυ Ξενάκη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, που δούλεψε κοντά του για μία πενταετία και τον βοήθησε πολύ σκηνικά, την Αρετή Κοκκίνου, κοντά στην οποία έμαθε πολλά στον τομέα των ενορχηστρώσεων. Ευχαριστεί ακόμη τη Νένα Βενετσάνου, τον Λίνο Κόκοτο, τον Γιώργο Καγιαλίκο, τη Μαρία Παπαδάκη και όλους τους συντελεστές του πρώτου του άλμπουμ. 

Στο ερώτημα μου αν θα ξανάκανε εύκολα δίσκο, απαντάει πως το θεωρεί εξαιρετικά δύσκολο! «Μόνο αν είχα ένα υλικό που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σύνολο, μία ενότητα, κάτι που όμως πλέον δεν κάνει κανείς. Επίσης, ποτέ δεν παίρνεις πίσω τα λεφτά σου και από ρομαντισμό κάνεις δισκογραφία. Οι περισσότεροι κάνουν digital singles και καλώς ή κακώς αυτές είναι οι επιλογές που έχουμε». Πιστεύει πως το στυλ του θα πέρναγε πιο πολύ δισκογραφικά, αν είχε εμφανιστεί πριν μία 20ετία. Απ’ την άλλη, καθετί γίνεται για κάποιο λόγο και χαίρεται που υπάρχει σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. «Είμαι συνεπής και μ’ ακολουθεί ένας κόσμος για πολλά χρόνια, οπότε δεν έχω κάνει εκπτώσεις στις επιλογές μου». Σ’ αυτό το σημείο του λέω πως άλλο ένα προσόν του είναι το κέφι που προσφέρει στο κοινό του. Δεν αποποιείται το χαρακτηρισμό του «διασκεδαστή» εν μέρει, αφού όποιος τον γνωρίσει μόνο απ’ τις ηχογραφήσεις, σίγουρα δεν φαντάζεται και πόσο επικοινωνιακός είναι. «Σ’ ένα πρόγραμμα θα σε κάνω να συγκινηθείς και να γελάσεις! Η μουσική βιομηχανία καλλιέργησε τα ”καλούπια” στα τραγούδια, αλλά αν προσέξεις τα μεγάλα ονόματα σαν την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, π.χ., μπορεί να πει απ’ το ”Μακριά μου να φύγεις” μέχρι Μαραβέγια, το ροκάκι, το λάτιν κλπ. Και καλά κάνει»

Η προσμονή του είναι μεγάλη για τη συναυλία της Παρασκευής 6/3 στο Μέγαρο Μουσικής. Μου μιλάει με ενθουσιασμό για το ρεπερτόριο: «Θα είναι τραγούδια απ’ τις αρχές του περασμένου αιώνα, Αττίκ, Περιστέρης, μέχρι τους Κατσιμιχαίους και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, όπως και δημιουργούς από την προσωπική μου δισκογραφία». Μαζί του θά’ναι η Χαριτίνη Πανοπούλου, η οποία θα παρουσιάσει κι εκείνη ένα δικό της κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο της. 

* Η συναυλία των Νίκου Καρακαλπάκη – Χαριτίνης Πανοπούλου με τίτλο «Ψάξε στο όνειρο μας» θα πραγματοποιηθεί στην Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» – Αίθουσα Διδασκαλίας του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών την Παρασκευή 6 Μαρτίου. Πιάνο: Γιώργος Τσοκάνης. Επιμέλεια προγράμματος: Νίκος Καρακαλπάκης. 

** Σήμερα, 5 Μαρτίου του 2020, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Νίκο Καρακαλπάκη. Η μητέρα του «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών. Κατόπιν δικής του επιθυμίας, η συνέντευξη αυτή αφιερώνεται στη μνήμη της

Συναγερμός στη Λειβαδιά: Τρένο του δρομολογίου Αθήνα – Θεσσαλονίκη ακινητοποιήθηκε λόγω φωτιάς κοντά στις γραμμές

ose treno

Συναγερμός στη Λειβαδιά: Τρένο του δρομολογίου Αθήνα – Θεσσαλονίκη ακινητοποιήθηκε λόγω φωτιάς κοντά στις γραμμές

Το τρένο με εντολή του ΟΣΕ και της Πυροσβεστική παραμένει στο σημείο

Τέμπη: Συγγενείς καλούν τον Καραμανλή σε συνάντηση – «Έστω και την τελευταία στιγμή να απολογηθείτε»

5820786

Τέμπη: Συγγενείς καλούν τον Καραμανλή σε συνάντηση – «Έστω και την τελευταία στιγμή να απολογηθείτε»

«Εάν θέλετε μπορείτε να φέρετε και τους νομικούς σας. Εμείς δεν θα τους έχουμε», λένε…

Τρόμος στον αέρα: Απίστευτη προσγείωση αεροπλάνου στη Μαδέρα – Έκανε σούζα με τη μύτη λόγω ανέμων (video)

THE WILDEST LANDING EVER at Madeira Airport 0 54 screenshot

Τρόμος στον αέρα: Απίστευτη προσγείωση αεροπλάνου στη Μαδέρα – Έκανε σούζα με τη μύτη λόγω ανέμων (video)

Κόβουν την ανάσα τα πλάνα του αεροσκάφους που προσπαθεί να προσγειωθεί στη Μαδέρα

Οικονομάκου: Η απάντηση για τις φωτογραφίες στο Ντουμπάι – «Τους ενοχλεί γιατί ζουν μια δυστυχισμένη ζωή» (video)

Οικονομακου

Οικονομάκου: Η απάντηση για τις φωτογραφίες στο Ντουμπάι – «Τους ενοχλεί γιατί ζουν μια δυστυχισμένη ζωή» (video)

«Δεν μου αρέσει και δεν μου ταιριάζει να εκθέτω τα προσωπικά μου», τόνισε η Αθηνά…